รู้ไหม...? ...ทำไมน้ำตกถึงสวย...

พ่อ : รู้มั้ยลูก...ทำไมน้ำตกถึงสวย...

ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกไงคะพ่อ...

พ่อ : ไม่ใช่หรอกลูก...

…ที่น้ำตกสวยน่ะ...

…เพราะน้ำตกไม่ยอมเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก...

ลูก : หมายความว่าไงคะพ่อ...

พ่อ : ลูกสังเกตไหมล่ะว่า...

…เวลาน้ำตกตกลงมาจากชั้นหนึ่งแล้ว...

…น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที..

…เพราะวิธีนี้ที่น้ำตก...ไม่เห็นแก่ตัว...

…แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมาจากชั้นอื่น..แล้วส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้...

…น้ำตก..ถึงสวย...

…และน้ำตก..จึงยังคงเป็นน้ำตก...ที่มีเสน่ห์..ไงละ

 
ข้อคิดจากเรื่องนี้...

อย่าลืมน่ะลูก...

ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนที่น่ารัก...

ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก..

หากมีสิ่งดี ๆ ตกมาถึงตัวลูก...

อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้..คนเดียว..

ลูกต้องเรียนรู้ที่จะ...แบ่งปัน...ออกไปให้มากที่สุด

มีก็แต่คนที่ “ให้” ออกไปเท่านั้นแหละ...ลูก..

จึงจะเป็นคนที่ “ได้รับ” อย่างแท้จริง...

 
ที่มา : ธรรมะคลายใจ...ท่าน ว. วชิรเมธี