ปิดกระทู้แล้วนะคะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ


ปิดกระทู้แล้วนะคะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
ขออนุญาตลบนะคะ


 

Discussion (2)

จากเท่าที่อ่าน  คุณยังสับสน ในตัวเอง  มาก ๆ ไอ้นั่น ก็ ไม่เอา ไอ้นี้ก็ไม่ได้ 

 

เราว่าถ้าคุณโตแล้ว  และกล้า ออกไปดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง โดยการ ไปทำงาน ชานเมือง

เช่น  งานโรงงาน  งานห้าง   งานโรงงานขนาดเล็ก ตามชานเมือง เยอะมากมาย  หัดยืนด้วยตัวเอง  

 

 

ติดต่อเพื่อนสมัยเรียน  มันมีหลายคนที่ไม่ได้เรียนต่อ และไปทำงาน 

เค้าน่าจะแนะนำได้บ้าง ว่าที่นั้น ที่นี่  ถ้ากลัวอันตราย ก็เลียบ ๆ เคียง ๆ ถาม ๆ คนรู้จัก  คนสนิทให้แน่ใจ

ครั้งแรกอาจไปอยู่กับเพื่อนก่อน  จากนั้น พอหาเพื่อนที่ทำงานได้  ค่อยขยับขยาย  

 

ถ้าไม่เลือกงาน  จะไม่ตกงานค่ะ  คนตกงาน ข้อแม้เยอะ  โน้นนี่นั้น  ยังไม่ลองทำก็ท้อซะแหละ  

ปรับปรุงบุคลิกใหม่  มั่นใจ ตอบคำถามชัดถ้อย ชัดคำ แต่มีความอ้อนน้อมอยู่ในตัว  เวลาสัมภาษณ์งาน

 

แล้วกับแมวนะคะ  ถ้าไม่มีคุณ  เค้าก็อยู่ได้  ตามนิสัยสัตว์เลี้ยง  อ้อนอยู่แล้วค่ะ  

ถ้ามัวมา  ห่วงหน้าห่วงหลัง  ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี 

 

ต้องเข้มแข็ง  อดทน  ทำจริง  เท่านั้นที่จะช่วยคุณได้  

 

ก้าวออกจากบ้านหางานจริงจัง   มานั่งเศร้า ๆ ก็ไม่ช่วยอะไร ค่ะ

 

ขอให้คุณได้งานไว ๆ น่ะ 

 

เรียนจบคณะอะไรมาคะ ถ้าวิศวะไปต่างจังหวัดก็ได้เงินเยอะกว่าในกรุงเทพค่ะ