ชีวิตย่ำแย่มากค่ะ

ไม่เหนแปลกเลยไม่มีเพื่อนสนิทในมหาลัย เราปี 3 เพื่อนที่สนิทจิงๆยังไม่มีเลย เพื่อนสนิทอยู่ ม ปลาย 

มีเพื่อนคุยๆ ทำงานกลุ่มแค่นั้นแหละ

ขอบคุณทุกๆกำลังใจทุกๆคำแนะนำนะคะ อ่านไปน้ำตาจะไหลไป

แบบพวกพี่ๆดีมากเลย

coma  ขอบคุณมากนะคะพิมพ์มายาวมากเลยแต่ตั้งใจอ่านทุกคำจนจบเลยค่ะ เป็นไปได้อยากขอเฟซบุ๊คจังเลยค่ะ

อีกอย่างอยากถามว่าถ้าคนละสาขาแต่คณะเดียวกันจะสนิทกันมั้ยคะ 

เหมือนพี่เลยสาวน้อย  พี่โคตรคิดถึงเพื่อนมอปลายเลย ยิ่งเวลาเห็นเพื่อนมอปลายคุยกับเพื่อนใหม่ๆมันทำให้พี่รู้สึกว่า ทำไมเพื่อนมีเพื่อนใหม่แล้ว แต่พี่ยังไม่มีเลย พี่มาอยู่มหาลัยต่างจังหวัดคนเดียว เพื่อนพี่อยู่กรุงเทพที่เดิมกันหมด มีพี่ปลีกวิเวกมาเรียนไกลคนเดียว พี่จำได้เลย พี่กินข้าวคนเดียว กินไปน้ำตาคลอไป เกิดมาไม่เคยมากินข้าวต่างที่แล้วไม่มีเพื่อน ทำอะไรก็ทำเอง เดินคนเดียว ไม่มีเพื่อนซักคน ถามอะไรใครก็ไม่ได้ พี่พยายามเข้าหาแล้วนะ ทั้งถามชื่อ ยิ้มให้ แต่ก็ไม่มีเพื่อนซักคน พี่จำได้ว่าตอนนั้นพี่ร้องไห้ทุกวัน พี่อยากกลับบ้าน เหมือนที่นี่ไม่ใช่ที่ของพี่ คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อนเก่า แต่ก่อนกลุ่มเพื่อนมอปลายพี่จะมี 10 คนสนิทกันมาก แต่ตอนนี้พี่ตัวคนเดียว     พี่กลับบ้านมาถามพ่อว่า ตอนพ่อเป็นเด็กๆ พ่อมีเพื่อนหรือป่าว พ่อของพี่หัวเราะแล้วบอกว่า มหาลัยเป็นสังคมเปิด เราต้องพบปะคนนั้นคนนี้ตลอด เดี๋ยวสนิทกับคนนั้นแล้วก็ต้องแยกกัน แยกเรียนกันบ้าง สาขาย่อยที่เรียนไม่เหมือนกันบ้าง ทำให้หาเพื่อนที่สนิทยาก เป็นแบบนี้ทุกคนแหละลูก ต่อมาพี่เจอเพื่อนคนนึงตอนหลังเรามาสนิทกัน พอสนิทกันแล้วเขาก็เล่าให้พี่ฟังว่า แต่ก่อนเขาร้องไห้ทุกวัน เขาไม่มีเพื่อนเลย กินข้าวคนเดียว ทำให้พี่รู้ว่า ใครๆเขาก็เป็นแบบนี้หมด ไม่ได้มีพี่คนเดียวหรอก ตอนหลังพี่เริ่มทักทายไปหมด จนเริ่มมีเพื่อนสนิท มีกลุ่มเพื่อนซี้ ด่ากันฮาๆ ใช้คำหยาบคาย ก่าจะผ่านตรงนั้นมาได้พี่ยอมรับว่ามันเหนื่อยมาก แต่สุดท้ายเราก็ต้องมีเพื่อนอยู่ดี เพื่อนพี่ไม่ค่อยถูกกับประธานสาขาที่พี่เรียน ทำให้เพื่อนคนอื่นๆไม่ค่อยคุยกับพวกพี่ แต่พี่ก็มีกลุ่มคนที่เบื่อการเสียงดัง พวกปลีกวิเวกเหมือนๆพี่ มานั่งจับเข่าเม้าฮาๆกัน  ยาวไปหน่อย แต่พี่อยากบอกว่า อีกไม่นานน้องก็จะมีเพื่อนนะ ^^ พี่ยังผ่านมันมาได้เลย น้องก็ต้องผ่านมันไปได้ค่ะ  เชื่อไหม ปิดเทอมแก๊งพี่กลับมาคุยกันพูดเสียงเดียวกันเลยว่า คิดถึงเพื่อนมอปลาย ไม่มีเพื่อนที่ไหนดีและจริงใจเท่ามอปลายอีกแล้ว พี่ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนมหาลัยไม่จริงใจนะลูก เพียงแต่ว่ามันหาที่จริงใจได้น้อยจริงๆ สังคมมันต่างกัน ไม่ได้วิ่งไล่เตะก้นเหมือนมอปลาย  น้องก็เหมือนกันเก็บเพื่อนดีๆไว้นะ มันหายากจริงๆ

เดี๋ยวก็มีเพื่อน เพียงแต่เราต้องเปิดใจยอมรับเพื่อนใหม่ เรียนรู้นิสัยให้ดีก่อนที่จะเปิดเผยทุกอย่างในชีวิตให้เพื่อนรู้ ทำกิจกรรมก็ทำให้ได้เพื่อนใหม่ จริงๆแล้วเพื่อนกันไม่จำเป็นต้องคุยทุกวันเราก็ยังเป็นเพื่อนกันนะ