หรือเราจะชอบผู้หญิงนะ (สับสนมากตอนนี้)
jajajun6เรามีเรื่องกลุ้มใจเรื่องนึงที่ไม่อยากเล่าให้คนใกล้ตัวฟัง แต่อยากมาระบายในนี้แทน ช่วยทนอ่านหน่อยนะคะ
ตอน ม.4 เราเคยอยู่กลุมพวกเด็กไม่ดี แล้วก็โดนพวกนั้นเฉดหัวออกมาเพราะเหตุผลบางอย่าง แล้วตอนัน้เรามีเพื่อนร่วมห้องคนนึง สมมติว่าชื่อเอ็นละกัน ตอนแรกๆเราไม่ชอบเอ็นเพราะเค้าเป็นคนแปลกๆ นิสัยแปลกๆ ไม่ค่อยมีคนเข้าใจเค้าเท่าไหร่ (รวมถึงเราด้วย) เราก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก แต่ตอนที่เรามีปัญหา เค้ายื่นมือมาช่วย ดึงเราไปอยู่กลุ่มเค้า(กลุ่มเด็กเรียน และเฮฮาบ้าบอ เป็นกลุ่มที่เราคบมาจนถึงตอนนี้) เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น สนิทกันเรื่อยๆจนเค้ากลายเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดสำหรับเรา มีงอนกันบ้างนั่นนี่ทะเลาะกันไม่คุยกันบ้างตามประสา จนมา ม.6 กลุ่มเรารับเพื่อนใหม่เข้ามา และตัวเราก็เริ่มไปสนิทกับเพื่อนใหม่มากขึ้น เค้าก็งอนเรา แล้วเค้าก็ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม เราก็งอนเค้า(ต่างคนต่างงอน) เราก็เลยเป็นฝ่ายง้อ เราทนไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ ความรู้สึกคือหวงเพื่อน เราไม่อยากให้เค้าสนิทกับใครมากไปกว่าเรา เราเห็นแก่ตัวมากใช่มั้ยคะ เราลยบอกเค้าว่าเราขอโทษที่เราเปลี่ยนไป เราไม่ชอบเลยที่เค้าสนิทกับคนอื่นมากกว่า เราร้องไห้เลยที่เค้าไม่สนใจเรา เค้าก็บอกว่าเค้าเองก็เหมือนกัน ไม่เคยมีใครเข้าใจเค้าเท่าเรา ไม่มีใครที่เค้าจะสามารถคุยทุกเรื่องได้หมดเท่าเรา เชื่อมั้ยคะ บางครั้งเราไม่ต้องพูดออกมา แค่มองหน้ากันก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายรู้สึกอะไร ต้องการออะไร เราต่างรู้ใจกันทุกอย่าง ชอบอะไรไม่ชอบอะไร เค้ารู้เรื่องเรามากกว่าตัวเราเองอีก เราสนิทกันมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่สุดในกลุ่ม เค้าชอบมาซบเรา มาคล้องแขน จับมือนั่นนี่ (อย่าพึ่งเอียนนะคะ มันเป็นแบบเพื่อนกันอ่า) เรารักเค้ามากกกกกกก(แบบเพื่อน) เราโทรคุยกันตอนกลางคืนก็บ่อยนะ เม้าท์มอยกัน เอาเป็นว่าทุกอย่างที่มีเค้า คือความทรงจำที่ดีของเราอ่ะ
ตอนนี้ เรากับเค้าเรียนคนละมหาลัย
เค้าไปเรียนต่อต่างจังหวัด
เราคิดถึงเค้ามากค่ะ อยากให้เค้ากลับมา อยากไปหาเค้า เราพยายามถามว่ามีเพื่อนสนิทรึยัง สนิทเท่าเรามั้ย เราไม่ยอมนะถ้าให้ใครมาแทนที่เรา (เค้าก็มีแฟนนะ เรากะเค้าก็ชอบผู้ชายนี่แหละ) แต่ก็ไม่ได้คุยกันบ่อยนัก เพราะต่างคนต่างเรียน เวลาไม่ตรงกัน
แล้วเมื่อไม่นานมานี้ เค้าบอกว่าเค้าจะลงมาหาเรา เราดีใจมาก นับวันรอเลย
แต่ก็ต้องมีอันเลื่อนไปเพราะเค้าไม่มีตังค์ แป่วววววว
เราก็นอยด์เล็กๆอ่ะ อยากให้เค้ามาเร็วๆ
ตอนนี้เรารู้สึกแปลกๆอ่ะ เรารู้สึกว่าเค้าสำคัญกับเรามากกกกๆๆๆ เรากล้าพูดเลยว่าเค้าเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตรองจากครอบครัว
เพื่อนๆว่าเราจะเป็นเลสเบี้ยนรึป่าวคะ เราไม่ได้เป็นพวกเหยียดเพศนะ เรารับได้ทุกเพศ (เป็นสาววายด้วยล่ะ) แต่เรากลัวความรู้สึกตัวเอง กลัวจะแสดงอะไรออกมามากไปจนทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เราจะเป็นมั้ยคะเนี่ย สับสนตัวเองนะ หรือเราจะรักเพื่อนเรา(แบบไม่ใช่เพื่อน)ไปแล้วนะ เครียดจริง
เราจะทำยังไงดีคะ ช่วยบอกหน่อย
อย่าหาว่าเรานั่นนี่เลยนะ
(เรื่องทั้งหมดที่เล่ามาเป็นความจริงทุกประการไม่มีการใส่ใข่ลงไปนะคะ )
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ
jajajun
สวัสดีค่ะสาวๆจีบันเราอยากมีส่วนร่วมกับสาวๆจีบันทุกคนนะคะเราชอบเว๊ปนี้มากมายพึ่งได้โอกาสมาสมัครค่ะยังไงก็ฝากตัวด้วยนะคะ
FULL PROFILEDiscussion (6)
สำหรับเราเองนะคะ ความคิดเห็นส่วนตัวเลย
เราเคยเรียนโรเรียนหญิงล้วน เราชอบผู้ชาย และไม่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงแต่เราแบบนี้กับเพื่อน
เพราะสังคมที่โรงเรียนมันทำให้เพื่อนผู้หญิงรักกันมากๆ เราสนิทกัน และหวงกันค่ะ โดยส่วนใหญ่เพื่อนสนิทที่ก็จะเป็นแบบนี้ ไม่แปลกหรอกนะคะ ไม่ได้เป็นทอมเป็นเลสเบี้ยนด้วย
เรื่องนี้มันอธิบายยาก เป็นความรู้สึกส่วนบุคคล เอาเป็นว่าอย่าคิดมากนะค่ะ
บางทีเราก็หวง และก็ห่วงเพื่อนมากเกินกว่าปกตอ ดูแลเค้าเหมือนเป็นคนสำคัญ อารมณ์ว่าเราอยากจะทำให้ เปิดขวดน้ำ เดินไปส่ง จับมือตลอด คือแบบนี้มันเกิดขึ้นได้เลย ความสนิทแบบผู้หญิงมัน intimateมากกว่าผู้ชาย การskinshipเราก็ง่ายกว่า คือมันใจใจนะ เป็นเราบางทีเรานัดกับเพื่อนก็นับวันรอ เพราะอยากเจอเค้าเร็วๆ อารมณ์อยากเม้าท์ อยากดูแล มันเป็นลักษณะหนึ่งของการเทคแคร์เพื่อนนะคะเราว่า
อย่าคิดมากนะค่ะ วันนึงมันก็จะผ่านไป ตอนนี้อาจจะไม่รุ้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เดี๋ยวก็จะรู้ว่ามันไม่ได้มีอะไรเลยค่ะ
เราก็มีเพื่อนสนิดมากๆๆๆๆๆๆๆ นะ แต่ไม่ขนาดนี้อ่ะ ถึงเป็นเพื่อนก็ยังไม่ได้แบบ คิดถึงมากกกกกก
หวง เดินคล้องแขน
อันนี้เราไม่รู้จริงๆน้า เป็นหรือไม่เป็น
ปกติค่ะ ก็แค่เพื่อนที่สนิทมากจริงๆก็แค่นั้นเอง