มันช่างยากเกินทำใจ

เพิ่งฝากเพื่อนซื้อ คสอ.จากเมกา....ทั้งๆที่ไอ้ที่มีอยู่ยังไม่หมด...บางอันกองมา 3-4 ปีแล้ว....รองเท้าบางคู่ซื้อมา เห่ออยู่อาทิตย์นึง ก้อกองไว้กับคู่อื่นๆ วางให้ฝุ่นจับ แล้วใส่แต่คู่ประจำซะงั้นก้อมี

ไม่แปลกค่ะ....โรคจิตเหมือนกัน...ซื้อเพราะอยากได้ ถ้าไม่ได้ซื้อแล้วจะนอนนึก นั่งนึก คิดถึงมัน...แค่นั้นเอง...แต่อย่าลืมคำนึงเรื่องเก็บๆออมๆกันบ้างนะคะ...เราเลยหันมาซื้อพวก Boots กะ OP เพราะราคาน่าคบ ของสมเหตุผลราคาคุณภาพ บวกโปรโมชั่นตลอดรอบปี คือซื้อได้เรื่อยๆนั่นเอง....

เราว่าเราเป็นพวก Shopaholic...อันตรายจัง

เดินดูเพื่อความเพลิดเพลินใจค่ะ ดูเล่นๆสวยๆงามๆ แต่ไม่ยักอยากได้จริงจัง คือเอ้อ สวยดี แต่อันนั้นก็คล้ายที่มี อันนี้ก็สีเดิมๆ อันโน้นแพงไป ก็เลยดูเป็นอาหารตา ไม่ค่อยได้ซื้อค่ะ เพราะที่มีอยู่ก็เยอะเพียงพอแล้ว ยุคนี้ต้องพอเพียงค่ะ ปล.แต่ถ้าคนอื่นซื้อให้ เราก็ไม่ว่ากันนะคะ อิอิ

โฮ่ ๆ ๆ  เป็นเรื่องปกติ 

 

แล้วก็เป็นโรคเดียวกันด้วยค่ะ อยากได้แล้วไม่ได้ซื้อ แล้วก็กลับมานอนคิดอยู่อีกคืน

ก่อนที่จะบึ่งไปซื้อในวันรุ่งขึ้น

แต่ไงก็คงยังไม่ได้ช็อป เพราะโบนัสออกหลังปีใหม่