แบงค์ 20 ข้อคิดสะกิดใจ
^^noo_พูริน^^9คือได้ไปอ่านเรื่องๆนึงมาอ่ะค่ะ เลยคิดว่าอยากจะให้สาวๆได้อ่านบ้างจัง ลองไปอ่านดูนะคะว่า..
อ่านเรื่องนี้แล้วได้อะไรกันบ้างเอ่ย?? ซึ่งพอเหมียวอ่านจบแล้วก็คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งเลย
เป็นแง่คิดที่ดีของเราได้เช่นกันค่ะ ลองไปอ่านกันเลยนะคะ
กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ ๑๐๐๐ ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด
หลังจากนั้นก็ได้สถิตย์อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลาย
ด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่ แบ๊งค์ ๑๐๐๐ จึงพูดกับแบ๊งค์อื่นๆออกมาว่า
"นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้ "
แบ๊งค์ ๕๐๐ จึงพูดว่า .....
"เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ"
แล้วแบ๊งค์ ๑๐๐๐ กับ แบ๊งค์ ๕๐๐ ก็หันมามอง แบ๊งค์ ๒๐ ซึ่งฟังอยู่อย่างสงบ
"แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ ๒๐ เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ"
แบ๊งค์ ๒๐ ที่ฟังอย่างเงียบๆ เมื่อถูกขะยั้นขะยอให้เล่า จึงพูดขึ้น
"ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค และติดอยู่ตามต้นกฐิน ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้ "
เรื่องนี้สอนให้รูว่า ...
คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน จ่ายเป็นพันเป็นหมื่นไม่มีความมัธยัสต์เสียดายเลย แต่เวลาทำบุญกลับมัธยัสต์เหลือเกิน ทำแค่ ๒๐ บาทก็พอ
"ทำบุญ...อย่าเหนียว ซี้เลี้ยว...อดบุญ"
เครดิต : http://www.zheza.com/index.php?a=webboard&b=view&id=155081
อ่านเรื่องนี้แล้วได้อะไรกันบ้างเอ่ย?? ซึ่งพอเหมียวอ่านจบแล้วก็คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งเลย
เป็นแง่คิดที่ดีของเราได้เช่นกันค่ะ ลองไปอ่านกันเลยนะคะ
กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ ๑๐๐๐ ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด
หลังจากนั้นก็ได้สถิตย์อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลาย
ด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่ แบ๊งค์ ๑๐๐๐ จึงพูดกับแบ๊งค์อื่นๆออกมาว่า
"นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้ "
แบ๊งค์ ๕๐๐ จึงพูดว่า .....
"เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ"
แล้วแบ๊งค์ ๑๐๐๐ กับ แบ๊งค์ ๕๐๐ ก็หันมามอง แบ๊งค์ ๒๐ ซึ่งฟังอยู่อย่างสงบ
"แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ ๒๐ เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ"
แบ๊งค์ ๒๐ ที่ฟังอย่างเงียบๆ เมื่อถูกขะยั้นขะยอให้เล่า จึงพูดขึ้น
"ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค และติดอยู่ตามต้นกฐิน ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้ "
เรื่องนี้สอนให้รูว่า ...
คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน จ่ายเป็นพันเป็นหมื่นไม่มีความมัธยัสต์เสียดายเลย แต่เวลาทำบุญกลับมัธยัสต์เหลือเกิน ทำแค่ ๒๐ บาทก็พอ
"ทำบุญ...อย่าเหนียว ซี้เลี้ยว...อดบุญ"
เครดิต : http://www.zheza.com/index.php?a=webboard&b=view&id=155081
^^noo_พูริน^^
ชื่อ เหมียว~เหมียว นะคะ ถ้าอยากคุยกันก็แอดไปที่ FB ที่ลงไว้ได้เลยนะคะ แอบกระซิบนิดนึงว่ามาจาก..จีบัน..ด้วยนะคะ
FULL PROFILE
Discussion (9)
คุน jum และ คุน viva4ever ใจบุญมากๆเลย แอบมีทุกแบงค์อ่ะ
จิงๆแล้วเหมียวว่าการทำบุญมันอยู่ที่ใจค่ะ มีมากให้มาก มีน้อยให้น้อย
แต่บางคนกลับเสียดายเงินที่เอาไปทำบุญมากกว่าเงินที่ไปใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย
นานาจิตตังนะคะ เรื่องแบบนี้ แค่เราทำอะไรแล้วมีความสุขโดยที่ไม่เดือดร้อนใคร
ก็พอแล้วล่ะ จิงมั๊ยค๊า.. สาวๆ (ธรรมะ ธรรมโม ขึ้นมาซะงั้นแหละ อิอิ)
สาธุ ... อนุโมทนาค่ะ ขอบคุณที่เอาข้อคิดมาให้สะกิดใจกัน
จริงอ่ะ เป็นอย่างนั้นเลย