ไว้อาลัย... ลาก่อน ซูโม่ เพื่อนรัก

~บุลภรณ์~17 Jan 09178

ขอตั้งกระทู้นอกเรื่องซักนิดนะคะ

ซูโม่ หมาพันธ์อะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าซื่อสัตย์และใช้งานได้เป็นที่หนึ่ง ไม่ว่าจะฝนตก แดดออก ฟ้าร้องเปรี้ยงให้กลัวขนาดไหนก็ไม่เคยทิ้งบ้าน

มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่ไม่อยู่บ้าน แล้วฝนตกฟ้าร้อง น้ำท่วมตรงที่จอดรถหน้าบ้าน ตัวมันก็เปียกปอนไปหมด เรา (อยู่คนละบ้านกันแม่) ก็ไปพามันมา เช็ดตัวจนแห้ง คิดว่าจะเอามันไว้ที่บ้านก่อน จนกว่าฝนจะหาย แต่ไม่เลย มันชะเง้อมองไปที่บ้านซึ่งไม่มีใครอยู่ มันห่วงบ้านมันมาก ตากฝนกลับมา ยืนย่ำกับน้ำแฉะๆ รอจนแม่กลับมา

หลายครั้งเรามักจะพามันวิ่งออกกำลังกายในตอนเช้าๆ ด้วยกัน แต่ปีที่แล้วมันแก่มากแล้ว มันไม่ค่อยจะวิ่ง แต่ก็พยายามเดินตามแทน

ดวงตาใสกลมของมัน แม่เคยค่อนว่า กวนทีน มองประมาณว่า "มีปัญหาไรป่ะ??" แต่มันก็ฉายแววของความซื่อสัตย์ของมันมาตลอด

เสียงร้องทักทายดีใจที่เราว่า มันคือออดประจำบ้าน ถ้ามีใครเดินผ่านหน้าบ้าน หรือคนในบ้านกลับมา มันก็จะร้องทักทายเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ และเสียงหอนในยามที่ใครๆ ไม่อยู่บ้าน ทิ้งให้มันเฝ้าบ้านอยู่ตัวเดียวก็ยังฉายชัดในความทรงจำเสมอมา แล้วยังชอบเป็นสุนัขโฆษกเวลาที่รถขายผัก (มักจะมาทุกเย็น) มาจอดขายอยู่หน้าบ้าน เพราะเมื่อไหร่ที่เห็นรถ มันก็จะหอนคล้ายจะบอกให้คนซื้อออกมาได้แล้ว

สุนัขขี้อาย หลายครั้งมากที่จ้องจะถ่ายรูปมันแบบเห็นหน้าตรงๆ แต่นายแบบตัวนี้มักไม่เป็นใจ เมื่อไหร่ที่เห็นกล้องมาจ้องหน้า มันก็จะหันหนีอยู่ตลอดเวลา

และวันนี้ ดวงตาใสซื่ออย่างสุนัขซื่อสัตย์กลับฉายแววอ่อนล้าเต็มที

มันไม่ยอมขยับกายไปไหนอย่างที่เคยเป็นอีก

และสุดท้าย

มันก็จากไป

ไปดีนะซูโม่ พี่เดือนรักซูโม่เสมอมา ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อน ความซื่อสัตย์ ดวงตากวนๆ คู่นั้น และอีกนานานับประการที่ให้กันมาตลอด 10 ปี

พี่จะคิดถึงนายตลอดไป