เรารู้ว่าเราควรเลิก แต่จะให้ทำใจได้ยังไง :'(

เรามีแฟนที่อายุห่างกันสิบกว่าปี
เขาอยู่ต่างจังหวัด เราเจอกันปีละไม่เกิน5ครั้ง
เราไปหาบ้าง เขามาหาบ้าง เขามีลูกติด1คน
ซึ่งอันนี้เราก็ยอมรับได้ ตอนนี้เรายังไม่มั่นใจกันและกัน เราต่างยังไม่เปิดเผย
กับพวกญาติๆ แต่พวกเพื่อนๆก็จะรู้กัน
คือความรักเรามันเหมือนเป็นช่วงโปรโมชั่นเลย เราคบกันมาสองปีกว่าแล้ว
ซึ่งตลอดมาเขาก็มีปัญหากับภรรยาเก่า เรื่องลูก ผู้หญิงคนนั้นจะเอาลูกไปอยู่ด้วย
แต่ตอนนี้ตกลงกันแล้ว ให้ลูกอยู่กับแฟนเราต่อเพราะผู้หญิงคนนั้นอะไรๆยังไม่พร้อม

เขาเคยโกหกเราว่าไปรับพี่สาวที่มาจากต่างจังหวัด เรารอคุยไลน์กับเขาทุกคืน ทำไมเขาไปไม่บอก
แต่จริงๆแล้วเขามาบอกเราว่าเอาลูกไปให้ผู้หญิงคนนั้น พี่สาวของผู้หญิงคนนั้นมาจากต่างประเทศ
เขาไปกับแม่เขาเอาลูกไปส่ง แต่ทำไมเขาต้องโกหกเราด้วยล่ะ?

รู้ว่าบางทีขับรถอยู่กับญาติๆ ไม่มีเวลามาเปิดไลน์บอก แต่ก็ส่งข้อความมาได้นี่
แต่ก่อนเขาไปไหนแบบรีบๆเขาก็จะส่งมา และวันนั้นเป็นวันเดียวกับที่เราต้องไปธุระด่วนมาก
เราไม่ได้บอกเขากลัวเขาจะโกรธว่าทำไมหายไป เราก็ส่งข้อความหาเขาว่า เราไปธุระกับพี่สาวที่นี่นะ
เราแคร์เขามาก 

หลังๆมานี้เราคิดมากกัน กลัวต่างคนต่างจะใจเปลี่ยนไปหาคนอื่น เลยไม่คิดอะไรมาก
ตกลงกันว่าจะคบไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไรมากไม่ยึดติดและไว้ใจกัน
พักหลังนี้เขาไม่ค่อยโทรหาเราแล้ว บางทีอยู่กับแม่อยู่กับคนอื่นๆเราเข้าใจ
แต่เวลาที่เขาอยู่คนเดียว แต่ก่อนเขาจะโทรหาเรานาที สองนาทีบ้าง บอกจะกลับบ้านแล้ว แต่เดี๋ยวนี้ไม่มี


ที่เจ็บสุดคือล่าสุด เขาคุยไลน์กับเรา เขาหาโทรศัพท์ไม่เจอเลยให้เราโทรเข้าให้หน่อยเพราะเขาจะตั้งปลุก
เราก็โทรเข้า แล้วก็ถามว่าเจอรึยัง เขาบอกว่าเจอแล้ว แล้วบอกให้เราตัดสายได้เลย
คือเราไม่ได้คุยกันทางโทรศัพท์มาเป็นเดือนๆแล้ว คือที่บ้านเขาเงียบ ตอนกลางคืนมันจะได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์
แต่ก่อนเขายังคุยกับเราทางโทรศัพท์ได้ทุกวันเลย จนแม่เขามาถามเขาเลยไม่ได้คุยโทรศัพท์ตอนกลางคืนแล้ว
เพราะมันได้ยินเสียง มันเงียบมาก เราเข้าใจ แต่เราอยากได้ยินเสียง แค่บอกฝันดีเบาๆสักหน่อยก็ดี
แต่นี่ไม่เลย บอกให้เราตัดสายไป


และล่าสุดเมื่อวาน อย่างที่บอกเรารอคุยกับเขาทางไลน์ก่อนนอนทุกคืน
เขาหายไป เรานอนรอนานมากจนนอนไม่หลับ เราร้องไห้ออกมาที่ร้องไม่ใช่เพราะกลัวว่าเขาจะ
ไปไหนหรือโกหกอะไรเรา เราคิดแค่ว่า เขาไม่คิดถึงเราเลยหรอ? ทำไมไม่ทำเหมือนแต่ก่อนเลย?
ทำไมมันไม่เหมือนแต่ก่อน? มันหมดโปรโมชั่นแล้วใช่ไหม? เขาอาจไม่รู้ตัวว่าตัวเองเปลี่ยนไป
แต่เรารู้ตัวเสมอว่าเขาเปลี่ยนไป

เราก็เงียบๆไม่ทักไม่โวยวายในไลน์ เพราะจะรอฟังเหตุผลและคำขอโทษ
ซึ่งวันไหนถ้าเราไม่บอกฝันดีเขา เขาจะโกรธเรามาก แต่ทำไมเขาทำ แต่เราทำเขาก็โกรธ
ตอนที่เขาทักมาตอนเช้าก็ไม่บอกว่าทำไมถึงหายไปเมื่อคืน เขาไม่พูดถึงเลย
พูดถึงเรื่องใหม่อื่นๆ เขาเป็นคนที่พูดคำว่าขอโทษไม่เป็น พูดยากมาก
เขาหยิ่งทนงในศักดิ์ศรีเขามาก และเราก็คุยแบบถามคำตอบคำไป


บ่ายๆเราทนไม่ไหว เราเลยลองโทรไปหาเขาหลังจากที่ไม่ได้โทรเกือบเดือน
ส่วนมากเราจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาอยู่แล้ว ก็ถามว่ากลับบ้านรึยัง อะไรทั่วไป เขาก็ถามเรากินข้าวรึยัง อยู่ไหน
วันนี้ฝนตก เขาล้างรถ ฯลฯ และเราก็บอกว่า คิดถึงนะ และถามเขาว่า คิดถึงไหม
เขาบอกว่าคิดถึงสิ เราก็บอก ขับรถดีๆนะคะ แล้วก็วางสายไป

คือคำพูดเขาอะมันยังคงเดิม แต่การกระทำทุกอย่างมันเปลี่ยนไป
อะไรๆไม่เหมือนเดิมแล้ว ซึ่งมันเป็นแบบนี้มาสักพักแล้ว
เราไม่อยากคิดว่าเขามีคนอื่น เราก็ไม่อยากทำให้ตัวเองเครียด แต่เรายอมรับว่าตอนนี้มันคือหมดโปรโมชั่นแล้ว


แต่ที่สำคัญคือ ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกันเจอหน้ากัน นานๆเจอที เขาไม่เหมือนคนที่คุยทางไลน์ ทางโทรศัพท์
เขาเหมือนคนละคน เขาเย็นชา ไม่พูดไม่จา ปิดบังๆ เราเคยพูดกับเขาเรื่องนี้มามากกว่า5รอบแล้ว
เขาบอกว่ามันคือบุคลิกของเขาเอง เขาเป็นคนแบบนั้น ซึ่งเราบอกตรงๆเลยทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน
เราอยากเลิกกับเขามาก เรามองเขา เราดูลักษณะท่าทาง เหมือนคนที่ไม่มีความสุขที่อยู่ด้วยกันเลย
คือเราไม่ได้รู้สึกมีความสุขหรืออบอุ่นเลยอะ หัวเราคิดตอนนั้นที่มองหน้าเขา เราอยากเลิก
คือเพราะความเย็นชาของเขา


มันทำให้เราคิดว่านี่เรารักเขาไหม เขารักเราไหม คือเราไม่เคยอยู่ด้วยกันหรอกค่ะ นานๆเจอกันที
ถ้าสมมติวันนึงอยู่ด้วยกันแล้วเป็นแบบนี้ทุกวัน บอกตรงๆว่าเราอยู่กับเขาไม่ได้
เขาก็บอกเราเสมอว่าเราไม่เคยอยู่ด้วยกันใช่ชีวิตร่วมกันเราก็จะไม่รู้ว่าเราไปกันได้ไหม


เขาก็บอกเหมือนกันว่าเขาอยากใช้ชีวิตอยู่กับคนๆนึงแล้ว ต้องการมีคนมาอยู่ด้วยกันมาดูแลกัน เขาชอบพูด
ซึ่งทำร้ายจิตใจเรามาก เรายังเรียนไม่จบ อีกสองปีทำไมเขารอเราไม่ได้ เขาพูดเหมือนเขาอยากไปหาคนใหม่
ที่อยู่ใกล้ๆที่มีงานทำแล้ว เราก็เลยถามว่าแล้วจะเอายังไง เลิกกันดีไหม เขาก็ยืนยันว่าไม่
เขาก็พูดถึงเรื่องแต่งงานบ่อยๆว่า การแต่งงานมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ มันต้องดูนานๆ
ถ้าเขาแต่งเขาจะแต่งกับเรา และเป็นการแต่งงานครั้งสุดท้าย


คือเหมือนด้วยอะไรหลายๆอย่างมันต้องเลิกกันอะค่ะ ทั้งนิสัยต่างกัน เขาไม่เข้าใจความรู้สึกเรา
ไม่ใส่ใจว่าเราจะรู้สึกยังไง เขาอยากรับแต่สุข เขาไม่อยากรับความทุกข์
ถ้าเราเสียใจ น้อยใจเพราะเขา ทุกข์เพราะเขา เราบอกเขาถามเขา เขาก็จะบอกว่าเขาไม่อยากเครียด
หยุดพูดสักที อะไรประมาณนี้อะค่ะ เขาดูเห็นแก่ตัวเกินไป

แต่มันติดอยู่ตรงที่ว่าเรารักกันอยู่
เธอไม่ยอมปล่อย หรือฉันไม่ยอมไป ใจเราแคร์เขามากแต่ในขณะที่เขาไม่แคร์เราเลย
ไม่แคร์เราเหมือนแต่ก่อน เขาเคยแอบคุยไลน์กับรุ่นน้องแบบว่าส่งรูป..ให้ดูกัน ซึ่งเขาเป็นคนเริ่มก่อน
ตอนนั้นมีเรื่อง สามีของผู้หญิงคนนั้นเอาเรื่องและสุดท้ายก็เงียบไป คือเขาก็เลิกคุยเพราะเหมือน
สองผัวเมียจะทำเป็นกระบวนการอะค่ะ เขาก็โทรปรึกษาพี่ที่เป็นตำรวจตลอด

เราอยากรู้ ถ้าสมมติว่ามันไม่มีเรื่อง
เขาจะเลิกคุยกันไหม?... ทุกวันนี้เราก็กลัว แต่เราเข้มเเข็งได้แล้ว เราไว้ใจเขา ตอนเรื่องหลักๆตอนนี้คือ
มันคือช่วงหมดโปรฯ เราอยากเลิก เรารู้ว่ามันควรเลิกได้แล้ว ควรเลิกตั้งนานแล้ว เจ็บซ้ำๆซากๆ
แต่ใจเรามันไม่เข้มแข็งพอ เราอ่อนแอเกินไป ..


ไม่นานมานี้เขาขึ้นตัสในไลน์ ซึ่งไม่เกี่ยวกับเราเลย แต่คงเกี่ยวกับภรรยาเก่าที่มีลูกด้วยกัน
ซึ่งเราถามเขาแล้วมันก็คือเรื่องจริง แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาไม่เคยขึ้นตัสเกี่ยวกับเรา
โพสอะไรเกี่ยวกับเรา หรือเราไปคอมเม้นหาเขาในเฟส คอมเม้นต่อเรื่องต่างๆ
เขาจะคุยต่อแค่นิดเดียว แต่กับคนอื่น รุ่นน้อง เพื่อนๆ เขาคุยกันยาวเหยียด
มันทำให้เราน้อยใจมาก ว่าทำไมเขาต้องทำกับเราแบบนี้


เวลามีเรื่องอะไรเราพิมไปยาวเหยียดระบายความรู้สึกและอธิบายว่าทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้
และเขาทำไมต้องทำแบบนี้ เขาก็จะเลี่ยงคำพูดไป คุยเรื่องอื่น และทำเมหือนปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไม่ปรับความเข้าใจกับเราเลย อยากรู้ว่ายังอยากคบกันต่อไหม ทำไมไม่อธิบายมาบอกเรามาดีๆ
ปรับความเข้าใจกัน เขาไม่เคยยอมและอ่อนข้อให้เราเลย มีแต่เราที่ต้องปรับต้องเปลี่ยนเพื่อเขา


ตอนนี้เราก็มีคนคุยอยู่ เขาชอบเรา เราคุยแล้วก็เหมือนคุยกับเพื่อน
ไม่ได้คิดอะไร จะเปลี่ยนใจไปรักให้ลืมคนนี้ก็ไม่ได้ เพราะแรกๆจีบมันก็หวานแบบนี้แหละ
สักวันก็หมดโปรฯเหมือนกัน ตอนนี้เราถอยจากแฟนเราห่างออกมา พยายามที่จะไม่คุย แต่ทำไมเราทำไม่ได้
ต่อให้เราหายไป2-3วัน จากเฟสจากไลน์ เขาก็ไม่โทรหาเราหรอกค่ะ จริงๆ เคยทำมาแล้ว 
เจ็บจัง ทำไมต้องเป็นเราที่เจอเรื่องแบบนี้..