เล็กน้อยจากสำเพ็ง

ไปสำเพ็งมา ตอนแรกกะไปแค่เป็นเพื่อนแม่

แต่สุดท้ายก้ได้ของกลับมา

ก็ สำเพ็ง เลยนะ

สำเพ็ง = แหล่งชอปปิ้ง = สวนดอกไม้ => ผู้หญิงชอบดอกไม้ =พลอยเป็นผู้หญิง =พลอยชอบดอกไม้

(อะไรเนี่ยงง)

คุณผู้อ่านกรุณาลืมไอ้ประโยคข้างบน คนเขียนเพ้อเจ้อ..

พอไปถึง ทุกครั้งต้องกินนี่เลยค่ะ เต้าฮวย บัวลอยน้ำขิง กระเพาะปลา แล้วก้ ขนมผักกาด ไปทีไรต้องกินทุกครั้ง ขาดมิได้

พลอยค่อนข้างเคยชิน ชินชา เฉยชา เฉยเมย กับสำเพ็ง เดินตั้งแต่อนุบาล อันปี2 เหอๆ ถิ่นเก่าคุณพ่อค่ะ

คุณพ่อพลอยเกิดที่นี่ เลยได้อนิสงค์คุณพ่อคุ้นเคยกับสำเพ็งโดยสายเลือด (เห้ย! พอได้แล้ว คนอ่านไม่อยากรู้)

มาดูของที่ได้มาดีกว่าค่ะ

อันซ้าย เป็นสีม่วง อันขวาสีชมพู ค่ะ

แม่: มีเต็มบ้านแล้วกิ๊ฟแบบนี้ ยังจะซื้ออีก

พลอย: เอาน่าความสุข ยังไงก็ต้องใช้

แม่: งั้นจ่ายเอง

พลอย:

มาดูอันต่อมาดีกว่าค่ะ อันนี้คุณแม่จ่ายให้ เพราะไม่เท่าไหร่ อ่าวกรรม..

ได้ขนตาปลอมมา2กล่อง (ติดไม่เป็นยังกระแดะเอามาอีก)

อันบนแบบไขว้ๆธรรมดา

ส่วนอันล่าง เห็นพี่คนขายติดแล้วดูดีเลยสอยมาซะ

ไอ้เราก็บอกพี่เค้าว่า ขอกาวด้วยนะพี่

พี่ดันเอากาวทำตา2ชั้นมาให้ เวร

เอาน่ะ พอถูไถ ใช้ติดแทนได้

แถมทำ2ชั้นได้ เออคุ้ม..(เหรอ)

สวยมั๊ยคะ อันนี้ลองใส่กล่องล่างดู

ใส่แล้วมันก็ดูธรรมชาติดีนะพลอยว่า

ชอบจิงชอบจัง ของถูก และงามแบบนี้ 55+

ยุคนี้เศรษฐกิจไม่ดี ต้องช้อปอย่างพอเพียง ลดปัญหาโลกร้อนค่ะ..

ปัจฉิมลิขิต. ได้ของมาน้อยยังจะมาอวดอีก เนอะ

ขอบคุณที่อุตส่าห์ทนอ่านค่ะ