อยากร้องไห้ ขอระบายหน่อยนะคะ T__T

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นน้องคนสุดท้องค่ะ
ในบรรดาพี่น้อง เราสนิทกับพ่อมากที่สุด
แล้วม่ะกี้นี้เอง เรามีปากมีเสียงกับพี่
แต่เราไม่ได้หาเรื่องก่อนนะคะ เรามาเปิดคอมแล้วทำนั่นนี่ไปเรื่อย
พี่เราเค้าเข้ามาถามว่าไม่ไปเรียนหรอ เราก็บอกว่าไม่มีเรียนวันนี้
พี่ก็เลยถามต่อว่า แล้วโปรเจคละ
เราตอบไปว่าเพื่อนดูอยู่ เดี๋ยวเราจะนั่งทำงานอื่น แบบแยกๆกันทำ
พี่เราเค้าก็เลยว่าเราใหญ่เลย ว่าทำไมไม่เข้าไปดูงานด้วยกัน ไว้ใจเเมดโปรเจคหรอ
เกิดมันแวบหายไป ไม่ดูงานจะทำไง
เราก็บอกว่างานมันไม่มีอะไร ส่วนที่ทำก็ทำไปตั้งแต่วันที่แล้ว ตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้
พี่เราเค้าก็ยิ่งมาว่าเราอีก
แล้วก็พูดทำร้ายจิตใจเรามากๆเลย
จนเราอยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก
ตอนแรกเราก็ตอบๆไปแบบใจเย็นๆ พอเริ่มหลังเรารู้สึกว่าพี่เราเค้ายิ่งขึ้นเสียง
เราก็โมโห ก็เริ่มพูดไปว่าทำไมต้องมานั่งกดดันกันด้วย
ตั้งแต่เล็กจนโต เราโดนพี่กดดันมาตลอด พอบางทีมันไม่มีเรื่อง ก็ทำให้มันมีเรื่องใหญ่ขึ้น
แล้วสุดท้าย พ่อก็มาว่าเราว่าไม่ให้เถียง
จนเมื่อกี้พ่อเค้าโมโหเรามาก ทั้งที่เราไม่ได้ผิด เพราะแค่เราพูดออกไปว่าทำไมไม่ไปดูคนที่เค้ามาหาเรื่องเราบ้าง เราอยู่ดีๆก็โดนตลอด
รู้ทั้งรู้ว่าเรากับพ่อสนิทกันมาก เวลามีเรื่องอะไรพ่อมักจะมาลงที่เราตลอด
เพราะพ่อเราเค้าจะเป็นห่วงเรามากที่สุด

แล้วอีกเรื่องนึงที่เรากดดันมาตลอดตั้งแต่อยู่ปี 3 แล้วคือพี่เราอยากให้เราทำงานที่บริษัทนึง แล้วก็ถามว่าเมื่อไรจะไปสมัครซักที เราบอกไปว่ายังเรียนไม่จบเลย เค้ายังไม่เปิดให้สมัครซักหน่อย เค้าก็หาว่าตอนไปฝึกงาน ตอนพี่ที่นั่นถามว่าอยากทำงานที่นี่มั้ย เราไม่เคยตอบเลยว่าอยากทำหรือไม่อยากทำ เพราะเราว่าเรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลาคิดหน่อย
ไม่ใช่ปุปปับจะทำเลย พี่เราเค้าก็หาว่าเราไปปฏิเสธทางนั้น เค้าเลยไม่โทรมาให้ไปสมัครงาน อิโธ่ มันจะไปสมัครได้ไง ในเมื่อยังไม่จบปี 4 เลย
แล้วพี่เราเค้าก็มาพูดว่าเราอีกว่า เราอ่ะคงจะได้ดีหรอกทำแบบนี้
เราก็ อ้าว ทำไมพูดแบบนี้หล่ะ ตัวเองเคยสมัครที่นั่นแล้วไม่ได้
แล้วจะให้น้องมาสมัครให้ได้งั้นหรอ
ปัจจุบันพี่เราได้ที่ทำงานที่ดีมาก เราก็ยิ่งกดดันเข้าไปใหญ่ แล้วใจจริงเราไม่อยากทำงานตามสายที่เรียนมา อยากทำอย่างอื่นเค้าก็ไม่ให้เราทำ
เราอยากจะบ้าตายอยู่แล้ว

ขอโทษนะคะหากเป็นการรบกวนสาวๆทั้งหลาย
แต่เราคิดว่าที่นี่เป็นที่เราสามารถระบายได้จริง
ขอบคุณนะคะ

Discussion (21)

 เคยรู้สึกแบบเดียวกันค่ะ ทำไมต้องอยากให้เรียนแบบที่เค้าเรียน ทำงานในสายที่เค้าทำนะ แต่พอลองใจเย็นๆ แล้วมานั่งนึกดู พี่ก็อาจจะไม่ได้อยากเป็นแบบนั้นที่คอยกดดันเราก็ได้นะจ๊ะ เพราะเราลองคิดดู​เราว่าพี่ก็คงแค่เหมือนว่า อาบน้ำร้อนมาก่อน คือรู้ว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนที่ทำแล้วก้าวหน้า เค้าก็เลยคงอยากให้เราเดินตามรอยเท้าเค้าน่ะค่ะอย่างพ่อแม่ เค้าก็อาจจะเห็นว่าพี่อยู่ในวัยที่ไม่ต่างจากเรามาก(เมื่อเทียบกับพ่อแม่แล้ว) พี่ก็น่าจะรุ้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดคืออะไรนะจ๊ะ  ไม่ได้คิดอะไรเป็นอื่น เพราะเราก็เคยทะเลาะใหญ่โตเลยค่ะ เพราะสิ่งที่เรากับพี่ชอบนั้น คนละอย่างกันเลยค่ะ แต่เค้าไม่ค่อยเห็นด้วยค่ะ อยากให้เดินตามเค้า เพราะทางของเค้าก้าวหน้า ดูมีอนาคตมากกว่าเห็นๆน่ะค่ะ จนได้คุยกันเคลียร์ๆถึงรู้ว่าเค้าก็เครียดเหมือนกันที่ต้องมาเลือกทางเดินให้เรา เค้าเพียงแค่อยากเห็นน้องเดินมาในทางที่ดี ที่ถูกน่ะค่ะ 
อาจจะต้องใช้เวลา แล้วจับเข่าคุยกับเค้าไปเลยค่ะ ว่าสิ่งไหนที่เราชอบ เราต้องการ ขอเราได้ลองทำ ถ้าไม่ดี เราค่อยกลับมาเดินตามเค้าก็ได้ แต่อย่างน้อยขอลองผิดลองถูกก่อน แบบนี้ก็น่าจะโอเคนะคะ 
 อย่าคิดมากนะคะ ยังงัยพี่น้องพ่อแม่ก็รักเรา หวังดีกับเราเสมอจ้า
ใจเย็นๆนะคะ แนะนำว่าตอนจะทะเลาะกัน ให้อัดเสียงไว้เลย
พ่อจะได้รู้ว่าเราถูกว่ายังไงอ่ะค่ะ สู้ๆน๊า..
เป็นอ้อน่ะ  ตบคุณพี่คว่ำไปแล้วแหละค่ะ

ไม่ได้ใช้ความรุนแรงน่ะค่ะ  หมั่นไส้จัด

อ้อก็เคยมีปากเสียงกะพี่สาวของอ้อเหมือนกัน

แต่เค้าก้อจะเงียบไปเพราะอ้อบ่นเก่งกว่า

พ่อแม่ไม่ค่อยมาเกี่ยวหรอกค่ะเพราะเค้าคิดว่าอ้อกับพี่ก้อโตๆกันแล้ว

ใจเย็นๆค่ะ   พี่น้องกันคุยกันได้ น่ะค่ะ  สู้ๆ

บางทีพี่อาจเครียดเรื่องอื่นมาก้อได้นะ ถ้าเราไม่พูด เค้าก็จะไม่เสียงดังขึ้นค่ะ ถ้าเราพูด ต่างคนก็ต่างดัง เข้าใจนะคะว่ากดดัน สักวันเค้าคงรู้ค่ะ
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ นอกจากพี่เค้ารักคุณมากไปหน่อยเท่านั้นเอง ^^