ชอปชุดทำงานกับมืออาชีพ (ดราม่า)


ห่างหายจากจีบันไปนานเลยค่ะ ช่วงที่ผ่านมา ได้ทำการค้นหาตัวเองครั้งใหญ่ ทำให้ความคิด และชีวิตเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ไปด้วยเช่นเดียวกัน

ขอบอกก่อนเลยว่าที่จริงแล้วรินเป็นคนชอบเรื่องความสวยงาม และรักการแต่งตัวมากค่ะ แต่มีจุดพลิกผันตอนมีลูกค่ะ

สไตล์ส่วนตัวคือ ชอบอะไร ก็ใส่ ใส่ทุกแนว ได้หมด ตามอารมณ์ ชอบแต่ง แต่ก็แต่งตัวไม่ค่อยเก่งหรอกค่ะ ไม่มากไป ก็น้อยไป หาความพอดีไม่ค่อยเจอ

ส่วนสไตล์ที่ไม่ถนัด และไม่ชอบที่สุด คือการที่ต้องแต่งตัวแบบเป็นทางการ ทุกครั้งที่ต้องสัมภาษณ์งาน เครียดมาก เสื้อผ้าในตู้ ไม่ตอบโจทย์เลย บ้าบอน่ะพอได้ สวยเซ็กซี่น่ะไม่มีพลาด ออกงานก็พร้อม แต่ถ้าเป็นชุดทำงานที่ดูเป็นสาวทำงาน ดูเป็นมืออาชีพนั้น ความรู้สึกคือ สวัสดีค่ะ คุณป้า ไม่เอาอ่ะ แก่ เหี่ยว หง่อม ไม่เซลฟ์ เค้าชอบแบบเฮฮา ฟรุ้ง ๆ ฟริ้ง ๆ เท่ห์ ๆ ทำไมกูใส่แจ๊คเก็ตหนังลายงูสีชมพูตัวนี้ไปสัมภาษณ์งานไม่ได้วะ สวยนะเว่ย เอ่อ ค่ะ คือ สติอยู่ที่ไหน ไม่มี 55

เมื่อความเปลี่ยนแปลงเข้ามาในชีวิตครั้งใหญ่ อายุอานามก็เข้าสู่เลขสามแล้ว การงานต้องมีภาพลักษณ์ที่ดูมืออาชีพมากขึ้น ต้องดูน่าเชื่อถือมากขึ้น แล้วพอหันไปมองตู้เสื้อผ้า โอย ไม่ผ่าน ต้องทิ้งไปซะ70% ของตู้ เพราะมันบ้าบอมาก 

เหตุผลหลัก ๆ ที่ต้องโละแบบจัดหนักมี 2 อย่าง คือ
1 ก่อนหน้านี้ไปมีลูกมาจ้า หุ่นเผละ จากสาวนน.ไม่เคยเกิน 44 กก. เป็น 48 กก. แบบลดไม่ลง สะโพกจาก 34 นิ้ว เป็น 37 นิ้ว อย่าถามเรื่องหน้าอก ไม่รู้จัก มันคืออะไร สงสารผัวมาก ฮือ ๆ อันนี้รินจะไม่ขอพูด สรุปว่า ขี้เกียจแต่งตัวไปเลย เพราะมันตัน ๆ เราสูง 155 เอง 
2 งานที่เริ่มใหม่เป็นงานที่เกี่ยวกับการให้คำปรึกษา และพัฒนาบุคคล เลยมาทำติสท์แตกแบบป้าแอ๊บวัยรุ่นเหมือนเคยมิได้ มันจะอดแ-ก ทำมาหากินไม่ได้ เพราะไม่น่าเชื่อถือ

อันนี้ขอแชร์ให้ฟัง เพื่อนเราคนนึงประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานมาก มีรายได้หลายสิบล้านต่อปี พูดด้วยความเป็นห่วง เป็นใย และเต็มไปด้วยความรักว่า
รินแต่งตัวธรรมดา รถไม่มีขับ กลับดึกไม่ได้ กินไวน์ไม่เป็น เอนเตอร์เทนลูกค้าก็ไม่ได้ แล้วลูกค้าที่มีเงิน ที่มีสังคมระดับสูงน่ะ เค้าไม่มีเวลามาคุยกับรินตอนกลางวันหรอก เค้าคุยกันหลังเลิกงาน รินไม่มีทางทำได้อยู่แล้ว งานนี้มันยากนะ

ฟังเสร็จ ซวยแระ ปาดเหงื่อ เอ๋อ ไป 3 วัน ตาย5 ชีวิตนี้ อยากจะหาลูกค้า ต้องทำมาหากินด้วยวิธีนี้เรอะ รินคงต้องแ-กแกลบไปตลอดชาติแน่ ๆ   คือเป็นเพื่อที่รัก เราเชื่อเค้าจริง ๆ

แต่อยากจะบอก และให้กำลังใจทุกคนที่อ่านอยู่นะคะว่า Law of Attraction มันมีอยู่จริง ถ้าเราคิดว่าลูกค้าของเราต้องเป็นแบบนี้ ๆๆๆๆ เราก็จะทำตัวแบบนี้ ๆๆๆๆ แล้วก็แน่นอนว่าเราก็จะได้กลุ่มลูกค้าที่เราคิดเอาไว้ เพราะความคิดและการกระทำของเรามันส่งผลให้ได้ตามนั้น

ดังนั้น สิ่งที่รินทำอยู่ มันคือต้องการความน่าเชื่อถือ คนไม่กินไวน์ ก็สร้างคอนเนคชั่นได้ คนที่ทำงานมีประสิทธิภาพเค้าก็จัดเวลาให้ดี และกลับบ้านกันเร็วได้ รินเป็นผู้เลือกลูกค้า และลูกค้าเค้าก็เป็นคนเลือกเรา ดังนั้น คนที่ถูกจริตกัน ก็จะดึงดูดหากัน ดังนั้น สะบัดบ๊อบค่ะ วิถีใคร วิถีมัน เราต้องเป็นตัวของตัวเองค่ะ 

รินเลยเลือกเปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนง่ายที่สุด คือปรับปรุงภาพลักษณ์ของตัวเอง และมีเป้าหมายในการเก็บเงินเพื่อซื้อรถขับ เพื่อความคล่องตัวในการเดินทางไปหาลูกค้าค่ะ สิ่งที่ได้ทำไปแล้วคือลดน้ำหนักค่ะ 4กิโล 4 เดือน เดือนละ 1 โลค่ะ ยากมาก เพราะเป็นการกระชับหุ่น รินก็ไม่ได้ว่าอ้วนมาก แต่พุงหลามมาก สะโพกใหญ่เกินตัวค่ะ ตอนนี้น้ำหนักอยู่ที่ 44-45 ยังไม่นิ่งค่ะ

จะไปเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่น ได้ก็ต้องมีที่ปรึกษาเป็นของตัวเองก่อนใช่มะคะ รินได้รับโอกาสที่ดีมาก ที่ได้ไปเข้าคอร์สนึง ชื่อ Personality for Success ทำให้รินได้มีทัศนคตที่ถูกต้องในการแต่งตัว และดูแลภาพลักษณ์ตัวเองมากขึ้น

หลัก ๆ ที่ได้เลยคือ เราอยากให้คนอื่นมองเราอย่างไร เราก็ต้องรู้สึกอย่างนั้นกับตัวเองก่อน 

ต้องการการยอมรับ ก็อย่าแต่งตัวเป็นผีบ้า ใครจะมายอมรับ
ต้องการให้เค้าไว้ใจ เชื่อในความเป็นมืออาชีพของเรา เราก็อย่าทำลายความน่าเชื่อถือด้วยเสื้อเจ้าหญิง รองเท้าแซนเดิล และแจ๊คเก็ตหนังตัวโปรด เก็บไว้ใส่ไปเที่ยวเท่านั้นจ้า

การที่เราแต่งตัว ดูแลตัวเองให้ดูดี ก็จะทำให้เรารัก และภูมิใจในตัวเองมากขึ้น มั่นใจมากขึ้น และไม่รู้สึกเป็นกังวลเวลาที่ต้องออกพบปะลูกค้า ผู้ใหญ่ หรือผู้มุ่งหวังค่ะ

รินเลยถือโอกาสขอความช่วยเหลือ นัดอาจารย์ผู้สอน มาช่วยชอปปิ้ง เพื่อสร้าง Personality for Success ให้ริน ประสบความสำเร็จจริง ๆ อาจารย์ใจดี น่ารัก ให้ความเป็นกันเองมาก กรุณสละเวลาอันมีค่ามาช่วย ปลาบปลื้มมาก ๆ ค่ะ

สิ่งที่ได้จากแพลตตินั่มนะคะ จะลงแต่ราคานะคะ อย่าถามร้านค่ะ ไม่ไปนาน ละลานตามาก เวลาเดินก็ไม่มาก ได้มาพอสมควรค่ะ บอกเต็มปากเลยว่าสิ่งต่อไปนี้ ไม่เคยมีในตู้เลยนะคะ สีขาว ดำ แทบไม่ใส่ ถ้าไปเอง ไม่ซื้อสิ่งเหล่านี้แน่นอนค่ะ กราบที่อกงาม ๆค่ะอาจารย์

ตัวแรก แซคดำเรียบบบบบบบมาก เข้ารูป 300 บาท



แจ๊คเก็ตดำลายจุด ไม่หนามาก ใส่แล้วสวยเลย คอมพลีทเดอะลุค 590 บาท
tip คือ ใส่แล้วแขนไม่ยาวเกินไป ช่วงตัวพอดี ไม่โทงเทง



เสื้อร้านเดียวกับเดรสดำ เสียดายมีสีเดียว 200 บาท ใส่แล้วดูคุณนายมากกก


ตัวนี้เป็นสไตล์โอเวอร์โค้ท อาจารย์แนะนำว่าให้ใส่สีแจ่ม ๆ ข้างในตัดดำ ใส่สั้น ๆ ได้ จ้า



mix and match กับเสื้อสี ๆ ซื้อมา 3 สี แจ่ม ๆ ตัดดำแล้วงามเลิศ ตัวละ 250 บาท อาจารย์แนะนำร้าน เลือกแบบ และสีเอง โดยทาบกับตัว แล้วถ้าอาจารย์บอกว่าผ่าน ก็ซื้อค่ะ รินชอบตัวนึงสีเทา ทาบมาหน้าซึดเซียว แขวนคืนด่วนค่ะ






คู่กับกระโปรงตัวนี้ 480 บาท คุณนายมะคะ



จัดคู่สร้อยมุก กระเป๋าคลัชไปเรยย แจ่มมม


กระโปรงตัวด้านล่างนี้ 780 ค่ะ ดูดรีมากกก



ลุคนี้ชอบมาก ลองแล้วเกร๋ ๆ โปรเฟสชันแน่น


ตัวเดียวเอาอยู่ 1000 บาทค่ะ



อันนี้ซื้อมาใส่เล่น 200 บาท ถูก โอเลยแหละ



กางเกงตัวละ 550 เก็บทรงเป๊ะ




ตัวนี้ก็เลือกเอง แบบ ดูดิ เป็นคนเยอะจริง ๆ อ่ะ ดูเป็นคนมีชนเผ่า แถมตอนซื้อเหนื่อยแล้ว ปล่อยเรื่องเอวหลวม คิดว่านิดหน่อย กลับมาใส่ เซ็งนิดนึง ก็อุตสาห์ผอมลงแล้วนี่นา ยังซื้อเอวมาเผื่อทำม้ายยยยยย



ได้รองเท้ามา 1 คู่ 390 บาท ชอบสีแชมเปญ อะไรเป็นวิ้งค์ ๆ ชอบหมด เลือกเองจ้า ส้นเตี้ยไปนิด แต่ดูแพงอ่ะ



แจ๊คเก็ตของ Miss Selfriedge ได้มา 2 ตัว ซื้อมาเพราะได้ส่วนลด 30%






ยิ้มหวาน ๆ เดินเหนื่อยมากค่ะ คนซ้ายอาจารย์หลิน คนขวารินเองค่ะ



ดึกแล้ว ฝากไว้เท่านี้ก่อนละกันนะคะ 
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันจนตาแฉะนะก๊ะ
หวังว่าจะไดรับประโยชน์กลับไปมาก ๆ เลยนะคะ

สวย และรวยมากๆ นะคะ ทุกคน 

nite nite ค่ะ

 

Discussion (8)

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน มาเม้นกันนะคะ ดีใจที่ได้แชร์ประสบการณ์ดี ๆ กับเพื่อน ๆ ค่ะ

@parisa33 ครั้งนี้เป็นการชอปที่มีสติมาก ๆ เลยค่ะ ปกติถ้าไปเอง คงไม่ได้แนวนี้มาเลย 55

 
เสื้อคลุมดำกะเดรสดำสวยค่ะ ชอบดูหรูดีคะ และเดรสที่เป็นเหมือนชาวเผ่าก็สวยคะ

ชอบเสื้อคลุมมากๆเลยค่ะ ลายจุดกับลายขวาง