ผู้หญิงอย่าหยุดสวยเพราะกระเทยสมัยนี้สวยกว่าผู้หญิง (รีวิวความเปลี่ยนแปลงของเด็กขี้เหร่คนนึง)

สวัสดีทุกๆคนนะค่ะ หลังจากที่เราอ่านกระทู้คนของคนอื่น จนเริ่มอยากจะเขียนกระทู้ของตัวเองบ้าง แต่ไม่เวลาสักที ไหนๆวันนี้ก็ว่างก็เลยจัดเลย

อันนี้เป็นกระทู้แรกนะค่ะอาจจะเขียนไม่ค่อยดีเท่าไร ยังไงก็ขออภัยด้วยนะค่ะ

ต่างเชื่อว่าสาวๆหลายคนเคยผ่านความขี้เหล่มาก่อนแต่ถ้าได้มาดูเราแล้วบอกได้เลยค่ะว่าไม่ได้ครึ่งของทุกคนแน่นอนเพราะเรามั่นใจว่าหน้าตาแย่มากจนถึงตอนนี้เราก็ไม่ได้สวยโอเวอร์เหมือนเน็ตไอดอลหลายคนแต่เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้เชื่อว่าทุกคนมีความพยายามเราก็คนนึงที่พยายามมาได้ถึงตอนนี้ลองมาดูความเปลี่ยนแปลงของเด็กที่ฟันเหยินๆตัวดำๆคอยาวเป็นกะเหรี่ยงดีกว่าค่ะว่าจะเปลี่ยนไปซักแค่ไหน ถ้าจะดูรูปเราตอนเด็กแนะนำนะคะอย่าทานข้าวเพราะเดี๋ยวข้าวจะพุ่ง555555555555555 แต่เด็กจนโตเราค่อนข้างเป็นคนไม่กล้าแสดงออกไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยเพราะเวลาไปเรียนเพื่อนผู้ชายชอบแกล้งชอบล้อว่าเราว่ากระเหรี่ยงเพราะเราสูงๆดำๆคอยาวๆฟันเหยินๆ

เลยไม่ค่อยอยากไปโรงเรียน ก็เลยเป็นเด็กเงียบๆมาตลอด

อันนี้รูปตอน ป.5 เราคนใส่ชุดนักเรียน 555555555 ที่ยืนฟันเหยินๆอ่ะ อย่างเด่นเลยย5555555555

เอาตรงๆนะตอนแรกเราจะเป็นทอมแล้วเพราะคิดมาตลอดว่าตัวเองหน้าตาไม่เหมือนผู้หญิงเลย แต่ก็นะใจเราชอบผู้ชายอ่ะ55555555555555 แต่ทำไงได้ก็คนมันขี้เหร่TT

นี้ขนาดช่างแต่งรูปให้แล้วนะยังได้แค่นี้ แล้วคิดดูถ้าไม่แต่งจะเป็นยัง โถ่วๆๆๆๆหน้าฉันนนนนนนนนนน

คนอื่เขาเริ่มสวยขึ้นแต่ดูเราดิ เห็นตัวเองบางทียังตกใจเลยยยย O_O

อันนี้ตอนจะเข้า ม.1 โดนแม่บังคับให้ไปถ่ายรูปติดบัตร ตอนนั้นคิดในใจเเพื่อนคนอื่นทำไมรูปติดบัตรน่ารักกันหมดเลย

ทำไมเราน่าเกลียดอยู่คนเดียวก็แอบนอยๆ ว่าทำไมไม่เกิดมาสวยแบบเพื่อนบ้าง TT

ข้ามมาตอน ม.3 เลยนะค่ะหารูปไม่เจอ ตอนนี้คือช่วงที่น่าเกลียดที่สุดในชีวิตคือแบบตัวดำ ผมติ่ง ข้างหลังเขียว คอยาวๆ ฟันเหยินๆ ไม่อยากจะนึกสภาพตัวเองตอนนั้นเลยไม่เคยมีเพื่อนเรียกชื่อเลยมีแต่คนเรียกว่า "กระรอก" กลายเป็นชื่อเราไปแล้วถ้าบอกชื่อไม่มีคนรู้จักแต่ถ้าบอกกระรอกรู้จักกันหมด

ตอนนั้นแบบเวลาใครเรียกเรากระรอกเราจะโกรธตลอดถ้าเพื่อนผู้หญิงเรียกเราก็จะงอลแต่ถ้าเพื่อนผู้ชายเรียกเราจะวิ่งไปทุบหลังมัน หมั้นไส้เรียกอยู่ได้

ที่นี้ก็สนุกพวกเพื่อนผู้ชายเลยเวลาเห็นเราโกรธแล้ววิ่งไล่พวกนั้นก็จะหัวเราะเยาะเรา เรานี่อยากร้องไห้มากเลยแต่ต้องเก็บอาการไว้

รูปนี้จำได้ตอนไปทัศนศึกษาขากลับเพื่อนแอบถ่ายตอนเรา คือไม่มีอะไรจะเสียแล้วตอนนั้น คือแบบอายมาก แล้วก็โมโหเพื่อนมากเพื่อนเอารูปไปให้คนที่เราแอบชอบดูเรานี่แบบแทบมุดหน้าลงดินเลย ไม่กล้ามองหน้าคนนั้นเลย

อันนี้เริ่มสมัย hi5 รูป2 นิ้วตลอด ตอนนั้นเริ่มคิดว่าตัวเองสวยแหละ เริ่มมั่นใจขึ้น มโนไปเองว่าสวย55555 แต่ไม่เคยได้ยินใครบอกว่าสวยสักคน

เคยได้ยินผู้ใหญ่ชอบพูดกันว่าโตขึ้นไปเดี๋ยวก็สวยเองแหละ ตอนนี้ก็น่ารักแล้ว ตอนเด็กๆเราก็เลยอยากโตไวๆตลอดเพราะเชื่อว่าโตไปต้องสวยตามที่ผู้ใหญ่บอกแน่ๆ เริ่มอยากดัดฟัน ขอแม่ดัดฟัน แต่แม่ยังไม่พร้อมเลยบอกรอปีหน้าก่อนค่อยดัด เราก็เฝ้ารอทุกวัน ตอนนั้นไปเดินสะพานพุทธเจอที่ดัดแฟนแบบแฟชั่นที่เป็นลวดเส้นเดียว ราคา 30 บาท เรารีบซื้อเลย(คิดในใจ)เย้ ไม่ต้องดัดฟันแล้วใส่ลวดนี่แหละเดี๋ยวก็หายฟันเหยินเองแหละ

แต่พอใส่ไปได้สองวัน ข่าวก็ออกว่าลวดที่เอามาใส่ฟันทำมาจากไม้เเขวนเสื้อ ผมนี่รีบกระชากลวดออกจากปากเลย กลัวตายมากตอนนั้น

อันนี้ตอน ม.4 ได้ดัดฟันสมใจแล้วตอนนั้นเห่อมากกี่รูปๆต้องยิ้มตลอด โชว์เหล็ก อิอิ มีความสุขมากตอนนั้นรู้สึกเริ่มมีความมั่นใจตัวเองพอสมควร

ตอนม.4 เป็นช่วงเป็นเยอะมาก เราเริ่มเปลี่ยนไปหลายๆอย่าง เพราะเริ่มโตแล้ว ตอนนั้นแอบชอบรุ่นพี่ด้วยเลยพยายามทำทุกอย่าง เผื่อเขาจะมาสนใจ

แต่ก็ไม่ได้ผล เราเคยไปบอกชอบรุ่นพี่คนนึง แต่ประโยคนึงที่เราได้รับมา "หน้าอย่างน้อง ใครจะชอบ เป็นพี่ พี่ก็ไม่ชอบอ่ะ" ตอนนั้นเราเสียใจมากไม่คิดว่าพี่เขาจะพูดแบบนี้กลับเรา เสียใจอยู่นาน เฟลมากๆๆๆ จนเริ่มอยากจะสวยจริงๆจังๆ

รูปวีซ่าเรา 5555555555555555 เพื่อนเรียกชื่อรูปนี้ว่า อาจารย์ปลดเกษียณ

เกิดมาไม่เคยอ้วนเลย อยากอ้วนมากแต่ทำไงก็ไม่อ้วน เศร้าเลย

คนอ้วนอยากผอม คนผอมอยากอ้วน

ปนี้เริ่มอ้วนขึ้นนิดหน่อยหลังกลับจากออสเตรเลีย เพราะอยู่ที่นู้นกินดีอยู่ดี เลยดูมีเนื้อขึ้นมานิดนึง ดีใจมาก

อันนี้ตอน ม.5 ฟันก็ยังเหยินเหมือนเดิม ไม่มีไรเปลี่ยนแปลง ที่เปลี่ยนแปลงก็มีผิวเราที่เริ่มเหลืองๆ มันไม่ขาวแต่มันเหลืองออกน้ำผึ้งๆ

ช่วงนี้เป็่นช่วงที่เพื่อนๆและคนรอบข้างเริ่มทักแล้วว่าไปทำไรมาทำไมขาวขึ้น ทำไมน่ารักขึ้น แล้วตกใจเลย! ตั่งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครชมเลย

ตั่งแต่ช่วงนั้นก็เเริ่มมีคนเข้ามาคุยด้วย จากที่ไม่มีเลยก็มีบ้าง รู้สึกฟินจัง

ก็อย่างที่เห็นนะคะว่าเราเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน ใครที่กำลังน้อยใจตัวเองที่เกิดมาหน้าตาไม่สวยขอให้คุณหยุดความคิด!หยุดความน้อยใจ!แล้วเปลี่ยนสิ่งที่เราเป็นให้มันดีกว่าเดิม เราก็คนนึงที่น้อยใจในโชคชะตาตัวเองว่าทำไมเกิดมาขี้เหร่แต่เรามีความพยามค่ะ ความพยายามเท่านั้นที่ทำให้เราผลักดันตัวเองมาได้ถึงทุกวันนี้ ยิ่งโตเรายิ่งต้องสวยค่ะแล้วเวลาที่ผู้หญิงควรสวยที่สุดเราแนะนำค่ะว่าต้องสวยที่สุดตอนอกหักเอาให้ผู้ชายที่ทิ้งเราเสียดายค่ะ จำไว้นะคะสาวๆ เป็นผู้หญิงหยุดสวยไม่ได้ สู้สู้นะเป็นกำลังใจให้ ครีมไหนดีครีมไหนเด็ดใช้ไปเลยค่ะและสิ่งที่สำคัญที่ผู้หญิงต้องมีติดตัวตลอดนะคะความมั่นใจค่ะ เชิดไว้อย่าไปแคร์ค่ะนั่นแหละค่ะความงามในตัวเรา สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณนะคะที่เข้ามาดูเข้ามาอ่านกระทู้เราหวังว่าเห็นเราแล้วทุกคนจะมีความมั่นใจในตัวเองเพิ่มขึ้นนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^