ปรึกษาสาว ๆ ค่ะ เรื่องแม่สามี

เราคบกับแฟนมา 4 ปี เพิ่งแต่งงานกัน และมีลูก 1 คน ตอนนี้ลูกอายุ 2 เดือน เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากเราคลอดได้ 2 อาทิต แม่สามีก็มาจากต่างจังหวัดมาดูหลาน และแม่สามีก็ป่วย มีอาการไอ คัดจมูก แกเป็นโรคหอบหืด ภูมิแพ้อยู่แต่เดิม 
เราก็เห็นแกไอมา 2 อาทิตย์แล้วยังไม่เห็นมีใครพาไปหาหมอ พอดีเราจะต้องพาลูกอายุ 1 เดือน ไปฉีดวัคซีนที่รพ. เราก็เลยชวนแกไปหาหมอด้วยกัน แกก็บ่ายเบี่ยงไม่ยอมไป เราก็เฉย ๆ ไปค่ะ พอวันรุ่งขึ้นที่ต้องไปรพ. เราก็บอกกับสามีว่า ให้แม่ไปหาหมอด้วยกันเลย แม่ไอมากขึ้นแล้ว เดี๋ยวจะมาติดลูก ลูกยังไม่มีภูมิคุ้มกัน แล้ววันนั้นเรากับสามีกำลังเตรียมตัวจะไปรพ. และน้องสาวสามีก็บอกว่าเขาจะพาแม่ไปวัด เราก็เลยบอกว่า เราคุยกะแม่แล้วว่าจะพาไปหาหมอนี่ เหตุการณ์ก็เลยเกิดค่ะ

สามี: แม่ เป็นโรคภูมิแพ้ หอบหืด นั่ง search internet แล้วว่าโรคนี้ไม่ติดต่อกัน ไม่ต้องไปก็ได้
เรา : ไปหาหมอหน่อยก็ดี จะได้หายไอ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าโรคนี้ติดหรือไม่ติดจริงๆ กลัวจะมาติดลูก เขายังเป็นทารก ยังไม่มีภูมิคุ้มกัน
แม่สามี : ไม่จับหลานก็ได้ เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว ค่อยไปหาหมอที่นู่น บลาๆๆๆ (บ่นตามประสา แล้วแกก็ขยับไปนั่งห่างๆ)
สามี : เดี๋ยวไปรพ. ก็ค่อยไปถามหมอว่า โรคนี้ติดมั้ย
เรา : ไม่ใช่ไม่ให้จับหลาน จับได้ อยากให้ใส่หน้ากากเพราะเวลาไอเด็กเขาก็จะสูดดมเข้าไป อาจจะป่วยได้
แม่สามี : (ทำหน้าไม่พอใจ มองค้อนๆ) เดี๋ยวจะให้พ่อมารับกลับบ้านแล้ว แล้วก็บอกลูก ๆ เขาไม่ต้องไปส่ง
เรา : ไปรพ.เถอะ ช่วยเห็นแก่หลานกันหน่อยได้มั้ย

หลังจากนั้นบรรยากาศก็อึมครึม สามีโกรธเรา น้องสามีโกรธเรา เขา 2 คนนินทาเราในไลน์ว่า เราพูดแรง น่าจะพูดดี ๆ กว่านี้ ก็จะเข้าใจได้ ไม่เคารพผู้ใหญ่ และสามีก็บอกกับน้องสาวเขาว่า "ถ้าแม่เขาจับไม่ได้ เขาก็ไม่จับ" เราอ่านแล้วก็รุ้สึกว่านี่ลูกนะ ทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง ทำไมไม่มีเหตุผล และหลังจากพาลูกกลับมาจากฉีดวัคซีน คนในบ้านก็ไม่มีใครพูดกับเรา สามีก็ไม่ดูลูกเลย แล้วเราก็พาลูกกลับไปอยู่กับแม่ หลังจากนั้น 5 วัน ก็ได้คุยกะสามีอีกครั้ง เขาอยากให้ลูกกลับบ้าน เขาอยากให้เราขอโทษแม่เค้า แล้วเราก็กลับมาค่ะ ขอโทษแม่เค้า แต่เรื่องทั้งหมดมันไม่จบค่ะ สามีบอกว่า ถ้าเขาจะพาลูกไปเยี่ยมปู่ย่าที่ต่างจังหวัดเราไม่ต้องไป ตอนนี้ครอบครัวแตกแล้ว พังหมดแล้ว

***ปรึกษาเพื่อน ๆ ค่ะ เราก็รู้ว่าเราพูดแรงไป แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมครอบครัวเขาถึงไม่ยอมเข้าใจ ตอนนี้ครอบครัวไม่เหมือนครอบครัวเลยค่ะ สงสารลูก 

ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เข้ามาตอบนะคะ


 

Discussion (10)

ส่วนตัวคิดว่าคุณทำถูกแล้วค่ะ แต่ท่านอาจจะมองในแง่ลบ ถ้าคุณแม่หันมามองในแง่บวก ว่าคุณเป็นห่วง กลัวว่าท่านจะไม่สบายมากไปกว่านี้ เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น แต่มันต้องขึ้นอยู่กับลักษณะการพูดชักชวนให้ผู้ใหญ่เห็นคล้อยตามด้วยนะคะ รวมไปถึงท่าทาง สีหน้า น้ำเสียง ณ ตอนนั้น ส่วนน้องๆ ของสามี ถ้าไม่เข้าใจคุณก็คงไม่ผิด เพราะว่าเค้าเป็นครอบครัวอื่น คนที่ควรจะเข้าใจคุณ และรักลูกคุณเท่าๆ คุณ ก็คือสามีนะคะ เค้าควรเป็นคนไกล่เกลี่ย
@summer sunshine ขอบคุณค่ะ

@Jiraporn ขอบคุณค่ะ เราพยามพูดแล้ว แต่เขาก็ยังมองที่ปลายเหตุค่ะ คงต้องใช้เวลา

@Jejie ขอบคุณค่ะ แม่เขาเป็นมาหลายปีมากแล้วค่ะ โรคหอบหืด ไอเรื้อรัง พยามพูดยังไงก็ไม่ยอมไปค่ะ 
จากคำพูดฟังแล้วเหมือนรังเกียจค่ะ  กลัวจะมาแพร่เชื้อโรค น่าจะเปลี่ยนเป็นว่า อยากให้ไปหาหมอ จะได้รู้ว่าเป็นอะไร ตอนนี้อาจจะเป็นอาการเริ่มต้น ถ้าไปช้าอาการอาจจะหนักกว่านี้ ถ้ามีอะไรจะได้รักษากันแต่เนิ่นๆ พูดในลักษณะเชิงห่วงใยแม่สามีจะดีกว่าพูดทำนองกลัวจะมาแพร่เชื้อโรค
เรื่องนี้จริงๆอยู่ที่คนกลางคือสามีคุณ ที่ต้องเข้าใจทั้งคุณและแม่เค้าต้องเป็นคนที่พูดให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้นไม่ใช่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายนึงแบบนี้ อดีตสามีเราก็เป็นแบบนี้ค่ะ ไม่เคยพูดอะไรแทนเราเลย เอาแต่เฉย ดีกว่าคุณหน่อยนึงที่ไม่ได้ขนาดเข้าข้าง แต่ไม่เคยเป็นคนทำความเข้าใจฝ่ายพ่อแม่เค้า ทำให้เราคนที่เพิ่งเข้าไปอยู่ในครอบครัวเค้าอยู่ยากค่ะ

ยังไงก็ลองพยายามพูดให้สามีเข้าใจให้ได้ ว่าเราไม่ได้รังเกียจแม่เค้า ให้เค้าช่วยพูด ถ้าเค้าไม่ช่วยพูดอันนี้ไม่รู้จะทำยังไงให้ดีขึ้นได้ เพราะเราพูดเองไม่มีทางที่แม่เค้าจะยอมเข้าใจค่ะ เหนื่อยใจแทนค่ะ
เราเข้าใจว่าคุณห่วงลูกนะ แต่คุณพูดเกินไปจริงๆ

เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลา ถ้าเขาจะยังโกรธคุณอยู่อันนี้ต้องยอมรับ และปล่อยๆมันไป ถ้าเขาจะเอาลูกไปเยี่ยมปู่ย่า แล้วไม่เอาคุณไปก็ต้องตามนั้น ไปห้ามเขาไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ทำได้แค่ให้สามีเราให้อภัยเราเท่านั้น คนอื่นอย่าเพิ่งหวังว่าเขาจะเข้าใจ

ยิ่งพูดมากก็ยิ่งเติมเชื้อไฟ ตอนนี้คุณทำได้แค่นิ่งอย่างเดียว ถ้าจขกท.วีน ก็ต้องยอมเสียครอบครัว ต้องเลือกเอาค่ะ คุณอยู่ในฐานะที่ต่อรองไม่ได้ เพราะคุณทำพลาดไปเอง