น้องนายพาทัวร์ ตอน...ขึ้นเครื่องไปเยี่ยมคุณย่า&เที่ยวปีใหม่ที่อุดร

งานเยอะ แถมน้องนายซนเฟร่อ แทบไม่มีเวลาหายใจ เรื่องรีวิวหมกไว้เพียบ555
รอบนี้น้องนายจะพาขึ้นเครื่องไปเที่ยวอุดรตามกฎใหม่นะคะ 

รอบนี้ขึ้นเครื่องที่ดอนเมืองเหมือนเดิม ตอนแรกว่าจะเอารถจอดทิ้งไว้ที่สนามบิน วันละ250*4 ก็1000บาท พอๆกับค่าแท็กซี่ไปกลับพอดี แต่เพื่อนบอกให้ไปจอดไว้ที่บ้านเค้าแถวแจ้งวัฒนะต่อรถไปแปบเดียวถึงเลยสบายไปอิอิ

เนื่องจากมีสัมภาระโหลด แต่ไปก่อนเวลาตั้งหลายชั่วโมงเลยยังเช็คอินไม่ได้ ทำไงดี ไม่เป็นรัยไปถ่ายรูปเล่นกันดีกว่าเนอะ

ได้เวลาละไปเชคอินกันอีกที

เกิดปัญหาตอนเชคอินอีกคือ โดนค่าโหลด900กว่าบาท มิ้นตกใจมากว่ากระเป๋าน้ำหนักเกินหรืออย่างไร สรุปมิ้นสะเพร่าเองค่ะ ด้วยความที่เวลาทำงานมิ้นจะบินบ่อยมากและด้วยความคล่องตัวส่วนใหญ่จะไม่ได้โหลดกระเป๋า เลยไม่เคยซื้อนน.เพิ่ม ทีนี้ก็จะจำแค่ถ้าบินแอร์เอเชียจะต้องซื้อนน.เพิ่ม ส่วนนกแอร์โหลดได้ฟรี15กก. คือพลาดมาก เพราะนกแอร์ยกเลิกการโหลดฟรีไปแล้ว โอ้วววว แม่เจ้า เป็นเพราะตั้งแต่ท้องน้องนาย มิ้นก็ไม่ได้เดินทางไปทำงานไกลๆอีกเลยค่ะ ก่งก๊งไปได้อีก ทีนี้ทำไงล่ะ เรื่องนน.เอาขึ้นเครื่องไม่มีปัญหาเพราะนน.ขึ้นเครื่องได้7กก.อยู่แล้ว แต่พวกครีม และสบู่อาบน้ำนายน่ะทำไงดี แอบงก555 ดังนั้นไปเลยค่ะ เคาร์เตอร์ไปรษณีย์ส่งกลับบ้านโล้ด5555 นี่ล่ะค่ะข้อดีของการมาสนามบินก่อนเวลา เพราะเวลามีปัญหาเราจะได้พอแก้ทันค่ะ

   เอกสารสำคัญของลูกตามกฎใหม่ที่จะไม่มีข้อยกเว้นเลยคือ สูติบัตรนะคะ และต้องเป็นตัวจริงเท่านั้นนะคะ ไม่มีการผ่อนปรน ไม่มีคือไม่ได้บินค่ะ

   รอบนี้ไม่มีปัญหากับเครื่องปั๊มนมแล้ว พกนมกล่องอย่างเดียวสบายตัวเลยค่ะ มิ้นสอบถามเจ้าหน้าที่ ได้คำตอบว่าให้เอาขึ้นเครื่องได้ 18ออนซ์ + 2กล่องค่ะ ของนายขวดนึงเหลือๆสบายๆค่ะเพราะบินชั่วโมงเดียว

   เข้ามาด้านในจะมีสนามเด็กเล่นเล็กๆของนกแอร์ค่ะ เด็กๆเล่นกันสนุกเลยค่ะ

ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วค่ะ พอเครื่องออกมิ้นก็เอานมให้นายเลยค่ะ จะได้กลืนไม่เจ็บหู กะว่านมหมดแล้วให้หลับไปเลยจะได้ไม่งอแง เพราะตอนแรกเค้าง่วงมากแล้วแต่พยายามยื้อไม่ให้หลับ จะได้มาหลับบนเครื่องค่ะ

ถือว่าเป็นอีกครั้งที่ประสบความสำเร็จอีกครั้งในการพาลูกขึ้นเครื่องในอีกหนึ่งช่วงวัยค่ะ

ไปครับ เช้านี้น้องนายจะพาทัวร์เมืองอุดรฮะ ตอนเช้านี่หม่าม๊าผมชอบมากฮะ คือการไปกินไข่กระทะ ตรงข้างหนองประจักษ์ หม่าม๊าบอกว่าไม่มากินเหมือนมาไม่ถึงอุดร

ประเภทของพวกโจ๊ก ข้าวเปียก แกงเส้นก็มีนะคะ เด็กๆทานได้เลยค่ะ ใครยังไม่เคยรู้จักไปดูหน้าตาความอร่อยกันเลยค่ะ

เสร็จแล้วไปดูไฮไลต์ของหนองประจักษ์ค่ะ ใครมาอุดรไม่ได้มาถ่ายกับเป็ดเหลือง ยิ่งกว่ามาไม่ถึงอีกค่ะหุหุ

หลังจากนั้นเข้าบ้านพักผ่อนตามอัธยาศัย แล้วช่วงบ่ายออกมาหาอะไรกินกันอีก ไม่มีรอบไหนเลยที่กลับอุดรแล้วน้ำหนักจะไม่ขึ้น ร้านอาหารอร่อยๆเยอะมากจริงๆค่ะ บ่ายนี้คุณลุงน้องนายพาไปที่หนองประจักษ์เหมือนเดิมบอกมีร้านโรตมาเปิดใหม่ คือร้านกู โรตีชาชักนั่นเอง เคยขับรถผ่านที่กทม.หลายครั้งแต่ไม่ได้ลองซะที วันนี้ล่ะจะสั่งให้ครบเลย555

ถือว่าประทับใจ อร่อยเลยทีเดียวค่ะร้านนี้

เช้าวันต่อมาไปไห้พระกันค่ะ คุณลุงน้องนายพาไปอีกอำเภอนึงค่ะ เค้าว่าหลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์มากค่ะ

ไหว้พระเสร็จก้อไปทำทานด้วยการให้อาหารปลากันค่ะ คือปกติมิ้นเป็นคนไม่ค่อยจะได้เข้าวัดเท่าไหร่ แต่พยายามจะให้น้องนายรู้จักกับธรรมมะด้วยการพาสวดมนต์ก่อนนอนทุกวัน และแบ่งปันด้วยการทำทานบ้าง ให้อาหารปลาบ้างค่ะ ซึ่งก็ได้ผลดีนะคะ เดี๋ยวนี้พอก่อนนอนเค้าจะพนมมือร้องอื้อๆ คือให้แม่สวดมนต์ให้ฟังค่ะ แล้วเจอรูปพระที่ไหนจะยกมือธุจ้าตลอด

เสร็จแล้วไปเพิ่มพลังกันด้วยอาหารอิสานร้านแนะนำของคุณลุงน้องนายดีกว่าค่ะ

รุ่งขึ้นอีกวันก็เป็นวันของมิ้นละ วันก่อนเหลือบไปเห็นร้านกาแฟที่เหมือนซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางตึกสูง ดูแล้วน่านั่งมากเช้ามาเลยชวนทั้งบ้านออกไปลองชิมกาแฟและขนมกันค่ะ เป็นร้านอยู่หัวมุมถนน มองเข้าไปดูร่มรื่นมากค่ะ แต่งน่ารักดี ชื่อร้าน "Bluekoff"

ลองเครื่องดื่มกันคนละแก้ว และขนม2-3ชิ้น รสชาติกลางๆค่ะ ไม่ว้าวมาก

เสร็จแล้วไปหาซื้อของมาทำกินกันที่บ้านที่ห้างแมคโครค่ะ แล้วก็มีเหตุการณ์ที่มิ้นไม่ปลื้มเลย คือคุณย่าพาน้องนายยืนบนรถเข็นของห้าง จังหวะกำลังเข้ารปภ.ยิ้มให้นายแล้วก็ก้มลงจุ๊บที่ปากน้องนายค่ะ มิ้นตกใจมากแต่พุ่งไปไม่ทัน เลยรีบถามคุณย่าว่าเค้าจุ๊บปากน้องนายเหรอคะแม่ คุณย่าตอบว่าใช่ ทำไมเหรอ มิ้นเลยอธิบายให้ท่านฟังว่าแบบนี้ไม่ได้ค่ะ เด็กยังเล็กผู้ใหญ่ถึงแม้จะเป็นญาติก็ไม่ควรจุ๊บแก้มหรือปาก เพราะเราไม่รู้ว่าเรามีเชื้อโรคอะไรติดมากับเราหรือเปล่า ภูมิต้นทานเราอาจจะไม่เป็นไรแต่ไปติดกับเด็กเข้ารพ.มาหลายรายแล้ว พออธิบายจบเท่านั้นแหละ คุณย่าทำหน้าตกใจ แบบคือไม่รู้ข้อมูลแบบนี้มาก่อนเลย กับรปภ.มิ้นก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรเ้านะคะ ถือว่าเราผิดเอง ระวังลูกไม่ดี

สรุปคุณลุงอยากลองกินปูอลาสก้าค่ะ แข็งมาเชียว นึ่งวนไปค่ะ รสชาติก็แปลกๆหน่อยเนื้อร่วนๆ คงเพราะมันฟรีสมาด้วย ลุงบอกลองให้รู้ ไว้ไปกินที่โอซาก้าจะได้ไม่เขิน555

ตกกลางคืนว่าจะพาเด็กๆไปถ่ายรูปเล่นกันที่ยูดีทาวน์ แต่รถติดหนักมากเลยวนรถกลับมากินข้าวเย็นกันที่ร้าน Together ซึ่งเป็นร้านของเพื่อนลุงน้องนายเองค่ะ เป็นร้านอาหารนั่งสบายๆ มีดนตรีสดเล่น มีทั้งโซน outdoor indoor และโซนหน้าก็มีร้านกาแฟด้วยค่ะ

รอบนี้ได้มาลองอีกเมนูใหม่คือจุ่มปลา ร้านนี้เค้าทำแต่เมนูปลาค่ะ คืออร่อยมาก รอบนี้ไปกินซ้ำ2รอบเลยค่ะ แบบว่าอยากได้สูตรกลับมาทำที่กทม.เลย นี่มื้อก่อนขึ้นเครื่องยังขอแวะกินก่อน555

ได้เวลากลับกทมแล้ว

ขากลับก็ไม่มีปัญหาใดๆ หลับยาวๆจนถึงกทม.เลยค่ะ