เศร้าใจ ไปงานพรุ่งนี้ไม่ได้ เเบบไม่ทันได้ตั้งตัว

เวรกรรมหรือไร เเต่ปานไหนนั่นนนนนนนนน
สุขเพียงชั่ววันนน เเต่ช้ำทวีคูณณณณณณณณ

โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ช้ำใจหาใครเปรียบ
อุตส่าห์เตรียมหมด ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม
รวมไปถึงเครื่องประดับ รองเท้า กระเป๋าที่น่ายล

เเต่
เเต่
เเต่เเล้ววววววววววฝันก็สลายในบัดดล
เมื่อได้สดับรับฟัง
ประกาศิตจากพระมารดา....ว่า

พรุ่งนี้ หมู่ช่างจะมาซ่อมบ้าน ขอให้เจ้าจงอยู่คุมช่างด้วย!!!!!
ทั้งประตุ เหล็กดัด ชำรุดนัก
สารพัดหลังคา มีรอยรั่ว
ฝนตกทีไรใจเต้นรัว
น้ำจะท่วม บ้านตรู เเล้วเว้ยเฮ้ย

โอคุณเเม่ขราๆๆๆๆ อันตัวหนู หาใช่หัวหน้าช่างไม่
ถึงอยู่ไปคงมิอาจช่วยอะไรได้

ต่อรอง ขอผ่อนผัน ยื่นคำขาด
งอนก็เเล้ว อ้อนก็เเล้ว โกรธก็เเล้ว ร้องไห้ก็เเล้ว
หากเเต่......มิเป็นผล

วอนสาวๆทุกท่าน ในบัดดล
โปรดจงมีความสุขเผื่อหนูด้วยเถิดดดดด
ของขวัญ ของฝาก หาต้องการไม่ (เเต่จริงๆใจ แอบอยากได้ของเเจกโพดๆ)
เพียงเเต่ทาน จะมีกะจิตกะใจ
กลับมาโพสท์รูปไว้เป็นอนุสรณ์

ฝากถึงป้าจีน เเละพี่staff
ขอก้มกราบ คารวะ เป็นอย่างสูง
ที่ท่านได้ เหนื่อยยาก ต้องชักจูง
สปอนเซอร์ใจบุญ ให้สาวๆได้สนุกกัน

หากเเต่บัดนี้ ข้าน้อยขอลา
ไปโศกา เลียเเผลใจ หาใครเหมือน
ได้เเต่กอด หมอนข้าง น้ำตาเลือน
ฝันถึงเพื่อน ได้เฮฮา พาสุขใจ
 

กลอนสดๆๆๆ จากไร่เเห้ว....เเห้วกระป๋องใหญ่ ตกใส่จังเบ้อเร้อ
ฮึกๆๆ เศร้า