แอบรัก
La citoyenne 14หวัดดีค่ะสาวๆจีบัน
คือวันนี้เรารู้สึกไม่ดี อยากจะหาเรื่องดราม่า(555) แต่เรื่องที่อยากจะระบาย เราบอกใครรอบตัวไม่ได้จริงๆ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าจริงๆแล้วเราอ่อนแอ เพราะปกติชอบแสร้งว่าเราเข้มแข็ง เรื่องแบบนี้ไม่ทำให้สะเทือนหรอก
จริงๆแล้วปกติเราก็ไม่สะเทือนนะ(ชิน+หน้าด้าน555) แต่เราไม่รู้เหมือนกันว่าในเคสนี้เราปล่อยใจไปได้ยังไง เราก็แปลกใจเหมือนกัน
คือ เราแอบชอบคนๆนึงอยู่ เค้าเป็นรุ่นพี่เราที่มหาลัย แบบรู้จักกันได้จริงๆไม่กี่เดือน (เราเพิ่งปีหนึ่งอ้ะ) คือเค้าเป็นคนดี น่ารักมาก เป็นสุภาพบุรุษ หน้าดี(มาก นั่นแหละประเด็น 555) เป็นผู้ชายที่ดีแบบเราไม่เคยเจอมาก่อน เค้าเป็นประธาน society ที่เราอยู่ คือรู้จักใน society (เห็นครั้งแรกแบบ โอ้วจอร์จ หล่ออ้า >< แพ้ผู้ชายตาสีฟ้า 555) แล้วคือเราชอบทำกิจกรรมมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยทำให้ได้เจอกันบ่อย ก็คุยกันบ้าง ยกเว้นเวลาเราแอบเขิน 555 เราหวังว่าเค้าจะไม่รู้ว่าเราชอบ เพราะเรา(จากคำบอกเล่าของเพื่อนๆในอดีต) เป็นคนเก็บอาการเรื่องแบบนี้เก่ง เราเลยค่อนข้างสงวนท่าที แล้ววันนี้เราก็ดีใจที่ไม่เคยหลุดจริงๆ แต่เดี๋ยวๆ ขอย้อนกลับไปก่อน คือพักหลังๆ เรา(คิดไปเอง)ว่า เออ เค้าดีกับเราเป็นพิเศษ แบบ ถามจากเพื่อนว่า เออ เราว่างป่าว เรียกไปช่วยงาน มอบหมายงานสำคัญให้ แล้วก็คือคุยกับเรานู่นนี้นั่น มาถามว่าเป็นไงบ้าง ทำได้ไม๊ เราก็แบบ กรี๊ด พี่เค้าถามถึงเราเหรอ >< หุๆๆ(แต่ไม่ได้แสดงออกนะ) อย่างวันก่อนพอดีมีงาน buffet ของ society เราก็แบบ อยู่จนจบงานเพื่อที่จะได้รอคุยกับพี่เค้าท้ายงานได้แบบไม่น่าเกลียด เค้าก็บอกว่า เออ ขอบคุณนะที่มาช่วยไรงี้ (เบื่อผู้ชายที่มีเสน่ห์ที่ตาจริงๆ) ทำเอาเราแอบลอยเลยทีเดียว แต่ลึกๆเรารู้เหอะว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก เค้าคงแค่แบบ เออ เด็กคนนี้ตั้งใจ อยากส่งเสริม(คิดในแง่ดี) หรือ เออดีเหมือนกันว่า เรียกใช้งานมันได้(คิดในแง่ร้าย) แต่บางทีเรา(คิดไปเองอีกแล้ว)ว่า วิธีปฏิบัติตัวของเค้าต่อไม่ค่อยคงที่ จนเราแอบกลัวว่าเค้าจะรู้ว่าเราคิดยังไง
แล้วทีนี้ คือ เราเป็นตัวแทนปีหนึ่งในคณะกรรมการsoc(society) ต้องช่วยเค้าจัดงาน Christmas Ball ที่จะถึงในวันเสาร์นี้ พอดีเพื่อนเราที่อยู่นอกsoc อยากมาด้วย เราเลยถามเค้าเมื่อเช้าว่า เออ เอาเพื่อนนอกsoc มาได้ไหม เค้าบอก ได้ดิ เค้าก็จะพา 'แฟน' นอกsocมาด้วยเหมือนกัน
นาทีนั้น ดั่งสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาที่หัว (เราเวอร์ค่ะ จริงๆแล้วแค่รู้สึกชาไปแว่บนึง) แต่เราไม่ได้แสดงไรออกไปอ้ะ แค่แบบ อ่อเหรอ เออ งั้นเดี๋ยวเราไปบอกเพื่อน ขอบคุณมาก แล้วพอดีต้องไปเรียนต่อ เลยรอดไป
คือ เราคงไม่รู้สึกแย่เท่าไหร่ ถ้ามันไม่มีเรื่องอื่นยุ่งเหยิงในใจอยู่แล้ว คือ พักหลังๆเรากับเพื่อนคนที่ว่าจะเช้าบ้านอยู่ด้วยกันปีหน้าเริ่มเหินห่างกัน เราเลยกลุ่มเรื่องบ้านอยู่ แล้วประจวบเหมาะกับคนใน soc ที่สนิทๆกันก็ยุ่งเรื่องเรียนเลยไม่มีเวลาเฮอากันเหมือนที่ผ่านมา (ทีเวลากูhappyล่ะพร้อมหน้าเชียว)เราเลยเซ็งมาก แอบรู้สึกเหงาๆเศร้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราไม่เปนไรเลย ลั้ลลามาก (อกหักมีimapct ขนาดนั้นเชียว เราก็ตกใจเหมือนกัน)
เรารู้สึกแย่ที่เรารู้สึกแย่ (งงมะ เราก็งง 555) คือ ตอนแรกเราก็คิดว่าตัวเองไม่รู้สึกอะไร แต่พอตกเย็นมา เรียนเสร็จ ทั้งเหนื่อยทั้งเซ็ง รู้สึกแย่มาก เดือนกลับหอหนาวๆคนเดียว (หนาวจริงๆ ไม่รู้จะหนาวไปไหน) พอกลับถึงหอก็แบบ เฮ้ย ไม่ไหวแล้วอ้ะ จริงๆแล้วเราเสียใจอ้ะ เราผิดหวัง(ไม่รู้ตัวว่าจริงๆหวังจนกระทั่งผิดหวังนี่แหละ หุๆ) แล้วก็มานั่งด่าตัวเองว่า เฮ้ย ปล่อยใจไปได้ไง คือก็น่าจะรู้แต่ต้นอยู่แล้วว่าเค้าไม่มีวันแลเราแบบนั้นหรอก กับ เจ็บใจที่อ่อนแอเพราะรู้สึกเสียใจ อยากเข้มแข็งกว่านี้ เคยเข้มแข็งกว่านี้ คนก่อนๆพอรู้ก็แค่ขำๆ เอาไปเมาท์มอยกับเพื่อน แบบ what a shame hahaha แต่เราก็ไม่รู้ทำไมคนนี้เราต้องจริงจังนัก ทั้งๆที่เพิ่งเจอกันได้ไม่นาน เราบ้าป่าวเนี่ย 555 คือเราก็ไม่ถึงกับร้องไห้อะไรนะ แค่เซ็งๆ เบื่อๆ เศร้าๆอ้ะ แล้วที่เซ็งที่สุดคือ แฟนเค้าจะมางานballเนี่ยแหละ แล้วเราก็ต้องอยู่ประจำการทำงานตรงนั้นตามหน้าที่ TT จะหนีก็ไม่ได้ ตอนแรกเราแบบตื่นเต้นเรื่องงานนี้มาก แต่ตอนนี้แอบไม่อยากไปแล้วอ้ะ ไม่อยากเห็นภาพบาดใจ แต่เราก็ตั้งใจว่า ถ้าตอนพี่เค้าแนะนำแฟน เราจะยิ้มแย้มแบบ เห้ย ดีใจที่ได้เจอ เพราะเรารู้สึกอายในใจตัวเองมามากพอแล้ว
ขอโทษนะคะที่เรื่องบ้าๆของเรายาวไปหน่อย เอาเป็นว่าขอบคุณที่อ่านละกันนะคะ ใครที่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน มีคำแนะนำอะไร ยินดีรับฟังนะคะ รักสาวๆทู๊กกกกกคนค่า
คือวันนี้เรารู้สึกไม่ดี อยากจะหาเรื่องดราม่า(555) แต่เรื่องที่อยากจะระบาย เราบอกใครรอบตัวไม่ได้จริงๆ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าจริงๆแล้วเราอ่อนแอ เพราะปกติชอบแสร้งว่าเราเข้มแข็ง เรื่องแบบนี้ไม่ทำให้สะเทือนหรอก
จริงๆแล้วปกติเราก็ไม่สะเทือนนะ(ชิน+หน้าด้าน555) แต่เราไม่รู้เหมือนกันว่าในเคสนี้เราปล่อยใจไปได้ยังไง เราก็แปลกใจเหมือนกัน
คือ เราแอบชอบคนๆนึงอยู่ เค้าเป็นรุ่นพี่เราที่มหาลัย แบบรู้จักกันได้จริงๆไม่กี่เดือน (เราเพิ่งปีหนึ่งอ้ะ) คือเค้าเป็นคนดี น่ารักมาก เป็นสุภาพบุรุษ หน้าดี(มาก นั่นแหละประเด็น 555) เป็นผู้ชายที่ดีแบบเราไม่เคยเจอมาก่อน เค้าเป็นประธาน society ที่เราอยู่ คือรู้จักใน society (เห็นครั้งแรกแบบ โอ้วจอร์จ หล่ออ้า >< แพ้ผู้ชายตาสีฟ้า 555) แล้วคือเราชอบทำกิจกรรมมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยทำให้ได้เจอกันบ่อย ก็คุยกันบ้าง ยกเว้นเวลาเราแอบเขิน 555 เราหวังว่าเค้าจะไม่รู้ว่าเราชอบ เพราะเรา(จากคำบอกเล่าของเพื่อนๆในอดีต) เป็นคนเก็บอาการเรื่องแบบนี้เก่ง เราเลยค่อนข้างสงวนท่าที แล้ววันนี้เราก็ดีใจที่ไม่เคยหลุดจริงๆ แต่เดี๋ยวๆ ขอย้อนกลับไปก่อน คือพักหลังๆ เรา(คิดไปเอง)ว่า เออ เค้าดีกับเราเป็นพิเศษ แบบ ถามจากเพื่อนว่า เออ เราว่างป่าว เรียกไปช่วยงาน มอบหมายงานสำคัญให้ แล้วก็คือคุยกับเรานู่นนี้นั่น มาถามว่าเป็นไงบ้าง ทำได้ไม๊ เราก็แบบ กรี๊ด พี่เค้าถามถึงเราเหรอ >< หุๆๆ(แต่ไม่ได้แสดงออกนะ) อย่างวันก่อนพอดีมีงาน buffet ของ society เราก็แบบ อยู่จนจบงานเพื่อที่จะได้รอคุยกับพี่เค้าท้ายงานได้แบบไม่น่าเกลียด เค้าก็บอกว่า เออ ขอบคุณนะที่มาช่วยไรงี้ (เบื่อผู้ชายที่มีเสน่ห์ที่ตาจริงๆ) ทำเอาเราแอบลอยเลยทีเดียว แต่ลึกๆเรารู้เหอะว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก เค้าคงแค่แบบ เออ เด็กคนนี้ตั้งใจ อยากส่งเสริม(คิดในแง่ดี) หรือ เออดีเหมือนกันว่า เรียกใช้งานมันได้(คิดในแง่ร้าย) แต่บางทีเรา(คิดไปเองอีกแล้ว)ว่า วิธีปฏิบัติตัวของเค้าต่อไม่ค่อยคงที่ จนเราแอบกลัวว่าเค้าจะรู้ว่าเราคิดยังไง
แล้วทีนี้ คือ เราเป็นตัวแทนปีหนึ่งในคณะกรรมการsoc(society) ต้องช่วยเค้าจัดงาน Christmas Ball ที่จะถึงในวันเสาร์นี้ พอดีเพื่อนเราที่อยู่นอกsoc อยากมาด้วย เราเลยถามเค้าเมื่อเช้าว่า เออ เอาเพื่อนนอกsoc มาได้ไหม เค้าบอก ได้ดิ เค้าก็จะพา 'แฟน' นอกsocมาด้วยเหมือนกัน
นาทีนั้น ดั่งสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาที่หัว (เราเวอร์ค่ะ จริงๆแล้วแค่รู้สึกชาไปแว่บนึง) แต่เราไม่ได้แสดงไรออกไปอ้ะ แค่แบบ อ่อเหรอ เออ งั้นเดี๋ยวเราไปบอกเพื่อน ขอบคุณมาก แล้วพอดีต้องไปเรียนต่อ เลยรอดไป
คือ เราคงไม่รู้สึกแย่เท่าไหร่ ถ้ามันไม่มีเรื่องอื่นยุ่งเหยิงในใจอยู่แล้ว คือ พักหลังๆเรากับเพื่อนคนที่ว่าจะเช้าบ้านอยู่ด้วยกันปีหน้าเริ่มเหินห่างกัน เราเลยกลุ่มเรื่องบ้านอยู่ แล้วประจวบเหมาะกับคนใน soc ที่สนิทๆกันก็ยุ่งเรื่องเรียนเลยไม่มีเวลาเฮอากันเหมือนที่ผ่านมา (ทีเวลากูhappyล่ะพร้อมหน้าเชียว)เราเลยเซ็งมาก แอบรู้สึกเหงาๆเศร้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราไม่เปนไรเลย ลั้ลลามาก (อกหักมีimapct ขนาดนั้นเชียว เราก็ตกใจเหมือนกัน)
เรารู้สึกแย่ที่เรารู้สึกแย่ (งงมะ เราก็งง 555) คือ ตอนแรกเราก็คิดว่าตัวเองไม่รู้สึกอะไร แต่พอตกเย็นมา เรียนเสร็จ ทั้งเหนื่อยทั้งเซ็ง รู้สึกแย่มาก เดือนกลับหอหนาวๆคนเดียว (หนาวจริงๆ ไม่รู้จะหนาวไปไหน) พอกลับถึงหอก็แบบ เฮ้ย ไม่ไหวแล้วอ้ะ จริงๆแล้วเราเสียใจอ้ะ เราผิดหวัง(ไม่รู้ตัวว่าจริงๆหวังจนกระทั่งผิดหวังนี่แหละ หุๆ) แล้วก็มานั่งด่าตัวเองว่า เฮ้ย ปล่อยใจไปได้ไง คือก็น่าจะรู้แต่ต้นอยู่แล้วว่าเค้าไม่มีวันแลเราแบบนั้นหรอก กับ เจ็บใจที่อ่อนแอเพราะรู้สึกเสียใจ อยากเข้มแข็งกว่านี้ เคยเข้มแข็งกว่านี้ คนก่อนๆพอรู้ก็แค่ขำๆ เอาไปเมาท์มอยกับเพื่อน แบบ what a shame hahaha แต่เราก็ไม่รู้ทำไมคนนี้เราต้องจริงจังนัก ทั้งๆที่เพิ่งเจอกันได้ไม่นาน เราบ้าป่าวเนี่ย 555 คือเราก็ไม่ถึงกับร้องไห้อะไรนะ แค่เซ็งๆ เบื่อๆ เศร้าๆอ้ะ แล้วที่เซ็งที่สุดคือ แฟนเค้าจะมางานballเนี่ยแหละ แล้วเราก็ต้องอยู่ประจำการทำงานตรงนั้นตามหน้าที่ TT จะหนีก็ไม่ได้ ตอนแรกเราแบบตื่นเต้นเรื่องงานนี้มาก แต่ตอนนี้แอบไม่อยากไปแล้วอ้ะ ไม่อยากเห็นภาพบาดใจ แต่เราก็ตั้งใจว่า ถ้าตอนพี่เค้าแนะนำแฟน เราจะยิ้มแย้มแบบ เห้ย ดีใจที่ได้เจอ เพราะเรารู้สึกอายในใจตัวเองมามากพอแล้ว
ขอโทษนะคะที่เรื่องบ้าๆของเรายาวไปหน่อย เอาเป็นว่าขอบคุณที่อ่านละกันนะคะ ใครที่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน มีคำแนะนำอะไร ยินดีรับฟังนะคะ รักสาวๆทู๊กกกกกคนค่า
Discussion (4)
ก็ทำตัวตามปกติค่ะ หากิจกรรมอย่างอื่นทำที่จะไม่ทำให้เราหมกมุ่นกับเรื่องนี้
พี่ ณ ฟ้า: 555 เทวดาคงรู้ว่าพี่ต้องมาเจอคุณสามีปัจจุบันนะคะ เลยแกล้งไว้ แต่ขอบคุณมากนะคะที่ให้กำลังใจ เราจะพยายามค่ะ อิอิ
เอาใจใส่ focus ไปในเรื่องเรียนให้มากขึ้นค่ะ จะได้ไม่มีเวลาฟุ้งซ่านมากนัก แอบรักใครน่ะแอบรักได้นะ (เพราะเขาช่างหล่อ คุณค่าที่อิชั้นคู่ควรแอบเจรง^^) ทำทุกอย่างเหมือนเดิม และมีความสุขไปกับมัน สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พี่ก็เคยแอบรักหนุ่มสุภาพบุรุษลูกผู้ชายสถาบันแห่งหนึ่ง (ก็บอกแล้วว่าคุณค่าที่คู่ควรให้อิฉ้านแอบรักนี่นา) เจอกันในกิจกรรมกีฬา คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี แต่เรื่องหัวใจขอแอบต่อไปเหอะนะๆ พักหลังๆ พี่เขาก็พาแฟนเขามาเชียร์ เอิ่มมม..ทำไมฟ้ามันมืดไปหมด ใครปิดไฟหืออังศุมาลิน T_T ตอนนี้พี่แต่งงานละ เรากลับมาเจอกันอีกเพราะสามีพี่คือเพื่อนร่วมร่วมรุ่นเดียวกับพี่เขาก่อนแยกเหล่า เลยคุยขำๆว่าเมื้อก่อนเคยปิ๊งพี่นะ เขาเลยสารภาพว่าก็ชอบเรามากเหมือนกัน (อ้าว!! ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้งเนี่ย 55) ตอนนี้ต่างคนต่างมีวิถีชีวิตของตนเอง แต่มิตรภาพที่สวยงามยังคงอยู่ค่ะ เป็นเรื่องที่นึกถึงทีไรก็อมยิ้มได้ทุกที เอาใจช่วยนะคะ ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ เวลาผ่านไปมองย้อนกลับมาแล้วขำๆ อมยิ้มกับมันไปนะคะ สู้ สู้ ^^
เราเชื่อว่า ทุกคนอาจจะมีmomentแบบนี้ อารมแอบชอบหรือปลื้มรุ่นพี่ ตอนเรียน แต่เชื่อเถอะ แอบชอบหรือปลื้มต่อไปดีกว่า ที่จะบอกออกไปแล้ว อาจจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วอาจจะเสียใจทีหลัง ซึ่งน้อยคนที่จะสมหวัง(เราคิดเองนะ 555 แบบใจตรงกันกะพี่เค้า) และเราคิดว่า ช่วงเรียนมหาลัยมันเหมือนเป็นแค่การเริ่มต้นสู่โลกกว้าง เราอาจจะเจอสิ่งดีดีภายหลัง ดังนั้นเราอาจจะเก็บความรู้สึกดีดีนี้ไว้ เพื่อเป็นแรงบัลดาลใจดีดีให้เราอยากมาเรียนหรือทำกิจกรรมในวันต่อๆไป แล้วบางที ถ้าโตขึ้น แล้วมองย้อนกลับมา อาจจะเป็นความทรงจำที่ดีและทำให้เราอมยิ้มได้ภายหลังก็ได้นะ สู้ๆค่าาา แล้วถ้าเจอแฟนกะพี่เค้า ก็ทำตัวตามปกติ แล้วใช้เวลาช่วงนี้ก่อนถึงวันงาน รีบรวบรวมกำลังใจและสติให้ดี เพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ สู้ๆนะคะ ^^
สำหรับความเห็นแรก รู้สึกเหมือนฟ้ากลั่นแกล้งเลยค่าาา แบบต่างคนต่างชอบกัน แต่ไม่รู้ แต่ก็ยังดีนะคะที่เพิ่งรู้ตอนนี้ เพราะไม่งั้นคงมองหน้ากันไม่สนิทใจเท่าตอนนี้