"รัก" จะกลับมาอีกครั้ง

เพื่อนๆเคยมีความรักสมัยเด็กๆบ้างมั้ยคะ ?
เพื่อนๆเชื่อมั้ยคะว่า ไม่ว่าจะกี่ปี ขอแค่เรามีศรัทธา ความรักจะกลับมาอีกครั้ง
เรื่องนี้ต้องย้อนไปสมัยเมื่อนานมากเลยค่ะ เราอยู่ม.2  อยู่ๆวันนึง เพื่อนในห้องวิ่งมาบอกว่า
ตาหวาน มีพี่ที่รถเราชอบเธอ ?? เราก็งงๆ นะคะ ไม่รู้ว่าเวลาเค้าชอบกันยังไง ก็เลยเฉยๆ
พี่เค้าอยู่ ม.6 ค่ะ เค้าก็โทรมาหาทุกวัน เป็นปี จนแล้วจนรอด ตัวเราเองก็ไม่รู้จริงๆว่า
รักพี่เค้าหรือเปล่า  จนวันที่เค้าเรียนจบ เค้าก็เอาเฟรนชิฟมาให้เราเขียน ตัวเราเองก็ไม่ได้สนใจอะไรตามเคย

ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เราลืมพี่เค้าไปเลย จนวันนึง เราคิดถึงเค้าขึ้นมา
ก็เลยพยายามหา เฟชบุ้ค ที่อยู่ เบอร์โทร จน........... หาเจอ เราเจอเฟชน้องชายเค้าค่ะ
ตอนที่แอดไป น้องเค้ารับแอดแล้วตกใจมาก เพราะ พี่ชายเค้าตามหาเราตลอดเลย
เพราะว่าบ้านเราเปลี่ยนเบอร์ เค้าเลยไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกับเรา

จากวันนั้นถึงวันนี้ ผ่านมา 12 ปีแล้วค่ะ ที่เราไม่เคยแม้แต่จะได้คุยกันเลยสักคำ

แต่สุดท้ายอะไรๆ ก็ทำให้เราได้คุยกับพี่เค้าค่ะ  ตื่นเต้น และดีใจมาก ทุกอย่างมันกลับมาหมดเลย
ความคิดถึง มือสั่นเลยพิมพ์แทบไม่ได้ คุยกันไปคุยกันมา รู้สึกดีมากๆ
พี่เค้าบอกว่า "รู้มั้ย พี่พยายามนึกหน้าเราทุกวันเลย กลัวว่า วันนึงถ้าเดินสวนกัน เฮียจะจำเราไม่ได้"

เหมือนหนังเกาหลีเลยเราคิดในใจ  เพื่อนๆคิดว่าทุกอย่างมันกำลังไปได้ดีใช่มั้ยคะ
แต่  มันไม่ใช่ค่ะ  พี่เค้าแต่งงานแล้ว  และเราก็แต่งงานแล้ว  คนสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่????
เรารีบถามเค้าก่อนเลยว่า แต่งงานหรือยัง เค้าก็ไม่ปิดบัง  ตัวเราก็เช่นกัน  ไม่ได้ปิดบัง
แล้วพี่เค้าก็แอดทุกอย่างเลย เบอร์ เมลล์ line เค้าบอกว่า กลัวเราหายไปอีก

มันเจ็บนะคะ เจอกันแล้ว ทำไมต้องให้อะไรๆไม่เหมือนเดิม
ทำไมเค้าต้องแต่งงาน แล้วทำไมเราต้องแต่งงานด้วย  เหมือนคนอกหักยังไงก็ไม่รู้
หรือจะคุยกันไปเรื่อยๆ วันนึงมันต้องมีอะไรที่ไม่ถูกต้องแน่ๆ

คิดทบทวน "รัก" มีหลายแบบ  เรากับพี่เค้า มันไม่ใช่ความรักแบบสามี ภรรยา
มันเป็นความนึกถึง แล้วมีความสุข เก็บไว้ในใจว่า วันนึงเคยมีคนที่ดีมาให้รู้จัก
ให้รู้สึกดีด้วย นึกถึงความห่วงใย จนวันนี้ถึงจะไม่ได้มาเป็นแฟนกัน
แต่มันคงจะไม่ผิดมากใช่มั้ยคะ ที่ก้นบึ่งของหัวใจ จะมีคนๆนึงให้นึกถึงบ้างบางครั้ง

ขอบคุณเพื่อนๆนะคะ ที่ตามอ่าน อยากให้เพื่อนๆแชร์ความรักของเพื่อนๆบ้างค่ะ
รักอย่างมีสติ จะได้ไม่ต้องมีใครมานั่งเสียใจนะคะ