เพราะเป็นเด็กจึงเจ็บปวด

ใครเคยไม่คุยหรือไม่สนิทกับพ่อแม่มั่งคะ

คือเราไม่สนิทเลยคะ คุยกันไม่ได้ทุกเรื่อง จะปรึกษากันแค่บางเรื่อง แค่เรื่องเรียนหรืออะไรเท่านี้

เรื่องรัก เรื่องแฟน เรื่องเพื่อน หรือเรื่องส่วนตัว นี่จะไม่รู้กันเลยค่ะ

จนมันทำให้เราเหมือนเป็นเด็กเก็บกด ที่อยู่บ้านก็จะเงียบ อยู่ในห้องคนเดียว

บางทีนี่เหมือนไม่มีตัวตนเลยค่ะ

พ่อแม่เราหัวโบราณค่ะ เค้าจะชอบบ่นๆๆๆ บ่นนู้นนี่ บังคับต้องทำแบบนั้นแบบนี้

เรามีปากเสียงก็ไม่ได้ค่ะ ทำได้แค่เงียบ และก็ต้องทำตาม ตอนนี้ที่เรียนอยู่ก็เรียนเพราะพ่ออยากให้เรียนค่ะ มันก็เลยกลายเป็นเหมือนเก็บๆๆมาตลอด และเหมือนโดนวางแผนให้ตลอดว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ จนเราคิดเองไม่เป็น ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร อยากจะเป็นอะไร

แล้วเค้าจะไม่ค่อยปล่อยเราค่ะ เราก็ 20 กว่าแล้ว ไปไหนก็ไม่ค่อยได้ จะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ค่อยให้จะขอทีต้องทำใจนานเลยค่ะ

มันอึดอัดจนแอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ เครียดค่ะ เราอยู่คนเดียวเงียบบ่อยๆจนชิน เลยดูเหมือนจะเข้าสังคมไม่ค่อยเก่งค่ะ เพราะอยู่คนเดียว ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจากับใคร ไปไหนมาไหนคนเดียวชิน

แบบไม่ต้องพูดกับใคร จนบางทีคิดว่าเป็นโรคซึมเศร้า โรคอะไรรึป่าวเลยค่ะ ==''

เราคิดตลอดเลยค่ะว่าอยากมีอิสระ อยากไปไหนก็ได้ ไปที่ไกลๆ อยากทำอะไรก็ทำ

ตอนเรียนมหาลัยเลยอยากไปเรียนไกลๆ แต่ดันติดม.ใกล้บ้านอีกค่ะ

เลยอยากไปทำงานไกลๆ แต่เค้าก็อยากให้อยู่ใกล้บ้านอีกค่ะ เฮ้อออ

อยากระบาย ไม่รู้จะไประบายที่ไหน

เผื่อใครเกิดเหตุการณ์เดียวกัน

เลยเขียนไว้ในนี้ละกันค่ะ :)