หนูว่านะ พี่ลองไปดูสิคะเมืองนอกน่ะค่ะ มันสามารถฝึกได้ไปในตัวเลย 1ปีพูดได้คล่องปรื๋อออออออออออ พี่สาวพี่ชายหนูไปกันหมดเลย เพราะเรียนหมดเป็นหมื่อนก็ยังต้องเปิดดิคอยู่ดี เลยไป โดนบังคับไปด้วยแหละ เหอะๆ ต่อไปก็คงจะตาหนูมั่งแล้ว ไม่มีอะไรน่ากลัวค่ะ ยิ่งไปเมืองผู้ดีนะไม่น่าห่วง โจรไม่มี มีก็อาชญากรน่ะค่ะ แหง่ว เราหกล้มลื่นน้ำแข็งเขาก็ไม่มุงเหมือนบ้านเราหรอกค่ะ เขาแนะนำให้พี่สาวซื้อรองเท้าดีใส่แทน คุณยายที่ช่วยพยุงให้ลุกขึ้นน่ะค่ะ **ช่วยได้มั่งมั้ยคะนี่**

 ปัญหาหลักคือ คุณไม่ใส่ใจที่จะพัฒนามันอ่าค่ะ ไม่ได้ว่านะคะ แต่หลายคนที่พูดไม่ได้ เพราะว่ากลัว ไม่เอา ไม่สน แล้วก็ย้ำกับตัวเองว่าทำไม่ได้ เพื่อนเราก็เป็น อยากจะเรียนมากๆเลยภาษาอังกฤษ แต่เรียนมากี่ที่ก็ไม่รอด เพราะว่าไม่จำ พูดง่ายๆคือไม่รู้สึกสนุกไปกับมันอ่าค่ะ  มันเลยทำไงก็ไม่ได้ซักที บ่นว่ายาก ฟังไม่ได้ ทำไม่ได้ พูดกับเราแบบนี้ทุกวัน เราก็เห็นใจ แต่เค้าก็ไม่ทำให้มันสนุกเอง

เราแนะนำวิธีที่ทำให้ผ่อนคลายมากกว่าการไปเรียนในห้องนะคะ เพราะว่าเรียนจากคลาส มันคือหลักการล้วนๆ น่าเบื่อสุดๆ แถมบั่นทอนด้วย  ถ้าคนอยากเริ่มสนุกสนาน แนะนำดูพวกหนัง เพลง อะไที่เค้าพูดในชีวิตประจำวันมากกว่า จำศัพท์จากหนัง ฟังสำเนียง แนะนำให้ดูดีวีดีที่มันมีทั้งซับไทย และซับอิ้ง เอาไว้ดูศัพย์ค่ะ แล้วอย่าไปเอาซับแม่สายมานะคะ ที่แปลได้มั่วมากๆมา เพื่อนเราซื้อมา เช่นคำว่า That's right.. ที่แปลว่า ถูกแล้ว ซับแม่สายแปลว่า คุณขวา......(ฮาได้อีก)  อันนี้เดี๋ยวสับสนเข้าไปอีกค่

อย่างสมมติในห้องเรียนสอนว่า
ถ้าจะบอกว่าอาหารอร่อยให้พูดว่า
It is delicious...
แต่ในความเป็นจริง ฝรั่งเค้าแทบจะไม่ใช้กันเลยคำนี้ เค้าพูดว่า It's good กันซะัมากกว่าในภาษาพูด ฉะนั้น เรียนไปไม่ได้ใช้จริงมันจะมีประโยชน์อะไร..........เราเคยไปพูดกับคนเมกัน เค้าถามเลยว่า ทำไมพูดซะทางการเกินไป เค้าไม่ค่อยพูดกัน มันออกจะดูแปลกๆนะ......

ต่อให้ไปเรียน ตปท ก็นานค่ะ กว่าจะพูดได้ เพราะว่าถ้าเป็นคนที่กลัวอะไรกับการอยู่คนเดียวหรือไม่ค่อยกล้านะคะ ยังไงไป ตปท คุรก็ต้องหาเพื่อนคนไทยอยู่ดี ฉะนั้นเราว่าไปแล้วอาจจะไม่ได้อะไร ไม่ได้ภาษา  คนที่ไปเมืองนอกแล้วพูดได้ ร้อยทั้งร้อยต้องอยู่กับฝรั่งค่ะ ถ้าจับกับคนไทย ยังไงก็พูดแต่ไทย ไม่ต่างจากอยู่บ้านเราเลย แล้วจะไปทำไม?

ให้เริ่มที่ตัวเองเลยค่ะ สนใจ ใส่ใจ และก็สนุกกับมันค่ะ ถ้าท้อแล้วทำยังไงก็ไม่รอดค่ะ 

หลักนี้มันใช่ได้กับทุกสิ่งบนโลกเลยค่ะ ไม่ใช่แค่ภาษา

เอาใจช่วยจริงๆค่ะ ขอให้พูดได้ เราก็พยายามพูดกับมันและค้นพบว่าสิ่งที่ทำให้เราสำเร็จกับการเรียนภาษา (ไม่ใช่แค่อิ้่ง แต่ภาษาอื่นด้วย) คือการ สนุกสนานกับมัน และสนใจที่จะเรียนรู้ไปเรื่อยๆจ้า

ถ้างบประมาณไม่ถึงที่จะไปเรียนตปท. ก็ฝึกจากหนัง หรือเพลงก่อนก็โอเคนะคะ  ฝึกร้องเพลงที่เราชอบ เราจะจำได้ว่า เค้าใช้ศัพท์ตัวนี้ยังไง แกรมม่า เป็นยังไง จะจำได้โดยอัตโนมัติค่ะ เป็นวิธีที่ได้ผลนะสำหรับเรา แล้วก็สนุกด้วย  เวลาเจอศัพท์ที่ไม่รู้ แต่จำได้ว่าอยู่ในเนื้อเพลงก็ร้อง ๆ เอาค่ะ แล้วจะนึกออกว่าแปลว่าอะไร

สำหรับหนังนะคะ ตัวเราคิดว่า กดเป็น Subtitle English จะดีมากค่ะ แล้วเอาทอล์คกิ้ง ดิก มานั่งจิ้ม ๆ ตอนนั้นเลย ถ้าไม่รู้ศัพท์ ฝึกฝนไปเรื่อย ๆ ค่ะ  (วิธีนี้เราไม่เคยใช้ตอนที่ดูหนังที่บ้านหรอกค่ะ เพราะอยากดูแบบสนุก ๆ เนอะ  เราต้องทำตอนไป Work&travel ค่ะ เพราะดูทีวีเค้าไม่มีภาษาไทยให้อะเนอะ 555 โชคดียังมี ซับ eng ให้เรา นั่งจิ้ม  ๆๆ ทอล์กกิ้งดิค กันไปตามเรื่องตามราว จะรู้เรื่องมากขึ้น  ได้ผลจริง ๆ ค่ะ ตอนกลับมาเมืองไทยก็เลยกด ซับ eng บ้าง ถ้าอยากรู้ศัพท์ว่าเค้าพูดว่าอะไร เวลาฟังไม่ทัน)


ถ้าหากมีงบนะคะ ก็ไปเรียนภาษาก็ได้ค่ะ เพราะสภาพแวดล้อมไม่มีใครฟังภาษาไทยรู้เรื่อง
เราต้องพยายามช่วยตัวเอง พยายามพูดภาษาอังกฤษสื่อสารกับผู้คนให้ได้มากที่สุดค่ะ
ตอนแรก ๆ อาจจะพูดไม่ได้คล่องปร๋อ  แต่จะฟังรู้เรื่องมากขึ้น เพราะว่าฟังทุกวันไงคะ
แล้วต่อไปเราก็จะพูดได้เองค่า


สู้ ๆ ค่ะ

ลองไปซัมเมอร์ที่ต่างประเทศสิคะ
ไปลองใช้ชีวิตที่ใช้ภาษาอังกฤษ
เราเคยไป (กับทางโรงเรียน) อาทิตย์เดียวยังกล้าพูดขึ้นมากเลยอ่ะ
แล้วลองตัดสินใจดูว่าถ้าเรียนต่อจะไหวมั้ย

ภาษาอังกฤษ ไปเรียนให้ตาย เรียนเป็นสิบปี แต่ถ้าไม่ได้ใช้เลย ก็เท่านั้นอะค่ะ ไม่เก่งหรอก

พี่บอกจากประสปการ์ณส่วนตัว เพราะเมื่อสมัยเรียน พี่ไม่เคยไปเรียนภาษาที่ไหนเพิ่มเลย เรียนแค่ในโรงเรียนธรรมดานี่แหละ แต่อาศัยหาเพื่อนต่างชาติแล้วใช้บ่อยๆเอาค่ะ ผ่านเนทนี่แหละ แล้วก็ใช้ๆๆมันทุกวัน ดูหนังฟังเพลงก็เป็นอิงให้หมด อ่อใช้แล้วก็คอยเชค gramma ตัวเองด้วยนะคะ พี่ทำแบบนี้ติดกันตลอดสองปีได้มั้งตั้งแต่สมัยเรียน อยู่ไทยนี่แหละ ภาษาพี่ก็ดีระดับสอบ toefl ผ่านโดยไม่ต้องเตรียมตัวเลยได้น่ะค่ะ พอไปเรียนต่อเมืองนอกจริงๆก็ไม่มีปัญหาเรื่องภาษาเลย ปรับสำเนียงนิดหน่อยก็สบายแล้ว

การไปต่างประเทศเลย ก็ดีอย่าง ที่เราจะโดนบังคับให้ใช้ภาษา เพราะว่าถ้าเราอยู่เมืองไทยแล้วไม่บังคับตัวเอง ก็จะไม่ได้ใช้เลยค่ะ แต่อยู่ที่นู่นก็โดนบังคับให้ใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องอย่าไปอยู่เมืองที่มีคนไทยเยอะๆนะคะ เพราะมันจะกลายเป็นว่า เราไปคบแต่คนไทย ไม่ได้พูดอิงเลยซะแทนทั้งๆที่อยู่เมืองนอก พี่เคยเห็นมาแล้วคนที่อยู่เมืองนอกเป็นสิบปีแต่ภาษาก็ไม่ดีเลย เพราะคบแต่คนไทยค่ะ

โดยสรุปแล้ว ใช้เยอะๆเข้าไว้ค่ะ กล้าใช้ไว้ก่อน อย่ากลัว แล้วดีเอง