จุดเปลี่ยนอาชีพของเพื่อนๆ

17
ขอนอกเรื่องนะคะ

เพื่อนๆ ที่ทำงานประจำรับเงินเดือนเหมือนเรา เคยมีความรู้สึกเหมือนกันบ้างไหม

เราเป็นเลขา มา 5 ปี ที่ปัจจุบันที่ทำอยู่ก็ 3 ปีแล้ว หลายเดือนมานี้เราพบตัวเองว่างานที่ทำอยู่มันหมดความท้าทายความสามารถและอิ่มตัวยังก็ไม่รู้ งานทีทำก็ทำได้เรื่อยๆ นะคะ เป็นงานซ้ำๆ เดิมๆ ทั่วๆ ไป งานไม่ยาก เงินและสวัสดิการก็โอเคเลยล่ะค่ะ มันทำให้เราผ่อนรถที่เราใช้อยู่นี่ได้แบบไม่เดือดร้อน เพื่อนๆ และเจ้านายก็น่ารักค่ะ แต่ทุกวันนี้เรารู้สึกไม่อยากทำงานที่เราทำอยู่อีกแล้ว  รู้ว่ามันแย่นะคะที่เป็นแบบนี้ ทั้งบริษัท และกำลังใจของตัวเราเอง และเราก็ไม่คิดไปสมัครงานที่บริษัทไหนอีกแล้วล่ะ เราอิ่มกับการเป็นพนักงานประจำมากๆ ไม่แรงกำลังใจและแรงจูงใจในการตื่นขึ้นมาทำงานเลยล่ะค่ะ เราทนปลอบตัวเองเอาเหตุผลดีๆต่างๆ ของบริษัทและเพื่อนๆ ร่วมงานที่เราอยู่ด้วยนี้มาเป็นข้อจูงใจให้อยู่ต่อ แต่ข้างในจิตใจลึกๆ มันรู้ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ


คิดที่อยากจะทำธุรกิจเล็กๆ แค่พอมีรายได้จุนเจือตัวเอง ไม่หวังรายได้ว่าต้องรวยมากแต่มีความสุขกับมันเป็นสิ่งที่เรารักและชอบ แต่ก็ยังไปได้ไม่หมดทั้งตัวเพราะยังมีปัจจับอื่นๆ ที่ต้องรอ ...

เพื่อนๆ ที่เคยทำงานประจำ แล้วผันตัวเองไปทำงานอิสระ ธุรกิจของตัวเอง ใช้เวลาตัดสินใจนานไหมคะที่ลาออกจากการเป็นคนกินเงินเดือน และมีข้อตัดสินใจยังไงกันบ้าง



...
barbiebear

barbiebear

FULL PROFILE

Discussion (17)

คุณ artfully อ่านแล้วเห็นภาพจริงๆ เลยค่ะ เราเรียนจบมาแล้ว ได้งานทำเลย ทำได้อยู่ 2 ปี ก็เริ่มเบื่อเจ้านาย เบื่อเนื้องาน เพราะมันดูจับฉ่ายเกินไป ไม่เพิ่มพูนประสบการณ์ให้เราได้เลย ประกอบกับตอนนั้น แฟนเริ่มคุยกับที่ได้บ้าน ก็ขอเงินที่บ้านเค้ามาเปิดร้านเกมส์ computer ตอนเปิดแรกๆ กิจการโอเค ได้เดือนละเกือบแสน เราก็เลยได้ใจ เปิดร้านได้ 3 เดือนก็ลาออกมาเฝ้าร้านกับแฟนเรา พอเปิดมาได้ปีกว่าๆ เริ่มซบเซา ลูกค้าลดลง เพราะมีคู่แข่งเยอะขึ้น ขี้เกียจก็ไม่ได้ ไม่เปิดร้านก็ไม่มีเงินเข้า เสาร์ อาทิตย์ไม่ได้หยุด จนตอนนี้ยอมรับเลยค่ะ ว่ากิจการไม่ค่อยดี รายรับเท่าไหร่ รายจ่ายเท่านั้น ไม่มีเงินเหลือเก็บเลย เงินที่เคยเก็บไว้ก็เอามาเป็นค่าใช้จ่ายจนหมดแล้ว ปัจจุบันเราเลยต้องออกไปทำงานประจำอีกครั้งค่ะ เผื่อไว้ว่าถ้ากิจการไปไม่รอด เราจะยังมีรายได้ใช้จ่ายของตัวเองอยู่ เพราะฉะนั้นก่อนจะลงมือทำอะไรก็คิดดูให้ดีๆ ก่อนนะคะ แต่สำหรับเรา ยังไม่ท้อค่ะ ชีวิตเริ่มใหม่ได้เสมอค่ะ

อ่า...เป็นเหมือนกันเลย

อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ
เป็นคนขี้เบื่อหรือเปล่าคะ... สมมติว่าคิดดดด ดีแล้ว ว่าจะออกมาทำกิจการเอง... แล้วถ้าเบื่ออีก..จะไปยังไงต่อคะ.. ทำกิจการเอง ไม่มีลาป่วย ไม่มีลากิจ ไม่มีวันหยุดนะคะ งานคือ 365 วัน นะคะ ถ้าเบื่อๆ ลองหากิจกรรมอื่นเสริม หรือ ลาไปพักผ่อน ไปหาที่เป็นกิจกรรมทำหน่อยดีไม๊คะ ดำน้ำ ตกหมึก ปีนผา ล่องแก่ง กันไป เรื่องศก.เรื่อง ความมั่นคงอะไร คิดเหมือนๆ กับ คห.ข้างบนๆๆ ค่ะ...เด๋วนี้ไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆ -*-
เคยเบื่องานประจำประกอบกับพอดีคลอดลูกคนเล็กแล้วไม่อยากกลับไปทำงานเลย ออกมาทำธุรกิจส่วนตัวเองแต่เพราะเราไม่ได้ศึกษาดีๆ ทำให้การทำธุรกิจประสบปัญหาขาดทุน ตอนนั้นเครียดมากแทบเอาตัวไม่รอดแถมลูกยังเล็ก สุดท้ายจึงกลับมาทำงานในวงจรเดิมแต่กลับทำให้มีความสุขกับงานมากขึ้นเพราะเรารู้แล้วว่าการเป็นเจ้าของเองมันแบกภาระเยอะทุกๆเรื่องและวันไหนไม่ทำเงินก็เข้า ต่างกับมนุษย์เงินเดือนคือเรารับผิดชอบงานแค่ 8.00-17.00 น. ความก้าวหน้าอาจไม่มีมากเหมือนเป็นของตัวเอง แต่ไม่มีความเสี่ยงที่ต้องรับผิดชอบ ทำให้มีความสุขกับการทำงานและมองเห็นปัญหาในงานเป็นเพียงปัญหาเล็กๆไม่สามารถเทียบได้กับตอนที่ออกมาทำเองเลย เบื่องานจริงๆลองทำเป็นไซไลท์ก่อน หากมีงานไซไลท์ที่ทำงานแล้วผลที่ได้มากกว่าก็ค่อย
มาทบทวนอีกทีดีกว่าว่าน่าออกมาทำเต็มตัวไหม ณ ตอนนี้ต้องเอาความแน่นอนดีกว่า


***แต่ถ้าอายุยังน้อย....ไม่มีภาระ ....อยากทำเพราะใจรัก แนะว่าให้ออกมาทำ....เพราะถึงแม้ล้มก็สามารถลุกขึ้นมาสู้ได้อีก...อายุน้อยล้มได้อีกหลายครั้งค่ะ......ลองดูเพราะสิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
ไม่งั้นไม่รู้สักทีว่าดีหรือไม่ เหมาะกะตัวเองยังไง หากอยากทำไรต้องทำตั้งแต่ยังไม่มีภาระมากมาย ล้มแล้วเจ็บน้อยดีกว่าค่ะ*****



แต่อย่างน้อยก็ได้รู้ว่า......สุขที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบเป็นไงถึงมันไม่ประสบความสำเร็จแต่ได้แตะถึง
ความฝันก็ยังดี จิงไหม