**ต่อเนื่องจากกระทู้ เครียดกับชีวิต

วันนี้เรากลับบ้านมาแล้วค่ะ ขนเสื้อผ้ากลับมาหมดเลยค่ะ เพราะเราเทลาะกัน แล้วเค้าก็พูดขึ้นมาว่าเมื่อไหร่จะกลับสักที เบื่อที่คอยเป็นห่วงใครอีกคน อยู่คนเดียวยังสบายกว่า เค้าบอกว่าเราจะตามอะไรเค้านักหนา แฟนคนอื่นไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย เราก็เลยเก็บของกลับบ้านมาเลยค่ะ ลึกๆก็เสียใจมาก ที่เวลาเทลาะกันเค้าก็จะพูดแบบนี้ตลอด เราก็เลยคิดว่า กลับมาอยู่บ้านเราดีกว่า อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องแคร์ใคร เพราะแม่เค้าก็ถามเค้าว่าทำไมเราไม่กลับบ้าน เค้าคงเบื่อที่เราไปอยู่บ้านเค้า เราจะพยายามไม่ดทรหาเค้า ไม่พกโทรศัพท์ ถ้าเค้าอยากคุยก็คงโทรมาเอง แต่เค้าคงไม่โทร เพราะศักดิ์ศรีเยอะมาก เราก็เลยบอกกับตัวว่า เราต้องทำได้ แค่เหงา ก็คงไม่ถึงตาย ขอบคุณทุกคนที่มาช่วยเตือนสตินะคะ เราจะกลับมาอยู่บ้านกับพ่อ แม่ ลองเปลี่ยนเป็นคนใหม่ดูสักครั้ง ที่ผ่านมาถือว่าเป็นบทเรียน