การเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต

สวัสดีค่ะชาวจีบัน เราชื่อ ส้ม '' นะ อายุ 19 ปีจ้า
เป็นการเขียนบล๊อกครั้งแรก ยังไงฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะจ๊ะะ ><''

หัวข้อกระทู้ฟังดูอลังการมากเลยเนอะ 555. แต่มันคือที่สุดของชีวิตนี้แล้ววในการลงมือ เปลี่ยนแปลงตัวเองเนอะ :)
ไม่เก่งในการเกิ่ลนำมาก งั้นไปดูให้หายสงสัยกันเลยว่า ..
ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงอะไรไปบ้างจากเด็กบ้านนอกที่ไม่คิดจะทำอะไรเพื่อตัวเองเลย ?



เอาละ คุณเห็นอะไรจากภาพนี้บ้าง ?
เด็กผู้หญิงด้านซ้าย ทำหน้าแอ๊บ หน้าบวมๆ แต่ไม่กล้าคิดที่จะถ่ายเต็มตัวหรอกนะ ฮ่าๆ
ไอ้เด็กคนนี้คือเราเองละ 555. ตอนนั้นน่ะเหรอ .. อายุ 15 ปีได้ เริ่มเข้าเรียน ปวช.ปีที่1
เรื่องความสวยน่ะเหรอ ให้เต็ม 10 ได้ -1 ไปเลย .. อ้วน ดำ ครีมทาหน้าครีมทาผิวนี่แทบไม่รู้จักเลยจ้าา
รูปเวลาจะเอาลง HI 5 *(ตอนนั้นกำลังฮิต) ก็ต้องแต่งงแล้วแต่งอีก แอ๊บแล้วแอ๊บอีก ถ่ายให้เห็นแต่หน้าพอเดี๋ยวคนอื่นจะตกใจเอา 555


T_T คุณสังเกตอะไรนั้นไหม .. ที่วงกลมสีแดงอ่ะะะ
เราอายมาก ไม่กล้าถ่ายรูปกับเพื่อน กลุ่มเรามีแต่คนผอมๆๆ มีเรานี่สุดๆๆ ตอนนั้นเก็บภาพความทรงจำตอนอยู่ปี 1 เราอายสุดๆ แล้วคนที่ถ่ายรูปให้นี่ก็คือ คนที่เราแอบชอบ '' เราแทบจะแทรกแผ่นดินหนี จริงๆนะ TT_TT ..
แต่ไอ้เรื่องลดน้ำหนักก็ยังไม่ได้อยู่ในหัวของผู้หญิงตัวกลมคนนี้อยู่ดี -__-'' ตอนนี้น้ำหนักประมาณ 80 ก.ก.

ต่อไปกรุณาอย่าช๊อกกกนะ 55
.
.

ช๊อกกไปเลยใช่ไหมละค่ะ T_T '
ตอนนี้ปิดเทอมจะขึ้น ปวช. 2  อายุ 16 ปีค่ะ ภาพที่ไมไ่ด้ทำการแต่งสีใดๆทั้งสิ้น ภาพที่เห็นแล้วขนาดตัวเราเองยังช๊อกเลย นี่คือที่สุดของชีวิตแล้ว อ้วนดำดูสกปรกครบสูตรเลย น้ำหนักอยู่ที่ 95
ภายในระยะเวลา 3เดือน(ช่วงปิดเทอมใหญ่) น้ำหนักเราขึ้นมา 10กว่าโล โอ้พระเจ้า .. T_T ''

เปิดเทอมคือเราใส่ชุดไม่ได้ เราเรียนพาณิชใส่ชุดสูท แล้วคือ .. มันใส่ไม่ได้แล้วอึดอัดมากๆๆ กระดุมก็ติดไม่ได้ มันทรมานสุดๆเลย แต่จะให้ซื้อใหม่ตัดใหม่น่ะเหรอ สำหรับแม่เราไม่มีทาง 555 คือยัดๆๆไปก่อนนะลูก เพื่อนมองเราแบบว่า เอิ่ม .. มุงไปทำอะไรมา ตอนนั้นความรู้สึกเรามันอายมาก วันกีฬาสีเค้าจะให้บอกไซด์เสื้อคืออายอ่ะ 2XL แล้วคนที่เราแอบชอบก็แบบอยู่ในห้องเดียวกัน เราก็หวังจะให้เค้ามองข้ามที่น้ำหนักเราแล้วหันกลับมามองที่จิตใจแทน T_T แต่เราก็ไม่ค่อยกล้าคิดหรอก สภาพเรามันแบบไม่ไหวจริงๆนะ .. แต่ตอนนั้นช่วงเรียนก็ยังไม่ได้ลดน้ำหนัก ทาครีมแต่อย่างใด คืออมันรู้สึก คิดได้ว่าอ้วนเกินไปแล้ว แต่มันก็ยังห้ามปากกตัวเองไม่ได้ T_T

.
มาถึง จุดเปลี่ยนของเรา ..
ช่วงปิดเทอมปวช.2 จะขึ้นปวช.3 มันก็เริ่มต้นง่ายๆมาจาก เทอมหน้า ปวช.ปี3 '' อีกแปปก็ต้องเข้ามหาลัยแล้ววว ชุดมหาลัยสวยๆ เพื่อนในรั่วมหาลัยต้องมีแต่คนเริ่ดๆๆ และที่สำคัญ เราแอบชอบเพื่อนคนนั้น ก่อนจบออกไปเราก็อยากจะบอกความในใจให้เค้าได้ฟัง >< '' แต่มองกลับมาที่ตัวเรา .. อ้วนแบบนี้เหรอ?? ดำแบบนี้เหรอ? ดูสกปรกแบบนี้เหรอ ? .. แล้วมีหน้าจะไปบอกว่าชอบเค้า หึหึ หน้าอายชะมัดเลย !
เราเลยมีความคิดว่า .. ช่วงปิดเทอมใหญ่ 3 เดือนนี่ละเราต้องเริ่มทำอะไรกับตัวเองสักอย่างแล้ว


อาห๊ะะ คุณมองไม่ผิดหรอกนั้นมันเราาา เราทำสำเร็จในระดับนึง ><'' แต่มันยังไม่ใช่ที่สุดของเราหรอกนะ :)

เริ่มง่ายๆ บอกกับพี่สาว 3เดือนเรามาลดน้ำหนักกัน ห้ามกินขนมน้ำอัดลม กินข้าวน้อย ข้าวเย็นงดดดดนะ '' แล้วต้องไปออกกำลังกายทุกวัน ตอนแรกจะวิ่งตอนเช้าด้วย แต่ร่างกายไม่ไหว น้ำหนักเราจาก 95 ลดลงอาทิตย์ละ 1-2โล ออกกำลังหายไม่หนักกมาก 1 ชม. แต่มันทรมาน ข้าวกิน 2-3 ช้อน ใช่มันเป็นวิธีที่ผิดสุดๆๆ แต่ทำไงได้ เราอยากผอมในระยะเวลาอันสั้นนิ T_T '' ครีมที่ว่าขาวก็ซื้อมาใช้ ค่อยๆบำรุงไปเรื่อยๆ

สุดท้ายเปิดเทอมมาก็ได้อย่างที่เห็น ^_^ '' น้ำหนักอยู่ที่ 75 กิโลได้ ชุดสูทที่เคยใส่แล้วคับสุดๆๆ ก็กลับมาหลวมแบบไม่หน้าเชื่อ แต่เราก็ยังไม่หยุดเท่านี้หรอกนะ อย่างน้อยละหว่างเปิดเทอมก่อนจะจบเราก็มีโอกาศลดไปเรื่อยๆๆ

เรากล้าถ่ายยรูปกับเพื่อนแล้ว ช่วงนี้เราบ้ากล้องสุดๆ เห็นกล้องไม่ได้ วิ่งไปแจมตลอด 55
ตอนนี้ 68 กิโล เรารู้สึกภูมิใจนะ ที่เราสามารถเอาชนะตัวเองได้ ในระยะเวลาที่อยู่ในโรงเรียน ขนมน้ำอัดลมก็งดเหมือนเคย (ก็มีแอบเผลอกินนิดหน่อย 55)

จบแล้ววปวช.ปี3 นอกจากจะลดน้ำหนักเพื่อหวังจะไปบอกคนที่เราชอบว่าเราชอบเธอนะแล้ว ยังใส่ชุดรับวุฒฺออกมาดูดีด้วย ><' (ยอตัวเอง 555) ., แต่การลดน้ำหนักครั้งนี้มันก็ไม่เป็นไปตามที่เราคิด T_T เราบอกเค้า .. แต่เค้าบอก เป็นเพื่อนกันยาวนานกว่า .. เจ็บไหมละเรา TT' ความคิดแค้นๆก็เริ่มบังเกิด ได้ในเมื่อเป็นแบบนี้ เราจะต้องทำให้เค้าเสียดายให้ได้ ชิชะ (ยังไงน่ะเหรอออออ หึหึหึหึ)


เข้ามหาลัยแล้วจ้า หลังจาก(ความแค้น)ที่เค้าปฎิเสทเรา เราก็ยังลดน้ำหนักและควบคุมอาหารตัวเองเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ออกกำลังกายแล้วว เพระาที่ไปเรียนมันไม่มีฟิตเนสหมู่บ้าน ก็เลยลดอาหารเท่าที่จำเป็น ขนมน้ำอัดลมก็เริ่มกินบ้าง แต่พยายามควบคุม เต้นแอโรบิกที่บ้านเอา เปิดยูทูป ช่วงนี้น้ำหนักอยู่ที่ 63 กิโลได้จ้า

แต่ยังงง เรายังไม่หยุดเพียงเท่านี้ :) (เพื่อที่จะให้เค้าเสียดายเราเพิ่มมากขึ้น หึหึ)


เห็นความแต่งต่างจากทะเลเมื่อปีก่อนหรือเปล่า ตอนนี้เราเริ่มมั่นใจมากขึ้น ผิวก็ค่อนข้างขาวมากขึ้น แต่ไม่ได้ขาวเว่อร์นะ ขาวแบบสีผิวปกจิของเราแล้ว ^_^ '' ตอนนี้มั่นใจมากขึ้น (แต่เราไม่กล้าโชว์นะ 555) คิดในใจ ถ้าเค้าเห็นเราตอนนี้จะเสียดายยังนะ 55

ระหว่างเรียนมหาลัยปี 1 เราก็อยู่ในช่วงขาขึ้นขาลงจ้า 59 - 63 ไม่เกินนี้ เพราะมีช่วงควบคุมการกิน และไม่ได้ควบคุมเลย เรียนหนัก กิจกรรมหนัก ปิดเทอม เริ่มรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ววว ไม่ได้ออกกำลังกาย กินเยอะมากๆ รู้สึกอึกอัดมากๆ ตอนนั้นเลยหาฟิตเนสแถวๆใกล้บ้านเข้า ซึ่งไม่มีเลยย แต่เราเล็งเห็นอยู่ที่หนึ่ง ซึ่งมันน่าจะแพงมากๆๆ แต่เนื่องด้วยเราไม่ไหวกับตัวเองแล้วจริงๆ เลยควักเงินเก็บทั้งหมดที่ตัวเองมีไปจัดการสมัครมา 1 ปีเต็มๆ

ผลที่ได้น่ะเหรอ บอกตรงๆนะ ไม่เสียดายเงินเลยจริงๆ :)


สองภาพนี้น้ำหนักอยู่ที่ 58 59 จ้า ช่วงเรียนหนักและออกกำลังกาย ไปด้วยแต่ไมไ่ด้ควบคุมอาหาร
.

สุดท้ายแล้วช่วงปิดเทอมใหญ่ 3 เดือนเต็ม จะขึ้นปี 2 เนื่องจากจะมองหาน้องปี1หน้าเอ๊าะๆมาดามใจ 55 จึงเร่งลดน้ำหนักกให้มากกกว่านี้ ส่วนเรื่องผิวบำรุงปกติจ้า อยากขาวแต่ไม่อยากไปเร่งสีผิวให้ฝืนธรรมชาติเนอะ 555










ตอนนี้น้ำหนักตัวล่าสุด 52 กิโลแล้ว ><' (เราลืมบอก เราสูง 166 น้า
)ก่อนเปิดเทอมอีก 3 อาทิตย์ เราอยากจะ 50 กิโลให้ได้ พยายามไปฟิตเนสทุกวัน กินข้าวน้อย ขนมไม่ได้แตะ น้ำอัดลมไม่แตะ แต่ทานข้าวเย็นนะจ๊ะ บางวันก็ผลไม้แทน ^_^
ถามว่าตอนนี้พอใจไหม รู้สึกพอใจมากกเลยค่ะ ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดเลย ..
จากแต่ก่อนไปซื้อเสื้อผ้าร้านไหน คนขายนี่ไม่แม้แต่จะชายตามองเราเลย แต่ตอนนี้แทบจะกระชากเราเข้าร้านได้เลย
ชีวิตในสังคมก็เปลี่ยนไปมากขึ้นจากแต่ก่อนค่ะ มีคนให้ความสนใจเรามากขึ้น
สุขภาพก็เปลี่ยนแปลงในทางที่ดีมากขึ้น เราทำอะไรก็ดูมั่นใจมากขึ้น

เรียกได้ว่า เหมือนเราตายแล้วเกิดใหม่เลยก็ว่าได้ค่ะ ทั้งหมดนี่ใช้แค่ความอดทน และความพยายามเท่านั้น ^_^'

ก่อนจะไปฝากเพื่อนๆชาวจีบันที่คิดอากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองในทางที่ดีขึ้นนะค่ะ
มันไม่ยากเลยที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพียงแต่อย่าไปท้อ ถ้าท้อก็อย่าถอยค่ะ สู้กับมันต่อไป ระยะเวลามันอาจจะนานหน่อย แต่ผลที่เราจะได้รับ ในวันต่อๆไป มันได้มากมายยเหลือเกินค่ะ :)

เราก็จะไม่หยุดแค่นี้นะค่ะ เราจะอออกกำลังกายและควบคุมต่อไปเรื่อยๆ แล้วจะมารีวิวให้ชมใหม่จ้า >_<''

ปล. ส่วนไอ้คนทีเ่ราจะทำให้เค้าเสียดายน่ะเหรอ เราลืมไปแล้วละว่าเราแค้นเค้า เพราะบางทีความรักก็อาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับรูปร่างเสมอไป ต่อให้เราผอมกว่านี้ คนไม่รักยังไงเค้าก็ไม่เหลียวมองค่ะ T_T เพราะฉะนั้น รักตัวเองดีที่สุดดค่ะ ^_^

ปล.2 ขอโทษที่ต้องแทรกลายน้ำว่า ห้ามนำภาพไปโฆษณายาลดน้ำหนัก '' นะค่ะ พอดีกลัวคนแอบอ้างเอารูปไปใช้ในทางที่ไม่ดีค่า เพราะที่นี้เป็นที่ๆเปิดเผยให้ชมเป็นครั้งแรกด้วย T_T

ข้อคิดดีๆจากการไปฟิตเนต :: การที่ออกกำลังกายหนักๆ เราไม่มีอะไรจะเสีย นอกจากไขมันและส่วนเกิน ถ้ายังมีแรงฮึดอยู่ก็ออกไปเถอะ ใส่ให้เต็มที่เพื่อสุขภาพ ดีกว่าอ้วนจนเดินไม่ไหวแล้วมานั่งเสียใจว่า ทำไมตอนนู้นเราไม่ลดนะ :))

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารับชมกระทู้แรกของเรานะจ๊ะะ ><''

 

Discussion (57)

เราน้ำหนัก135 สูง175 ดีนะที่สูง แต่เคยลดนะค่ะ ร่างกายไหวค่ะแต่สภาพใจไม่ไหว คำดูถูกบ้างละ บ้างคนอาจจะเอามันมาเป็นแรงผัดดัน แต่เราได้ยินแร้วมันเหนื่อยหัวใจละค่ะ ยิ่งเป็นคนในครอบครัวนะ (กูไม่ลดแร้วเว้ย) แต่วันนี้เราจะมาทำมันอีกครั้งค่ะ ตอนนี้เราอายุแค่17เอง มีความฝันที่อยากจะทำมัน  เราจะลุกละสู้อีกครั้งนะค่ะ 
#เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ
พี่เก่งจังเลยหนูสูง145น้ำหนัก50อ้วนเตี้ยง่ะ555
เก่งมากกค่ะน้อง ผอมแล้วสวยด้วย
นับถือเลย