เราไม่ควรจะทำตัวแบบนี้ใช่มั้ยคะ

เหงามาก ไม่รู้จะทำอะไรดี  เลยตั้งกระทู้ไร้สาระ  ใครว่างๆ ช่วยตอบหน่อยนะคะ  ถือว่าคุยกับคนเหงาๆผู้น่าสงสาร อิอิ

คือเราเลิกกับแฟนไปได้ประมาณสองเดือน  ตอนเลิกก็ค่อนข้างแย่แพราะเราทำไม่ดีเอง แต่ตอนเลิกกันใหม่ๆเราขอโทษเรื่องที่เราทำแต่เราไม่ได้ง้อคือขอโทษเพื่อจะได้ไม่ต้องติดใจตอนเลิกกัน  

 เราเป็นพวกเอาแต่ใจ e-go  จัดมาก อารมณ์แบบเสียอะไรก็ได้แต่เสียหน้าไม่ได้   ไม่ง้อเด็ดขาด  และแบบชอบคิดแบบมองโลกในแง่ร้ายด้วยการคิดว่า  เหตุการณ์ที่เลิกกันไป ที่เค้าอยู่ได้ เค้าดูปกติ  เพราะเค้าไม่รักเรา  มันเหมือนการสะกดจิตตัวเองนะว่า  เพราะเค้าไม่รักเรา  ไม่รักเรา ไม่รักเรา  ทุกครั้งที่คิดถึงเค้าจะคิดว่า เค้าไม่รัก ไม่รักๆ   แต่ก็ยังคิดถึงเค้าเรื่อยๆ มีคนใหม่เข้ามาก็ไม่เอา แบบไม่อ่ะ  ชั้นชอบผู้ชายแบบนั้นแบบนี้  และเพื่อนเราอ่ะก็ฟังๆแระเพื่อนเราก็บอกว่า  แกสิ่งที่แกบอกอ่ะ มันบุคลิกแฟนเก่าแกเลยนะ  เราถึงรู้ตัวว่าเรารักเค้ามาก  แต่เราก็ไม่กล้าที่จะทำอะไร  เพราะเค้าไม่สนใจเราเลย  เจอกันเค้าก็ไม่มอง  เค้ามีคนมากมายอยู่รอบตัว

แต่สุดท้ายเราก็ทนไม่ไหว  พอปีใหม่เลยส่งเมสเสสไปสวัสดีปีใหม่  แระพอเช้าวันนั้นเค้าก็โทมา  แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร เค้าก็หวัดดีปีใหม่และก็เล่าเรื่องเพื่อนเค้าเสียที่ซานติก้า  เราก็แบบเสียใจด้วยนะคะ  ไหวมั้ย  และเค้าก็วางไป  หลังจากนั้นวันที่สี่เค้าก็โทมาบอกว่าคิดถึง กลับมาได้มั้ย  เราไม่ลังเลเลยที่จะตอบว่าตกลง  

แต่เมื่อคบกัน  ไอสิ่งที่เราสะกดจิตตัวเองว่าเค้าไม่รักมันกลับมาหลอกหลอนเรา  เค้าดีกับเราทุกอย่าง  เหมือนช่วงโปรโมชั่นเลยทีเดียว แต่เป็นเราที่ทำตัวแย่  ไม่ค่อยบอกรักทำเหมือนไม่สนใจ แต่จริงๆแล้วเราไม่กล้าจะทำตัวแบบเดิม  เรากลัวเค้าจะเกลียดเราเพราะตอนเลิกกันเค้าบอกว่าเพราะเราทำตัวแย่ๆ   และสุดท้ายช่วงที่กลับมาคบกันเราก็ร้องไห้ ทะเลาะกัน และเราก็เป็นคนพลั้งปากพูดไปว่าเลิกเหอ  ตอนแรกเค้าก็บอกว่า ไม่หรอก ไม่เลิกหรอก  มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น  พี่กลับมาเพราะพี่รักเทอ  ไม่ใช่เทอไม่ได้  พี่พร้อมจะเสี่ยงกับเทออีกครั้ง  แต่หลังจากนั้นเราก็เป็นอีกเราระแวงมากมาย และสุดท้ายเค้าก็ไม่ไหว  เค้าบอกว่าเราเหมือนภาชนะก้นรั่วเค้าเทความรู้สึกลงไปเท่าไหร่มันก็หายไปหมด  จนเค้าไม่เหลืออะไรจะเทแล้ว  เค้าบอกว่าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเราเคลียร์กับตัวเองได้เมื่อไหร่ค่อยบอกเค้า  แต่เราก็ยังบ้าบอจนสุดท้ายก็เลยเลิกกันไป 

หลังจากวันนั้นเราก็เลยโทไปหาเค้าเพื่อจะขอโทดเราผิดเอง  เค้าบอกว่าไม่เป็นไร  เราเลยถามว่าจะเป็นยังไงต่อเค้าก็บอกว่า  คุยกันได้แต่ไม่คบนะ   เราได้ยินจนน้ำตาไหลเลย  แบบเรารู้สึกแย่มาก  เค้าไม่รักเราแล้ว  เราเลยบอกว่าไม่เป็นไร  ก็คุยๆกันแล้วกัน  หลังจากวันนั้นอาทิตนึงเราก็คุยเอ็มกับเค้าเค้าก็ตอบดี  แต่มันก้อห่างๆ  เราอยากกลับไปดีกับเค้ามาก เพราะเราทำมันพังเสมอ  เราเป็นคนผิดเอง  แต่เราไม่รู้จะทำไงดี  เค้าทำเหมือนเราไม่มีค่าแล้ว  คุยก็ได้ไม่ได้สำคัญ

เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำไงดี  เราขอโอกาศจากเค้าไม่ได้แล้วเพราะว่าเค้าบอกว่าไม่ก็คือไม่  เค้าไม่ชอบคนเซ้าซี้  เรายังควรจะคุยกับเค้าหรือว่าปล่อยเค้าไป  เพราะอย่างน้อยเค้าก็ยังรู้สึกว่าเราคุยกันได้  แต่ถ้าเรายังคุยอยู่เรากลัวว่าสุดท้ายเราจะไม่ได้แม้แต่คุยกัน

  มันเป็นความบ้าบอ  ถือว่าเป็นกระทู้ติ๊งต๊องในวันอากาศหนาวๆของคนเหงาๆแล้วกัน

ขอบคุณคะ  ที่เข้ามาอ่านนะ

Discussion (16)

ความรักคือสิ่งที่สวยงามค่ะ ทำในสิ่งที่ใจต้องการ แล้วทุกอย่างจะดีเอง อย่าใช้อารมณ์มาตัดความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกันและกันเลยค่ะ .....เราคนหนึ่งแระค่ะที่ไม่ยอมให้e-go เข้ามาตัดสินปัญหา ยอมใช้คำพูดที่ดีที่สุดทั้งๆที่โกรธที่สุดเหมือนกันเพื่อที่สร้างความสัมพันธ์ให้ยาวนานที่สุด แต่ถ้าทำดีแล้วยังไม่ดีขึ้นก็ต้องทำใจอย่างเดียว

......ลองเปลี่ยนตัวเองดูนะค่ะ แล้วคุณจะรู้ว่าความรักของคุณสองคนคือสิ่งที่สวยงามจริงๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
                                                                                     

ไม่มีประสบการณ์ค่ะ ^^"

แต่แพรก็เคยโดนเพื่อนเก่าเกลียด เพราะนิสัยที่ไม่ดีของแพรเอง

เมื่อ 2 เดือนยังสนิทกันอยู่เลย ไม่แย่กว่าอีกเหรอคะ

คนคนเดียวไม่สามารถทำให้ชีวิตเราเปลี่ยน(ในทางที่ไม่ดี)ได้หรอกค่ะ สู้ๆ น้า

ผู้หญิงเราเกือบๆร้อยเปอร์เซ็น มักเป็นแบบนี้ มักเอาแต่ใจ น้อยใจ ขี้ระแวงเสมอ ตราบเท่าที่ผู้หญิงคนนึงมีความรุสึกที่เรียกว่ารักให้กับคนรัก..ของตัวเอง


ตอนอยู่ด้วยกัน มักคิดมาก แต่พอห่างมักคิดได้ ใช่ไหมคะ

เราว่าสิ่งแรกที่จะทำคือ ต้องคิด ต้องทำความเข้าใจกับตัวเราเองให้มากๆ แล้วลองนึกดูว่า

ถ้าเราเป็นผู้ชาย รึถ้าเราเป็นคนที่เจอคนนิสัยแบบเรา เราจะยอมรับได้ไหม

เราจะรู้สึกอย่างไร

เมื่อเรามีเวลาคิดกับตัวเองมากขึ้น

เราก็จะพบ...คำตอบค่ะ


อ่อ มีอีกอย่างที่อยากจะแนะนำนะคะ ถึงแม้ว่าเราจะบอกว่ารักเขามากแค่ไหน

เราก็อย่าลืมรักตัวเราเองบ้างนะคะ

ทำตัวเองให้มีคุณค่า มีศักดิ์ศรี อย่างน้อยก็จะดีกับตัวเราในวันข้างหน้าค่ะ




ความรักคือความเข้าใจ....


เอาใจช่วยนะคะ

เราพยายามเปลี่ยนคะ จนเพื่อนๆบอกว่าแกดูยอมเค้ามากมายเหลือเกิน แต่เค้าไม่เห็นค่าแกเลย  เราอยากคุยกับเค้าแต่ก็กลัวเค้ารำคาน  เราอยากโทหา  แต่ก็รู้ว่าเค้าอาจจะไม่อยากคุย  และเราก็ไม่ได้คุยเก่งอะไรด้วย  แบบเราหมดความมั่นใจ เราเป็นคนเม้าเก่งมาก  แต่มันเหมือนกับเราแทบจะไม่กล้าพูดอะไรเลย กลัวขัดใจเค้า  เราควรทำไงดีคะ  เราว่าเราจะเลิกโทหาเค้าแล้ว ไม่อยากกวนเค้าแล้ว  เค้าคงมีความสุขกว่า  เค้ามีคนดีๆอยู่ข้างๆเค้าเยอะแยะ  เรากลัวเค้ารำคานเรา หรือแม้แต่เค่าบอกว่าเฉยๆเราก้อไม่มีแรงจะทำอะไรต่อแล้ว  เรากลัวเค้าเบื่อเรา  เรากลัวคำว่าไม่รักจากเค้ามากมาย 

คือคุณก็ต้องเปลี่ยนตัวเองบ้านะค่ะ
มองโลกจากความเป็นจริงบ้าง
แล้วก็ลดe-go

ขอให้อะไรๆดีขึ้นนะค่ะ