Part 4ว่าด้วยเรื่อง "อยู่ก่อนแต่ง" ฝ่ายชายคิดยังไง

ฮัลโหลว เพื่อนๆทุกคน 

วันนี้กลับมาอีกแล้วกับกระทู้ ว่าด้วยเรื่องอยู่ก่อนแต่ง

พาทนี้คือตื่นเต้นมาก เพราะกว่าจะลาก คุณสามี ให้มาช่วยแชร์ ความคิด

ในคลิปนี้เราได้พูดถึง ชีวิตอยู่ก่อนแต่ง ชีวิตหลังแต่งงาน และ การปรับตัวของเราทั้งคู่ เราต้องบอกก่อนนะคะว่า น้องๆคนไหนที่ ยังเรียนไม่จบ ทำงานไม่ได้หรือยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้อย่าพึ่งคิดจะตัดสินใจอะไรรวดเร็วเพราะเราทั้งคู่ ณ ตอนนั้น สามารถรับผิดชอบชีวิตตัวเราเองทั้งคู่ได้แล้ว

รอบนี้ประสบการณ์และความรู้สึก จาก ทาง ฝั่งท่านผู้ชาย ก็จัดมาให้เพื่อนๆรอบนี้ นางเขินกล้องและนางก็นะ

ไม่ค่อยชอบออกงานเท่าไหร่ ฮ่าๆ แต่ไหนๆนางก็มาแล้ว

หวังว่าเพื่อนๆจะชอบ การสัมภาษณ์ครั้งนี้นะคะ

ขออภัยนะคะที่มาเป็นแต่วีดีโอเพราะ สะมี พูดภาษาไทยไม่ได้เลยแงง

แต่ถือว่าเป็นการฝึกภาษาอังกฤษไปด้วยกันเนาะ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่ เข้ามารับชมนะคะ หากใครมีคำถามอยากให้เราทำวีดีโอแบบนี้อีก หรือ แชร์กระทู้เรื่องชีวิตหลังแต่งงานบ้าง
อย่าลืมคอมเม้นบอกนะคะ

Discussion (6)

ตอนนี้เราก็เหมือนจะอยู่ๆบ้างไปๆมาๆ ที่บ้านก็มักจะพูดว่าทำให้มันถูกต้อง 5555 แต่ส่วนตัวแฮปปี้กับตอนนี้ดี ปล.ได้ฝึกภาษาปะกิดดด
อบมีแฟนเป็นคนเนเธอร์แลนด์ ที่นู้นคนอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องปกติมากๆ ค่ะ อยู่ด้วยกันจนมีลูก มีครอบครัวยังไม่แต่งงานก็มี เป็นส่วนน้อยที่แต่งงานด้วยซ้ำ แต่อบยื่นคำขาดไปแล้วว่าจะไม่ยอมมีลูกก่อนแต่งแน่นอน 55 ถ้าอยากสร้างครอบครัวก็ขอฉันแต่งงานก่อนนนนน ??
5555 จริงๆฝิ่น ไม่ได้มายด์เรื่องแต่งตั้งแต่ทีแรก แต่ ลึกๆก็เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่คนนเนาะแล้วยิ่งแม่เรา คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่ด้านแฟนอยากแต่งเพราะ เข้าใจวัฒนธรรมบ้านเรา แถมเขาบอก รักวันแต่งงานมากเพราะมันทำให้ครอบครัวฝั่งเขามารวมกัน ซึ่งนานๆทีจะ รวมกันใหญ่ขนาดนี้ แต่พอถึงวันแต่งจริงๆแล้วมีความสุขมากจริงๆค่ะ อยากแต่งทุกวันเลย อิอิ
แต่เรื่องอยู่ก่อนแต่งมันธรรมดามากสำหรับเค้าจริงๆ คนเราควรจะเรียนรู้กันในทุกแง่มุมก่อนจริงๆ
จริงๆค่ะ อันนี้ ไม่ได้จากเฉพาะคู่ของฝิ่นนะคะ จากคู่ของเพื่อนร่วมงานที่ทำงาน นางก็บอกสำหรับพวกนางคือมันปกติ คนเราคบกันรักกันอยากไปต่อก็ต้องมาอยู่ด้วยกันเพื่อที่จะได้ก้าวต่อไปให้แข็งแรงมากขึ้น
อยากให้มีเขียนย่อๆ มาแปะในกระทู้ด้วยค่ะ เผื่อให้เพื่อนๆ ที่ไม่สะดวกเข้าไปดูคลิปค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะที่ ชอบบทความที่เราเขียน ไว้รอบหน้าเราจะเขียนให้มากขึ้นกว่านี้น๊า