ร้านขายยามารยาททราม @ สีลมซอย 7

เรื่องมีอยู่ว่า นายเราลืมยาลดความดันไว้ที่บ้าน เลยให้เราไปซื้อให้

ที่ร้านขายยาที่นายซื้อประจำ เป็นตึกแถวตรงมุมถนนนราธิวาสตัดกับสีลม

ซึ่งมีสองร้าน คือ ร้านเจ้าปัญหานี่ กับ ฟาสสิโน

ตัวเราเองปกติก็เคยซื้อกับร้านเจ้าปัญหานี่เหมือนกัน  แต่หลัง ๆ

ไม่ได้ซื้อด้วยเหตุผล

1. ยาในร้านส่วนมากแพงกว่าฟาสสิโน

2. เคยเห็นตู้เก็บยาโดนแดดส่องบางครั้ง คิดว่ายาคงเสื่อมคุณภาพ

3. ชอบยัดเยียดขายยา เวลาไปซื้อตัวนึงไม่มี ก้อจะขายตัวอื่นให้อยู่นั่นแหละ

แต่เมื่อนายระบุจะเอาร้านนี้ เราก้อโอเคค่ะ จัดให้

นายบอกชื่อยา ชื่อ Tritace พร้อมบอกขนาดบรรจุ คือ แผงละ 14 เม็ด ราคาประมาณห้าร้อยกว่าบาท แต่นายจำไม่ได้ว่า ยาขนาดกี่มิลลิกรัม เราไปถึงที่ร้าน ก้อบอกเค้าตามนี้ ทางร้านบอกว่าไม่มี มีแต่แผงละ 10 เม็ด ราคา 250 บาท สำหรับขนาดเม็ดละ 5 มิลลิกรัมและบอกเราว่า นายเรากินตัวนี้ เราก้อเลยซื้อมา แต่แอบสงสัยเล็กน้อย เพราะยาตัวนี้เราเคยมาซื้อให้นายแต่ไม่บ่อยหรอก จะมาซื้อเฉพาะเวลาที่นายลืมเอายามาจากบ้าน ซึ่งก้อนาน ๆ ที

พอออกจากร้านนี้ เราก้อเดินต่อไปฟาสสิโน เพื่อซื้อแชมพูไนโซรัลของตัวเอง แล้วก้อเลยลองถามว่า ไอ้ยาตัวที่เราซื้อมาเนี่ย ฟาสสิโนขายเท่าไหร่
เค้าบอกว่า แผงละ 230 บาท เราก้อกะว่าจะเก็บไว้เป็นข้อมูลให้นาย

ด้วยความอยากรู้ ก้อเลยถามเค้าไปอีกว่า ปกติยาตัวนี้มีแบบแผง 14 เม็ดมั้ย
เค้าก้อบอกว่ามี เป็นขนาด 10 มิลลิกรัม แล้วคนขายก้อหยิบมาให้ดู พอเห็นแผง+เม็ดยา เราก้อพอจำได้คุ้น ๆ ว่า ยาตัวนี้ที่เคยมาซื้อให้นายมันเป็นแบบนี้นี่นา  แต่ก้อซื้อแบบ 5 มิลฯ ไปแล้ว เลยเอาขึ้นไปให้นายก่อน

พอเข้าห้องนายเราก้อถามว่า ยาตัวที่นายกินอ้ะ ใช่ที่เม็ดเหมือนเลขแปดรึป่าว นายก้อบอกว่าใช่ เราเลยบอกว่า เป็นขนาด 10 มิลลิกรัม นายเลยบอกว่าลองเอาไปถามที่ร้านว่าเปลี่ยนเป็น 10 มิลฯ ได้มั้ย เพราะร้านนี้คุ้นเคยกัน ซื้อกันบ่อย ๆ (เวลาเราไปที่ร้าน เค้าก้อจำได้ว่าเรามาซื้อยาให้นาย)

เราก้อเอาไปเปลี่ยน ปรากฎว่า เค้าไม่พอใจค่ะ ตอนแรกบอกว่า ให้กินสองเม็ดสิ เม็ดละ 5 มิลฯ สองเม็ดก้อ 10 มิลฯ  แต่เรารู้ใจนายเราอ้ะ ว่าไม่เอาแน่นอน เราก้อเลยบอกว่า ไม่เอาค่ะ ขอเปลี่ยนเป็น 10 มิลฯ ค่ะ  เค้าก้อให้เราโทถามนาย ว่ากินสองเม็ดได้มั้ย เราเลยบอกว่าไม่ได้หรอก นายมีแขกอยู่
ขอเปลี่ยนเลยแล้วกัน เค้าบอกว่า ขนาด 10 มิลฯ ของหมด ต้องรอ อาจได้ประมาณสิบโมงกว่าหรือสิบเอ็ดโมง

เราเลยบอกว่า คงไม่ทันหรอก เพราะอีกเดี๋ยวนายต้องออกไปประชุมข้างนอกแล้ว งั้นเราไม่เอายานี้แล้วได้มั้ย เค้าก้อไม่ฟังเรานะ รีบโทไปสั่งจาก
ร้านอื่นให้เอามาให้ แล้วก้อบอกว่าให้เราทิ้งเบอร์ไว้ ของมาจะโทรบอก

เราไม่รู้จะทำไง คือบอกว่าไม่เอายานี้แล้วเค้าก้อไม่สนใจอ้ะ บอกแต่ว่า
เดี๋ยวให้เอามาเปลี่ยนนะ  เราเลยออกไปซื้อที่ฟาสสิโนมาให้นายทานก่อน แล้วก้อบอกนายว่า เค้าจะเปลี่ยนยาให้แต่ต้องรอสาย ๆ เพราะที่ร้านไม่มีของ  แต่คงไม่สามารถคืนได้

ก่อนนายจะออกไปประชุม เลยแวะไปต่อว่าในฐานะลูกค้าประจำ ว่าน่าจะรับคืนยานะ เพราะเพิ่งซื้อไปแป๊บเดียวเอง แล้วก้อซื้อกันประจำ ที่ซื้อผิดเพราะจำขนาดไม่ได้ว่ากี่มิลลิกรัม (ที่จริงเจ๊เภสัชที่ร้านอ้ะ บอกเราว่า นายกินขนาด 5 มิลฯ แหละ เราถึงซื้อมา)

ปรากฎว่า ยายเภสัชรีบบอกนายเราว่า ไม่จริง รับคืนอยู่แล้ว อ้าว เป็นงั้นไป
นายเลยโทหาเราให้เอายาที่ซื้อผิดลงไปที่ร้าน พอไปถึง ยายเภสัชนี่วีนเราลั่นร้านว่า เราทำให้ชื่อเสียงร้านเค้าเสียหาย (ตรงไหนฟระ) ที่ไม่รับคืนยา เค้าไม่เคยไม่รับคืน อ้าว เป็นหนังคนละม้วนไปแล้ว

จากนั้นหล่อนก้อวีนใหญ่ว่าเราใส่ไฟหล่อน ทำให้ร้านเสียหาย คือพูดฉอด ๆ ไม่หยุดไม่ยอมให้เราได้อ้าปากพูดเลย แล้วตอนนั้นนายเราก้อยืนอยู่ในร้าน หล่อนก้อตะโกนด่าเราปาว ๆ ลั่นร้าน เรางี้อ้าปากไม่ทันเลยค่ะ พอเราจะเถียง หล่อนก้อรีบแทรกพูด เหมือนไม่ยอมให้เราได้พูดบ้าง

แต่ขอบอกว่า ท่าทางและน้ำเสียง เถื่อนมาก หยั่งกะดิชั้นไปบอกว่ายาร้านเธอเป็นยาปลอม ขอถามหน่อยเถอะ ว่า ดิชั้นบอกนายว่า ยาคืนไม่ได้แต่
เปลี่ยนได้ ดิชั้นได้ประโยชน์อะไรคะ ใจจริงดิชั้นอยากคืนอยู่แล้ว เพราะ
ถ้ารับคืน ดิชั้นก้อไม่ต้องเอาไปเปลี่ยนอีกรอบ แล้วไม่รับคืน แต่ให้เปลี่ยน
ร้านก้อไม่เห็นเสียประโยชน์ตรงไหน ยังไงก้อได้ขายของอยู่ดี แล้วอีกอย่าง
ร้านขายยาที่เค้าไม่รับคืนยาก้อไม่เห็นมันจะเลวร้ายอะไรเลย แล้วที่นายไปถามก้อเพราะเห็นว่าเป็นลูกค้าประจำกัน ก้อเท่านั้นเอง แต่เจ๊เภสัชนั่นอาละวาดเป็นบ้าเป็นหลังเชียว ตรูล่ะงง


ก้อเอามาเล่าให้ฟังค่ะ วันนี้เซ็งอย่างแรง สงสัยโลกจะร้อนนะคะ คนเราใกล้
จะบ้ากันเข้าไปทุกวันแล้ว