ขอไว้อาลัย​ให้​แป้งป้าชาครึ่่งวัน

เอาของมาวางเพื่อที่จะแต่งหน้าเล่น​ เผลอไปนั่งดูข่าวแพ้พเดียว​ ได้ยินเสียงของหล่น​ในห้องน้ำ แก๊กกกกก.... ลุกขึ้นจากเตียงทันที​ ระหว่างกำลัง​วิ่ง​ไป​ เสียงเราก็ตะโกนไปด้วย.... ออออออออออดี้​ สิ้นเสียงนั้น​ มันวิ่งจู๊ดหายวับไปเลย​ และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเราคือ​ Charlotte​ Tilbury​ ตลับสีทองอร่าม​ หล่นอยู่ที่พื้น​ แป้งกระจัดกระจาย​ หล่นตามพื้นไปทั่ว​ โอ๊ยยย​ มือไม้สั่น​ น้ำตาคลอ​ แล้วก็บ่นพึมพำ​ ตรูเพิ่งใช้ไปไม่กี่ทีเลย​ เมิงทำของตรูแตกแล้ววว​ ฮืออออ​ ? ปวดใจมาก​ เดินออกไปกะไปมองมัน​ หึ​ หายตัวล่องหนเงียบเลยนะ​ พอเราเริ่มเก็บไปทีละนิด​ พอเริ่มทำใจได้นิดนึง​ กลับมาโทษตัวเองว่า​ ทำไมปิดประตูไม่ดี​ ทำไมเรามันโง่แบบนี้​ สักพักก็เดินไปตักอาหารให้มันเฉย​ พอเห็นหน้ามันแล้วลืมโกรธไปเลย​ ?