เหมียวปลาสลิด VS เหมียวส้ม
ชฎาแหลม57เดือน พ.ย. ที่แล้วนี่เอง น้องชายบอกว่า มีลูกแมวหลง มาหลบฝนที่บ้าน แม่ก็เลยให้อาหาร ตัวประมาณชายเหมียวเล็กตอนมาอยู่กับบ้านเราใหม่ๆ น่าจะอายุประมาณ สี่ เดือน เห็นที่บ้านเปรยๆ กันว่า อยากจะเลี้ยงอีก แต่ต้องดูนิสัยก่อนว่า เป็นระเบียบดีไหม หมายถึง อึ ฉี่ เป็นที่ทาง ฟังภาษาเข้าใจ 555 แล้วก็ เข้ากับชายเหมียวเล็กได้รึเปล่า
อิชั้นก็ตื่นเต้นดีใจ ติดตามข่าวเป็นระยะ ก็ได้ความว่า แมวเหมียวส้มตัวน้อยนั้นชื่อ ม่อน ม่อน เป็นตัวผู้นะจ๊ะ ข้างบ้านเค้าเก็บมาเลี้ยงแต่ว่า เจ้าเหมียวส้มมักจะมาเที่ยวบ้านของอิชั้นบ่อยกว่าอยู่บ้านตัวเองซะงั้น
วัน แรกที่เหมียวส้ม ม่อน ม่อน มาบ้านนั้น พี่ชายเหมียวเล็กก็ไปดมๆ ทำความรู้จัก เค้าไม่กัดน้อง ได้แต่ดมๆ แล้วก็เหมือนจะไม่คุ้นกับเด็กแฮะ วิ่งหนี อิอิ หลังจากนั้น เหมียวส้มติดใจมาเที่ยวบ้านอิชั้นอีก บ้านของอิชั้นกับบ้านเหมียวส้มติดกันเพราะมีระเบียงชั้นสองซึ่งเชื่อมกัน เป็นลานซักผ้า ตากผ้า และปลูกต้นไม้ของหม่อมแม่ เหมียวส้ม ม่อน ม่อน จะมาทางหน้าต่าง แล้ววิ่งมาตามทางเชื่อม แล้วก็จะมาร้องเรียก พอแม่เปิดประตูออกไปซักผ้าแต่เช้า เจ้าตัวเล็กก็จะเข้ามาเทียวบ้านเป็นแบบนี้ทุกวันเลย
พอมาก็จะตามติด ชายเหมียวเล็กจนแทบจะเป็นแม่กับลูก ไปไหนก็วิ่งตาม ร้องหา เล่นหางเค้า เรียกว่า ตามยังกะลูกไก่เพิ่งเกิดเลย ชายเหมียวเล็กไม่คุ้นกับน้อง แถมอยู่บ้านก็หย่ายยยย อยู่ตัวเดียวมาหลายปี เรียกว่าอยากทำอะไรก็ตามใจฉัน มาเจอเด็กใหม่ วิ่งตามติดยังกะเอากาวแปะ ก็รำคาญ วิ่งหนี วิ่งไปหลบ ถ้าน้องอยู่ตรงไหนมันก็จะเผ่นแน่บไปทีอื่น น้องมันก็วิ่งตามจะเล่นด้วย เอ้า ยิ่งตามก็ยิ่งหนี ไอ้ตัวเล็กก็ยิ่งหนีก็ยิ่งตาม โอ๊ย เรียกว่า วิ่งกันเป็นสิบกิโลเลยน่ะวันแรกที่ต้องอยู่ด้วยกันเต็มๆ วันเนี่ย ชายเหมียวเล็กข้าวปลาก็ไม่ได้กิน จากที่ได้นอนพักกลางวันบ้างก็ไม่ได้นอน มัวแต่หนีน้อง ไอ้น้องเหมียวส้ม มันกินอาหาร(ชายเหมียวเล็ก)พุงกาง กินน้ำเก่งเสียด้วย นอนก็จะไปนอนที่ๆ ชายเหมียวเล็กไปนอนทุกที่ แต่ที่ประจำเค้าจะอยู่หน้าบันได ตรงผ้าเช็ดเท้านะ เรียกว่า ทำตามทุกอย่าง เด็กกำลังโต เรียนรู้ตามแบบท่านพี่ใหญ่ 555
ที่บ้านอิชั้นเห็นท่าจะ ไม่ดีวุ๊ย ชายเหมียวเล็กดูเครียดๆ เหนื่อยๆ โทรมๆ ก๊ากก ก็มันเอาแต่หนี ข้าวปลาไม่ได้กิน เจ๊ที่บ้านก็เลยจับเจ้าเหมียวส้ม ม่อน ม่อน ไปส่งคืนบ้านซะเลย ข้างบ้านก็บอกว่า เค้าก็นึกว่าแมวหายไปไหนหนอ อ่อ ต่อไปนี้เลยคงรู้แล้วว่า ต้องมาตามที่นี่ เอิ๊กๆ
ตั้งแต่วันแรกเป็น ต้นมา เจ้าม่อน ม่อน ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของสมาชิกในบ้านอิชั้นนะซิ่ พี่แก่เล่นมาทุกวั๊น มาแต่เช้า ร้องทักทาย มากิน มาเล่น มานอน ยังกะบ้านตัวเองเลย ซัก 3-4 วันผ่านไป ชายเหมียวเล็กคงเริ่มชิน ก็เลยเล่นกับน้องบ้างแล้ว แต่ก็ยังดูแอบรำคาญหน่อยๆ ก๊ากกก เวลาเล่นเค้าจะไม่กางเล็บออกมานะ เล่นกันพยายามเบามือ แต่บางทีก็แรงไปหน่อย น้องกระเด็น อั่ก เลยหว่ะค่ะ
บรรยายไปแยะ เดี๋ยวจะเบื่อซะก่อน ไปดูไอ้ตัวแสบกันเหอะค่ะ บล๊อกนี้จะอุดมสมบรูณ์ไปด้วยภาพนะก๊ะ พยายามทำให้ภาพเบาแล้วเน้อ
Credit ภาพ จากนี และ อิชั้นเอง
เช้าวันนี้อากาศดี๊ดี ตัดภาพมาที่ เหล่าต้นไม้ที่แม่ปลูกเอาไว้ แดดส่องใบเขียวอ่อน ที่เพิ่งแตกออกมาใหม่ สดชื่นดี
แต๊แน ไรหว่าส้มๆ
อ๊ะๆ พี่ชายเหมียวเล็ก เดินผ่านมา และตาสะดุดมองอะไรขยุกขยิกที่ต้นไม้เขียวๆ
ป๋มเองไงก๊าบ ทำท่าจะกระโจนใส่อยากเล่นกับพี่ชายเหมียวเล็ก
แต่พี่ชายเหมียวเล็กหนีน้องอีกแล้ว กระโดดไปอีกฝากของตึกแล้ว - รอป๋มด้วยยย อยากไปด้วย
แม่ เล่าว่า ชายเหมียวเล็กมันชอบพาน้องไปเทียวไหนๆ แต่เวลากลับมันชอบหนีกลับมาคนเดียว ก๊ากก คาดว่า น้องกระโดดตามไม่ทันและยังป๊อดอยู่ด้วย เลยทำให้ตามกลับมาช้า
จ๊ะเอ๋ ป๋มเองก๊าบ ม่อน ม่อน แมวส้มขอร๊าบ อินี่ฉานกำลังจ้องไปตึกฝั่งตรงข้าม อยากกระโดดข้ามช่องว่างตึกไปแบบพี่ชายเหมียวเล็ก แต่ใจผมยังป๊อดอยู่ก๊าบ
ป๋มเลยกระโดดไปบ้านป้าข้างๆ แทน ก๊าบ นั่งเล่น ส่องจิ้งจก เล็กน้อย พอเป็นพิธีว่าได้ออกจากบ้านกับเค้ามั่ง
แล้วก็เลยกลับมานั่งเล่นอยู่ในบ้านดีก่า แฮะๆ
พอไปเที่ยวกลับมาก็มาดื่มน้ำในกาละมังซักผ้าซะเลย ซู๊ดดดด ชื่นใจจอร์จ
อ๊ะ พี่ชายไปเที่ยวข้างนอกกลับมาแล้ว
หวัด ดีก๊าบ ผมเอง เหมียวส้มม่อน ม่อน ตอนนี้ก็แวะเวียนมาบ้านพี่ชายเหมียวเล็กทุกวันเป็นเดือนแล้ว ผมน่าจะอายุซัก 5 เดือนแล้วมั๊ง 5555 ใช้ background เป็นเหล่าเด็กนักเรียนที่มาเรียนพิเศษของคุณครูนี และครูเอก
นี่คือ ที่นอนประจำของป๋มก๊าบ (แย่งที่เฮียเหมียวเล็กซะเลย ก๊ากก) เอ่อ ทำมายนอนท่านั้นละก๊าบคุณม่อน ม่อน -*-"
แอร๊กกกส์ แม้แต่ท่านอน ม่อน ม่อนก็ยังจำท่า ฝึกปรือให้ดีเหมือนพี่ชายเหมียวเล็กนะก๊าบ
คร่อก ลิ้นจุกปากเลย สิ้นลมแล้วก๊าบบบบบ เอิ๊กๆ
แอร๊กกกกส์ บิดขี้เกียด นี่ก็ที่ประจำของป๋มก๊าบบบ (แย่งที่พี่ชายเหมียวเล็ก เช่นเคยก๊าบ) สบ๊ายสบาย
โปรดดูสายตาอาฆาตของชายเหมียวเล็ก ก๊ากกกก (ม่อน นะ ม่อน -*-" )
แอร๊กกกกส์ พี่ชายเหมียวเล็กปั๋วหวด ปวดหัว กลุ้มใจ น้องแย่งที่นอนเค้า คร่อก
นี่คือ ที่นอนประจำของชายเหมียวเล็ก หน้าห้องน้ำชั้น 2 เป็นที่เดียวที่ตอนนี้ เหมียวส้ม ม่อน ม่อน ยังไม่ขยายอาณาเขตมา โฮะๆๆ
แอบ ส่องหูพี่เหมียวเล็ก ชายเหมียวเล็กหูแหว่งค่า สังเกตุตรงปลายๆ ขวามือ ไปกัดกับเค้ามา พี่ชายเลยหูขาดไปจิ๊ดนึง ไอ้ตรงขาวๆ ไม่รู้อะไรติดขน เอาไม่ออก ก๊ากก และปลอกคอก็ปุยซะ
ชิส์ ตรูหนีมานอนบนกล่องก็ได้ฟระ ลั๊นลา กวัดแกว่งหาง สบายใจ ชะเองเงย
อ๊ะ อันนี้ก็ที่นอนป๋มนะก๊าบบบบ (แย่งที่พี่ชายเหมียวเล็ก เช่นเคยก๊าบ) ดูม๊านนน ก๊ากกก เหมียวเล็กไม่มีที่นอนแล้ว น้องแย่งหมด วะฮะฮ่า
หลับสบายจังเยย แย่งที่เค้า โฮะๆๆๆ
ชายเหมียวเล็กเลยอพยบ หนีไปนอนห้องน้องชายอิชั้นค่า สบายนุ่มด้วย นอนบนผ้านวมซะ
นี่ก็อีกภาพที่ต้องลี้ภัยเด็ก ไปนอนกับพี่นี และ พี่เอก
บางทีก็หนีไปนอนเตียงแม่
อันนี้ขอนอนกับหม่อมแม่ด้วยคน ม้วนซะตัวเป็นวงกลมเชียว
บางทีหนีไปนอนบนเครืองซักผ้าเก่า
ต่อไปปาปารัสซี่แอบถ่าย ชายเหมียวเล็กกำลังหลับเช่นเคย ไม่หลับถ่ายมันไม่ค่อยได้หรอก มันชอบกระดุ๊กกระดิ๊กอยู่ไม่สุข
หนูกลุ้มจายยย
โดนจับชั่งกิโล หุ่นสะโอดสะอง ขาแข้งเล็ก ไม่ล่ำสันเล๊ย คุณช๊ายยย ผมหนัก 5 โลขอร๊าบ
ตอนเย็นๆ จะลงมานั่งตรงขั้นบันได มองดูเด็กนักเรียนมาเรียนพิเศษ
ชาย เหมียวเล็กจะโดนเปลี่ยนปลอกคอและกระพรวนค่อนข้างบ่อย เพราะพี่แกชอบเกาซะ เชือกร้อยมันปุย น่าเกลียด บางทีกระดิ่งหาย เลยต้องเปลี่ยนยกชุด
สัง เกตุในภาพปลอกคอปุยเลย ชายเหมียวเล็กชอบหม่ำหญ้ามากๆ สงสัยเคยเป็นวัว เรียกว่า ว่างก็ไปตัดหญ้ามาให้หม่ำ พี่แกจะจ้องเขม็ง ร้องดังมากๆ อยากกิน เคยรู้มากว่า แมว หมา เวลาป่วยจะชอบกินหญ้า แต่เจ้านี่กินเป็นอาหารเลยนะ
แง่บๆ แจ๊บๆ
หลัง จากเจ้าม่อน ม่อน มาแวะเวียน และพยายามตื้อพี่ชายเหมียวเล็กให้เล่นด้วยอยู่ทุกวัน จนเค้าเริ่มสนิดสนมกับแล้ว พี่ชายเหมียวเล็กก็แสดงอาการรักใคร่น้องชายด้วยการเลียให้ซะหน่อย
ชายเหมียวเล็ก : ไหนผมเผ้าเอ็งไม่เคยจัดทรงเลยนะเจ้าม่อน มาพี่จะทำทรงหล่อให้ แผล่บๆ
ชายเหมียวเล็ก : หืม เอ็งเคยเช็ดหูมั่งไหมเนี่ย กลิ่นตุ่ยๆ นะเจ้าม่อน
แมวส้ม ม่อน ม่อน : ตามบายก๊าบพี่
ชายเหมียวเล็ก : นี่เช็ดหูซะมั่ง ซกมกจริงๆ
แมวส้ม ม่อน ม่อน : แอร๊กกกกส์ มันเสียวนะก๊าบ
แต่ สงสัยชายเหมียวเล็กจะขบๆ ให้น้องอย่างมันส์ไปนิด สุดท้าย ไม่รู้รักกันอีท่าไหน ลงเอยด้วย ภาพด้านขวามือนี้ค่ะ …. ฮึ่ย แอร๊กกกกกกกกกส์ ลูกถีบแมวววววว …..ก๊ากกก
ม่อน ม่อน ลงมาหม่ำอาหารพี่เหมียวเล็ก และ ซู๊ดน้ำแผล่บๆ ม่อน เป็นแมวที่กินน้ำเก่งจริงๆ ค่ะ กินน้ำ กินข้าว แล้วไปกินน้ำอีก
นี่แนะจับหงายท้องซะ ม่อนเป็นแมวว่าง่าย จับวางท่าไหน ไม่มีกระดิก ถ้าเป็นชายเหมียวเล็กนะ มันจะเล่นตัวค่ะ ไม่นิ่งแบบนี้แน่
วาง ปุ๊ป พี่แกหลับเลยค่ะ ส่วนปลอกคอสีขาวและกระพรวนยักษ์นี่ที่บ้านอิชั้นก็จัดแจงหามาให้เจ้าเหมียว ส้ม ม่อน ม่อน ใส่นะคะ ดู๊ดูเสมือนแมวบ้านตัวเอง
จับท่าไหนหลับได้ท่านั้น
ภาพนี้ไม่ได้ใช้แฟลช เจ้าเหมียวส้มเหมือนกำลังยิ้มทักทายกล้องเลย
อันนี้ม่อนโดนพลังขาหนีบของหม่อมแม่ ก๊ากก
ระหว่างแม่เล่นกับม่อน ม่อน พี่ชายเหมียวเล็กก็แอบริษยาอยู่ห่างๆ คิๆๆ พี่เหมียวเล็กรักและติดแม่มากนั่นเอง
แม่จับน้องไปใกล้ๆ พี่เหมียวเล็กมันจะแหย่น้อง
สุดท้ายลงเอยที่ แยกข้าง ฝ่ายแดงและน้ำเงิน
เหมียวส้ม ม่อน ม่อน ฝ่ายแดง
แอร๊กกกส์ คร่อก
พี่ชายเหมียวเล็กฝ่ายน้ำเงิน กับท่าประจำ ด้วยจรรยาบรรณของแพร๊ดด จึงไม่สามารถให้เป็นใบหน้าได้
อีกภาพด้านข้าง
หมด แว้วก๊าบบ บล๊อกแมวที่นานๆ ทีมาอัพก็จุกไปด้วยภาพ พี่ชายเหมียวเล็ก และ น้องชายแมวส้มม่อน ม่อน ก็ขอจบแต่เพียงนี้ก่อน เอาไว้จะมาอัพอีกเมือมีโอกาสต่อไปขอร๊าบ
Discussion (57)
ถ้าเห็นแมวสีส้มๆ เมื่อไร จะเรียกว่าการ์ฟิลด์ทุกที
ชอบ ม่อนม่อน จังเลยคะ ตัวส้ม
เหมือนเจ้าเหมียวที่บ้าน ชื่อคิตตี้คะ เป็นตัวผู้
แต่ตอนนี้ตายไปแย้ว หนูตี้ตัวอ้วนมากคะ หนักเกือบ8โล กินของหวานและทุกอย่างเลยคะ
ท่านอนนี่ชอบนอนหงายลิ้นจุกปากเหมือนน้องม่อนเปี๊ยบเลยคะ เห็นแล้วคิดถึงจัง
ถ้ายังมิตายคิดว่าคงจะทำน้ำหนักได้ซัก10โลกว่าแล้วมั้งคะ
ชอบออกไปเที่ยวนอกบ้านเวลาที่เอไปเรียน พอกลับมาคุณชายแกจะรอที่ประตูเลยคะ
เสาร์-อาทิตย์เนี่ยตามติดตลอดเลย
แต่พอหนูคิตตี้ตายไป ก็พยายามเลี้ยงแมวตัวใหม่นะคะ
แต่ว่าอายุสั้นทุกตัวเลย ไม่เข้าใจจริงๆ แถวบ้านเขาเลี้ยงอดๆยังผลิตทายาทตั้งหลายครอก
ของเราเนี่ยเลี้ยงได้แต่พ่อแม่ ถ้าอยากได้ลูกก็แท้งไปแท้งมา แม่เค้าตายด้วยซะงั้น
หรือว่าเราไม่มีเวลาดูแลก็ไม่รู้ ตอนนี้เข็ดมาก คงต้องรอให้มีเวลาจริงๆ ถึงจะเลี้ยงอีกที
เอาแมวชั่งกิโล สนุกมั๊ยพี่โอ๋ มันไม่ดิ้นเหรอคะน่ะ
แมวไทยดังไกลไปทั่วโลก