นิสัยเปลี่ยน ไม่รู้เป็นผลดีหรือเสีย+อยากปรึกษา

สวัสดีค่ะ 
วันนี้มาเรื่องอยากปรึกษาเพื่อนๆหน่อย เนื่องจากฟุ้งซ่านมาหลายวันละ
คือเรารู้สึกว่านิสัยของเราเปลี่ยนไปจากเดิมมากถึงมากที่สุด ทั้งฟังจากคนรอบข้าง (เพื่อนๆและ แม่)และรู้สึกด้วยตัวเองค่ะ
คือแบบ ตอน ม ปลาย เราจะเป็นพวกชอบเฮฮา อารมณ์ดีมากตลอดเวลา(จนบางทีก็บ้า) นอนดึกตื่นสาย ชอบคุยโทรศัพท์มากค่ะ  เม้าท์ได้ตลอดเวลา ย้ำว่าชอบคุยโทรศัพท์มากจริงๆค่ะ เป็นคนที่ทุกคนเข้าถึงง่าย ชีวิตไม่ค่อยมีระบบ ชอบสนุกสนานตามประสาวัยรุ่นอ่ะค่ะ โกรธง่ายหายเร็ว ไม่ถือสาไรมาก เฟรนลี่กับทุกคนหมด ชอบเล่นชอบหัวเราะ

แต่ตอนนี้  มหาลัยแล้ว  รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปมาก คือ ไม่ค่อยยิ้มง่ายหรือหัวเราะบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อน  จากที่ชอบเล่นโทรศัพท์คุยโทสับ ตอนนี้กลับไม่ชอบพกด้วยซ้ำ เวลาเพื่อนโทรมาก็จะคุยแป๊บเดียว แล้วขอวาง อารมณ์เหมือน ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ บางทีเห็นเพื่อนโทรมาก็ไม่อยากจะรับ(อ้าว??) คือมันไม่มีอารมณ์คุยอ่ะ (ไม่ได้โกรธเคืองกันแต่อย่างใดนะ) จากที่เคยเฟรนลี่กับทุกคน กลับกลายเป็นคนโลกส่วนตัวสูง  เหมือนตัวเราเองขีดเส้นแบ่งไว้ว่า เราจะให้ทุกคนได้เท่านั้น อย่าล้ำเส้นเรา  เริ่มเป็นคนหงุดหงิดง่ายค่ะ  ชอบอยู่คนเดียวมากขึ้น เหมือนว่าไปไหนทำอะไรคนเดียว มันสะดวกกว่า อยากไปไหนก็เรื่องของเรา ไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกะชีวิต บลาๆๆ
แต่ข้อดีอย่างเดียวที่เรารู้คือ เรานอนเช้าขึ้น 

แต่ก็ตื่นสายอยู่ดี 


วันว่างๆเคยชอบไปเที่ยวกับเพื่อนฝูง แต่เดี๋ยวนี้ชอบอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ไม่ชอบอะไรวุ่นวาย 

คือมันมีเยอะกว่านี้อ่าค่ะเล่าไม่หมด

แต่โดยรวมแล้วคนรอบข้างมักจะทักว่าเราไปเปลี่ยนไปเยอะนะ  เปลี่ยนเวอร์ชั่นหรอ 


เพื่อนๆว่าเราเปลี่ยนไปในทางที่ดีหรือแย่ลงคะ แล้วมีอะไรที่น่าจะเปลี่ยนหรือแนะนำยังไงก็ได้ค่ะ
ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านค่ะ
(ป ลิง ขออภัยหากกระทู้ไร้สาระเกิน


 

Discussion (3)

@pias เราก็แอบคิดค่ะว่าที่เขาว่าเราเปลี่ยนไปเพราะเข้าถึงเรายากขึ้นรึป่าว

@ zezarkitty ใช่ค่ะ เป็นเหมือนกันเด้ะเลย  คือแบบ ถ้าโทรมาเราจะถามก่อนเลยว่ามีอะไรรึป่าว ถ้าไม่สำคัญจริงๆเราตัดบทเลยค่ะ เดี่ยวนี้นิสัยไม่ชอบพกโทรศัพท์เลย ที่ต้องพกเพราะเอาไว้คุยกะแม่เท่านั้น

โหยยย เหมือนเราเลยอ่ะ เมื่อก่อนชอบคุยโทรศัพท์มาก สามารถคุยได้ตั้งแต่ 4 ทุ่มยังสว่าง

ก่อนนอนต้องมีโทรเม้าท์ตลอด เดี๋ยวนี้ถ้าเกิน 5 นาทีจะเริ่มหงุดหงิดละ ใจร้อนขึ้นด้วย

ถ้าโทรมาไม่มีธุระก็ไม่อยากคุย พูดธุระจบก็จะวาง ส่วนอารมณ์ก็ขึ้นง่าย แฟนเรายังบอกเลย

ว่าเดี๋ยวนี้ปรี๊ดง่าย แต่เค้าก็เข้าใจ

 

เราว่ามันถึงจุดอิ่มตัวอ่ะ เหมือนสมัยเรียนเราติดเกมนะ เล่นเก็บเวลได้ทั้งวัน

เดี๋ยวนี้เบื่อเกมมาก เพื่อนในเกมชวนกลับไปเล่นแรค เล่นเกมอื่นๆ เราปฏิเสธหมดเลย

เพราะขี้เกียจเก็บเลเวล อีกอย่างเราว่าความคิดโตขึ้นด้วยอ่ะ คิดได้ว่าเอาเวลาโทรศัพท์ไปทำอย่างอื่นที่เป็นประโยชน์ดีกว่า 

 

เราว่านะไม่มีดีขึ้นหรือแย่ลงหรอกค่ะ คุณก็ยังเป็นคุณคนเดิม

คุณอาจจะพบทางสว่างเหมือนเราก็ได้นะ ถ้าสิ่งที่คุณทำอยู่เป็นตัวตนของคุณจริงๆ

คือทำไปแล้วคุณโอเค ไม่อึดอัด สบายใจ คนรอบข้างเข้าใจ คุณทำไปเลย

อย่างเรื่องโทรศัพท์ถ้าคุณฝืนคุยทั้งๆ ที่ไม่อยากคุย เพื่อนคุณจะจับน้ำเสียงได้

เดี๋ยวเป็นเรื่องกัน ทางที่ดีคุณลองคุยกันเพื่อนในกลุ่มดูว่าตอนนี้เราอาร์ตนะ

ช่วงนี้เราเป็นแบบนี้นะ คือนี่มาแจ้งให้ทราบนะ ไม่ได้มาขออนุญาตนะ โอเคนะ

 

แต่อย่าตัดขาดจากเพื่อนไปเลยนะ เพราะวันใดที่คุยกลับมาเป็นคนเฮฮา

อยากเม้าท์มอย อยากเที่ยวกับเพื่อน คุณอาจไม่เหลือใครเลยก็ได้นะ

ตอนนี้เรามีเพื่อนสนิทมากๆๆๆ 1 คน กับแฟน 1 คน ลงตัวแบบสุดๆ

 

ปล. ขอโทษที่ตอบยาวนะคะ แบบว่าอินมาก ไม่คิดว่าจะเจอคนหัวอกเดียวกัน อิอิ 

มันก็มีทั้งดีและแย่อ่าค่ะ เหมือนจขกท.โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมั้ง? ทำไรด้วยตัวเอง ไปไหนมาไหนคนเดียวได้

แต่ที่ไม่ดีคือ โลกส่วนตัวสูงค่ะ