พอดีมีคนถามเรื่องลูก เราก็ มีเรื่องอยากปรึกษาเหมือนกัน....

คือว่า ตอนนี้อายุ 33 ปีแล้วค่ะ มีลูกชายหนึ่งคน (หล่อด้วยอิอิ หล่อน้อยกว่าจิระจิระนิดหน่อย เฉือนกันที่ติ่ง) ตอนนี้น้องกล้าอายุ 2 ขวบแล้ว ตอนนี้ชีวิตมีความสุขมาก ๆ แต่ เราน่ะ กำลังกลุ้มใจมาก ๆ เรื่องมีลูกคนที่สอง อาจเป็นเพราะเราคิดมากไป เห็นแก่ตัว ประสาทไปเองก็ได้ แต่กลุ้มใจมั่ก ๆ ไม่รู้จะเอางัยกะชีวิตดี คือครอบครัวเราหลานน้อย เราเป็นลูกสาวคนที่สาม พี่สาวแต่งงานกะคนเยอรมัน ไม่มีลูก พี่สาวคนที่สองแต่งกับคนออสเตรเลีย อยู่ออสเตรเลีย มีลูกหนึ่งคน แต่ไม่มีคนที่สองแน่นอนเพราะพี่สาวเราแพ้ท้องมากจนเข็ดไม่อยากมีลูกอีก ครอบครัวเลยมากดดันเราให้มีหลานให้อีก ตัวเราเองก็อยากมีลูกนะ แต่เหนื่อยมากเลยน่ะ รู้สึกพึ่งสบายตัวได้ไม่นาน เอาอีกแล้วเหรอ ต้องเหนื่อยมาก ๆ สุดชีวิตอีกแล้วเหรอ เราน่ะ ให้นมแม่อย่างเดียว 8 เดือน (เรารู้ว่ามีแม่หลายคนเก่งกว่าเรามากมาย บางคนให้ถึงสองขวบ) แต่สำหรับเรามันเป็นอะไรที่ โค ตะ ระ เหนื่อย เลย ทำงานด้วย น้ำนมก็ไม่ได้มาก สามชั่วโมงต้องมาปั๊มในห้องน้ำอีกแล้ว แล้วเราเป็นเซลด้วย เดินทางตลอด ไม่สะดวกเอาเสียเลย ต้องหิ้วกระติกไปทำงานทุกวัน แช่น้ำนม ที่บ่นเนี่ยเต็มใจทำแต่ว่ามันเหนื่อยสุด ๆ แล้วน้องกล้าก็ไม่เหมือนเด็กคนอื่น กินยากมาก เรากลุ้มใจกับนิสัยการกินของเขามาก เราก็พยามทำอาหารให้กิน บางมื้อ สามอย่าง กินอย่างละคำสองคำ บางที่ก็ไม่กินเลย รู้สึกเหนื่อย ทั้งใจ เหนื่อยทั้งกาย จนคิดว่า ถ้ามีลูกอีกคนเลี้ยงยากเหมือนเดิม ละ แย่แน่ ๆ เลย

นอกจากกลัวเหนื่อยเแล้ว ยังมีน่าเกลียดกว่านั้นคือกลัวไม่สวย คือเรานะโชคดีสุด ๆ ที่หลังมีลูกแล้วหุ่นเท่าก่อนมีลูกเลย จะผอมกว่าด้วยซ้ำเพราะว่า น้องกล้า ซน ยัง กะ ลิง แต่มีคนพูดว่า คนแรกน่ะ ไม่เท่าไรหรอก ส่วนมากจะ เผละ เมือมีลูกคนที่สอง เราก็เริ่มวิตกจริต อีกแล้ว

แล้วอีกีเรื่องนึงก็เรื่องงาน คือเรา แต่งงาน สามปีกว่าจะมีลูก พอรู้ว่าท้องก็ออกจากงานมาอยู่บ้านเลย พอลูกได้หกเดือนถึงมาทำงาน เรานะ เปลี่ยนงาน ไป สองที่กว่าจะเจอที่ลงตัว ตอนนี้ทำมาได้ ปีนึงแล้ว เราไม่รู้ว่าจะต้องออกจากงานอีกป่าว จริง ๆ เราเป็นเซล ต้องขับรถตลอด ท้องโต จะทำงานได้หรือปล่าว ก็ไม่รู้

แถมยังมีคนไซโคเป็นระยะ ว่า ถ้าจะมีอีกคนต้องมีเลยก่อนอายุ สามสิบห้า เฮ้อ กลุ้มใจจริง ๆ