เฮฮา // มันเป็นอย่างนี้กันจริงเหรอ

เมื่อก่อนหอมแก้มเป็นอาจิณ
เดี๋ยวนี้ได้กลิ่นเป็นอาเจียร
เมื่อก่อนเจอกัน อ่ะของฝาก
เดี๋ยวนี้ เมิงอยาก ก็ซื้อดี๊
เมื่อก่อนขับรถรับส่งฟรี

เดี๋ยวนี้เฮ้ย! แท็กซี่ เอาอีนี่ไป
เมื่อก่อนร้องไห้คอยกอดปลอบ

ป่าวประกาศช๊อบ ชอบบบบ คนอ่อนไหว
เดี๋ยวนี้กรูร้องไห้ โอ้ย...เป็นรัย

อ่ะ กระแดะเข้าไป อยากได้อะไรบอกดีๆ
เมื่อก่อนยิ้มให้ โหย...ใจเต้น
เดี๋ยวนี้ยิ้มให้เห็น กรูปวดขี้
เมื่อก่อน เฮ้ย..ขาว ว๊าว ดูดี
เดี๋ยวนี้ซีดยังกะผี ดูมันชม
เมื่อก่อนข้ามถนนเดินจูงมือ

ข้าวของเงี้ยช่วยถือ กลัวเราล้ม
เดี๋ยวนี้ยกมือขึ้นพนม

โอม เพี้ยง...ให้มันล้ม รถเหยียบคอ
เมื่อก่อนสาวมองทำเป็นเงียบ
เดี๋ยวนี้ขอเบอร์เพียบ ไอ้หน้าม่อ
เมื่อก่อนจะไปไหน เดี๋ยวป๋มรอ
เดี๋ยวนี้ไม่ง้อ จะไปไม่ไป …
เมื่อก่อนทำอะไรผิด โอ้ย… นิดหน่อย
เดี๋ยวนี้ เดี๊ยะต่อย …ดีๆหน่อยได้มั้ย?
เมื่อก่อนใครมอง โกรธเป็นไฟ
เดี๋ยวนี้ ใครอยากได้ กรูให้ฟรี
เมื่อก่อนกินข้าวเดี๋ยวป๋มจ่าย

ก็นะ …เกรงจัยคุณเป็นเลดี้
เดี๋ยวนี้…หลอกแดกกูฟรีๆ

เซ็งจังอีนี่ เกาะกรูกิน
เมื่อก่อนเรางอน ทำเป็นง้อ

โวยวายตัดพ้อ ชีวิตจะสิ้น
เดี๋ยวนี้...งอน ทำท่าจะบิน

“งั้นเลิก” ฟังจนชิน ต้องง้อมัน
เมื่อก่อนโทรตามเอาใจใส่
เดี๋ยวนี้โทรไปปิดซะงั้น
เมื่อก่อนแมสเสจส่งทั้งวัน
เดี๋ยวนี้เครื่องสั่น ลืมจ่ายตังค์