เจ้ชวนแชร์ | เคยโดน Bully / วิจารณ์เรื่องรูปร่างหน้าตาจากใครกันบ้าง ?

คนพูดไม่จำ คนฟังไม่ลืม !

ช่วงนี้จะเห็นว่ามีเพื่อนๆ หลายคนเริ่มมาแชร์ประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงตัวเอง การก้าวผ่านการโดน Bully โดนว่า โดนล้อ เรื่องรูปร่างหน้าตากันเยอะขึ้น เพื่อเป็นแรงบันดาลใจต่อๆ ไปให้คนใน Jeban Community ของเรา

ฟริ้งเชื่อว่าหลายคนก็เคยโดนเหมือนกัน... แต่บางคน มั่นใจ และก้าวผ่านมันมาได้

แต่ฟริ้งก็เขื่อว่ามีอีกหลานคนเช่นกันที่ยังคงฝังใจ และกลายเป็นเสียความมั่นใจในตัวเองไปเลย :(
#เจ้ชวนแชร์ กระทู้นี้อยากชวนทุกคนที่โคยโดนบูลลี่ โดนล้อ โดนว่า มาแชร์กันว่า “โดนจากใครมากที่สุด”

บางทีเราเองก็อาจจะเป็นคนนั้นที่เคยเผลอว่าใครไปหรือเปล่านะ?

เดี๋ยวมาดูกันว่าผลจะออกมายังไง เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังสู้กับตัวเอง พยายามที่จะงัดความมั่นใจออกมา

ส่วนใครที่มีพลังแล้ว มาตั้งกระทู้ แชร์ประสบการณ์ บอกต่อทวิค วิธีดูแลตัวเอง ทำยังไงให้ปรับความคิดให้รักในรูปร่างหน้าตาของตัวเองได้ใน Jeban Community ของเรา

ปล. อย่าลืมแท็ก This is me and I LOVE IT ด้วยน้า จะได้เป็นที่รวมให้เพื่อนๆ หาแรงบันดาลใจและกำลังใจกันง่ายๆ จ้า :)

Discussion (70)

จากแม่ตัวเองนี่แหละค่ะ ปากห้อย ขาใหญ่ ขาน่าเกลียด เมื่อก่อนโดนบ่อยไม่เคยลืมจนตอนนี้เลยค่ะ เราทำได้แค่บอกตัวเองว่า ร่างกายของเรา แค่เรามั่นใจก็พอแล้ว
เคยโดนล้อว่าดำ ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งเข้าสู่วัยทำงาน แต่ไม่ได้ทำให้เราน้อยใจนะ กลับสร้างพลังบวกให้ตัวเอง เราคิดว่าทุกคนมีความสวยในแบบของตัวเองอยู่แล้ว
ชอบความคิดมากเลยค่ะ คนที่มีพลังบวกนี่ส่งผลให้คนรอบข้างมีความสุขไปด้วยเลย ?
โดนล้อว่าเตี้ย ดำ จากเพื่อน เยอะสุดก็จากคนในครอบครัวนี่แหละค่ะ เขามองว่ามันคือการแซวๆแบบเอ็นดู ขำๆไม่ได้ซีเรียสหรือตั้งใจจะว่าจริงๆ แต่ในใจลึกๆของเราแล้ว ตอนนั้นเราเด็ก เราก็คิดเยอะจริงๆ ไม่ชอบสีผิวตัวเองเลยทำไมต้องดำด้วย แล้วทำไมต้องเตี้ย ทำไมไม่สูงเหมือนพี่ชาย ช่วงสมัยม.ต้นคิดเยอะมาก เพราะเริ่มโตด้วย เริ่มอยากดูแลตัวเอง ยังดีที่ช่วงนั้นวิตามินผิวขาว กลูต้าปลอม ยังไม่ระบาดเยอะเท่าตอนนี้ ไม่งั้นตอนเด็กๆเราคงมีหลงๆไปซื้อเพราะอยากลบคำบูลลี่บ้างแหละ แต่มาเปลี่ยนความคิดได้เพราะเริ่มเล่น Internet เยอะๆ เปิดดูโลกกว้างๆ ทั้งไทย ทั้งเทศ เริ่มเห็นคนที่แตกต่างกันออกไป ไม่ใช่แค่พิมพ์นิยม สวยๆแบบที่สังคมเราหล่อหลอมมา พอเริ่มโต เริ่มสนใจการแต่งหน้า มารู้จักกับ Jeban ก็เห็นว่าเราทุกคนสามารถสวยในแบบตัวเอง เพราะมีพี่ๆหลายๆคนที่มีลักษณะต่างกันออกไป เขายังดูสวย ดูมั่นได้เลย บวกกับได้ฟังเพลงอินเตอร์ เจอนักร้องผิวสีมากมาย ก็เลยมานั่งคิดว่าเราก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้นปะวะ ทำไมถึงต้องกดดันตัวเอง จากนั้นมาก็เริ่มดูแลผิวให้ดี แบบให้ใสก็พอ เป็นตัวของตัวเอง ใครจะว่าอะไรก็ช่างเขา เป็นตัวเราเองแบบที่เราชอบ ตัดผม แต่งหน้าแบบที่เราเห็นแล้วมั่นใจตัวเอง เราเป็นคนตลก ก็เล่นไปเรื่อย เอาความอารมณ์ดีมาทำให้ตัวเองมีความสุข นี่ก็ชมตัวเองทุกวันว่าเราสวย เดี๋ยวนี้ใครๆก็หาว่ามั่น 55555555 ชอบชมตัวเอง นี่ก็รู้ตัว แต่ก็บอกกับคนอื่นเสมอว่า เราสวยเพราะเราชอบตัวเอง ถ้าเรายังไม่รักตัวเอง ใครจะมารัก เอ้อ นี่สวยนะ สวย หลายๆคนก็เลยโดนสะกดจิตว่าเราสวยไปปริยาย 555555555 แต่เอาจริงๆทุกคนมีความสวยในแบบของตัวเอง แค่แสดงจุดเด่นของเราออกมา มั่นใจ รักตัวเองมากๆ และดูแลตัวเองให้ดีก็พอแล้ว
จริงๆ สำคัญที่เรารักตัวเองและมองเห็นตัวเองยังไงมากกว่าคนอื่นมอง
สมัยเด็กๆเคยผอมมากกกกค่ะมีแต่คนทักจนเบื่อ โดยเฉพาะพวกผู้ใหญ่ว่าเราไม่กินข้าวบ้างล่ะ  แต่อยู่ๆมันก็มีพัฒนาการช่วง ม ต้น  เราก็กินเยอะไปเองจนน้ำหนักพรวดมาอ้วนแบบผิดหูผิดตาเลย   ช่วงนั้นเพื่อนๆรอบตัวก็ผอมลงกันใหญ่  อาจเพราะเป็นวัยที่เด็กผู้หญิงรักสวยรักงามกันแล้ว  เราก็โดนเลยค่ะ  แซวว่าอ้วนจากเพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่นะคะ  จนลดน้ำหนักกลับมาผอมได้  ก็เริ่มฮอตตอน ม ปลายอีกรอบ   แต่ปัจจุบันอ้วนอีกแล้ว 555555555 โนสนโนแคร์  ค่ะ
สมัยเรียนเลยค่า ส่วนใหญ่มาจากเพื่อนๆ ที่ รร.เป็นหญิงล้วนลูกคุณหนูเป็นส่วนมาก เค้าให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์กับมาก เราก็เป็นเด็กอ้วนแบบอ้วนมากอ้วนตั้งแต่เกิดเลย (ก็เราชอบกินขนมอ่าผิดตรงไหน TT) โดนล้อเลียนบ่อยมาก โดนกีดกันจากกลุ่มคนสวยๆ ละพวกการแสดง รร. คัดเลือกอะไรนี้โดนปัดตกหมดจ้าา