เศร้าไม่ไหวแล้ว.......ร้องไห้ทั้งคืนตื่นมาก็ยังร้อง.....:'(

รื่องก็มีอยู่ว่า แฟนเราเป็นคนที่แบบ....อยู่ในโลกส่วนตัวสูง คิดมาก....ชอบคิดเองเออเองตลอดเวลา ว่าอะไรๆที่เค้าคิดจะดีสำหรับเค้ากับเราเสมอ(ไม่เคยมีแฟนแบบจิงจังด้วย)....มีครั้งนึงเค้าเคยหายไปสองสามอาทิตย์แล้วโทรไปหาเพื่อนเราบอกว่า ที่หายไปเพราะว่ารู้สึกว่าเค้ายังไม่พร้อมจะดูแลเรา ไม่อยากให้เราลำบากกับเค้า เค้าชอบโดนเพื่อนแซวว่าเราไปชอบเค้าได้ไง แต่เค้าคิดจิงจังเป็นว่าเราต้องอายแน่ๆถ้าเดินกับเค้า เค้าบอกว่าจะดูแลเราให้ดีได้ยังไง? เพราะถ้าเค้าคบใครก็ไม่ได้คิดว่าจะคบเล่นๆ อยากคบจริงจัง แล้วเค้าถามเพื่อนเราว่าเราร้องไห้รึเปล่า..... ฯลฯ(ตอนนั้นยังไม่ได้คบจิงจังเลยเราแค่คิดว่าเออคนนี้คุยแล้วสนุกดีก็อยากคุยต่อไปก็แค่นั้น)
ตอนนั้นพอเค้าหายไปจิงๆเราก็เสียใจมากๆ มากที่สุดเลย ก็มีวันนึงเค้าก็มาแล้วก็เคลียกันก็ ok สุดท้ายจบดีเราพูดทุกอย่างที่ไม่เคยจะกล้าพูดออกมาทั้งหมดบอกเค้าไปว่า ไม่ได้รักแบบอยากจะผูกมัดแต่อยากแค่ให้มีเค้าอยู่ด้วยไปเรื่อยๆได้มั๊ย ถ้าเค้าเจอใครที่ดีกว่าแล้วจะไปก็ ok ไม่ผูกมัด แต่ตอนนี้แค่ไม่อยากให้เค้าหายไป อยากให้เค้าอยู่ด้วยก่อน ทำได้มั๊ย(เราร้องไห้หนักมาก).....เค้าก็ขอโทษ แล้วบอกว่าไม่คิดว่าจะทำเรื่องนี้ให้มันเลวร้ายได้อย่างนี้ เค้าก็บอกว่าถ้าเค้ายังคุยกับเราก็ไม่มีทางจะไปมีคนอื่นหรือคุยกับคนอื่นแน่ๆ(เค้าทำได้จริงๆตลอดมา)


หลังจากนั้นก็ดูว่าอะไรๆมันก็ดีขึ้น เค้าเคยมาง้อที่บ้านตอนดึกๆไม่ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ยอมทั้งที่ปกติติดเพื่อนมาก.....ยอมผิดนัดเพื่อนเพื่อมากับเรา ก็หลายครั้ง เป็นคนที่ไม่เคยโกหก เป็นคนซื่อ พูดตรงๆ(บางครั้งก็ตรงเกินไป) จนหลังๆก็บอกว่าเค้าขอไปกะเพื่อนบ้างนะเพื่อนว่าแล้วว่าไปแต่กะเราอะไรแบบนั้น เราก็ ok ได้ไม่มีปัญหา แล้วทุกๆอย่างมันก็ดีเรื่อยๆมา

อ้อแล้ว!!! คือ......เรื่องสำคัญมากอีกเรื่องที่ลืมบอกไปแต่แรกคือ.....เค้าต้องไปเป็นทหารปีนึงไปวันที่ 1 เดือนหน้านี้แล้ว.....แบบไปไกลกัน แล้วก็เพราะเรื่องนี้ เค้าก็คงคิดมากด้วยแบบมากๆเลยแหละ มันเป็นเรื่องที่เค้าชอบพูดว่า เป็นหน้าที่ๆต้องทำแล้วยังไม่ได้ทำ แต่เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก แค่ปีเดียวยังไงก็ไม่มีอะไรอยู่แล้ว เค้าก็บอกว่าอือ จะกลับมาหาบ่อยๆนะ .......แล้ว ปกติเนี่ยเค้าจะไม่เคยบอกให้เราได้ยินเองเลยว่าเราเป็นแฟนเค้า แต่อาทิตย์ที่ผ่านมา เค้าพาเราไปกะเค้าแล้วบอกเพื่อนเค้าว่าเออเราอะเป็นแฟนเค้านะ เราก็ดีใจมาก........

แต่พอมาสองวันที่ผ่านมา ตอนแรกเรานัดเค้าไว้ แล้วเราก็ไม่สบายไปไม่ได้ เค้าก็กลับบ้านเค้าไป แล้วก็ไม่ติดต่อเรามาอีกเลย.....เพื่อนเค้าก็ติดต่อเค้าไม่ได้ ไม่รับโทรสับใครเลย เมื่อวานคุยกะเพื่อนเค้า เพื่อนเค้าก็บอกว่า เค้าเป็นคนที่คิดมากจิงๆนะ คงคิดมากเรื่องจะไปเป็นทหารด้วย จิงๆเมื่อวานมันมีงานที่เค้าต้องไปตอนแรกเค้ายังให้เราช่วยเลือกชุดอยู่เลย แต่ว่า....สรุปเค้าก็ไม่ได้ไปเพื่อนๆเค้าก็งงๆกัน ว่าสงสัยกลัวว่าถ้าเจอเพื่อนๆก็ต้องถาม กลัวการจากลา เค้าป็นคนที่ เวลาเสียใจจะชอบเสียใจคนเดียว จะพยายามกันคนอื่นออกไปไม่ให้เสียใจไปกะเค้าด้วยโดยเฉพาะเรา...ที่เค้ากลัวว่าการกระทำของเค้ามันจะทำให้เราต้องเสียใจ

เค้าเคยบอกว่าถ้าเค้าหายไปเลยแล้วเราเสียใจน้อยกว่าที่เค้าจะอยู่ต่อไปเค้าก็อยากหายไปเลย.....คือเรากลัวว่าจะเป็นแบบนี้เพราะเค้าก็รุ้ว่าเรา
กะเค้าต้องห่างกันเป็นปี เราเสียใจชัว เพราะเราก็ค่อนข้างติดเค้า แต่เค้าไม่เคยคิดจะถามอะไรจากตัวเราชอบคิดไปเอง แล้วตอนนี้ยังไม่
ยอมคุยกับเราอีก เราไม่รู้จะทำไง........เรารักเค้ามากๆ แต่เราเป็นคนที่ไม่ยอมพูดคำว่ารักหรือชอบ ไม่รู้ตอนนี้จะสายไปหรือไม่
จะได้พูดอยู่มั๊ย เมื่อวานนี้เค้าส่งเมสเสจมาว่า "อย่าเสียเวลากับเค้าอีกเลย".......แล้วก็ไม่ยอมรับโทรสับเรา ไม่ยอมรับเลย เพื่อนเค้าบอกว่า......มันก็เป็นแบบนี้ตลอด พวกเค้าโทรไปก็ไม่รับถ้าเวลาที่มีเรื่องคิดมาก ในเรื่องนี้คิดว่ามันคงจะพยายามกันเธอออกไปไม่ให้เสียใจมากกว่านี้......แต่ เมื่อสามวันก่อนเค้ายังบอกว่าเราเป็นแฟนเค้า ดีด้วยทุกอย่าง แต่มาเมื่อวานพูดแบบนี้ มันคืออะไรหรือ เรางงมากๆ มากที่สุด ร้องไห้นานมากๆ หยุดได้ไม่เลย เรารักเค้ามากๆจริงๆ ถึงคนอื่นจะชอบบอกว่าชอบไปได้ไงเนี่ย อะไรเนี่ย แต่เราไม่เคยสนใจเรารักเค้ามากๆ ไม่ว่าเค้าจะดูแย่ในสายตาคนอื่นแค่ไหน(เพื่อนๆชอบแซวว่าเป็นโจรใต้) ไม่เคยคิดว่าเค้าไม่ดีเลย รักเค้ามากที่สุดไม่อยากให้เค้าจากไป แค่คิดว่าถ้าเค้ากลัวว่าปีนึงที่เค้าจะไม่อยู่ แล้วเราก็ต้องห่างไปเนี่ย แค่เค้าบอกให้เรารอ เราก็จะรอเค้าคนเดียวไม่ไปไหนเลย.... .......ขอโทษที่บ่นเรื่องไร้สาระให้ฟังนะคะแค่มันอึดอัดมาก อยากได้คำปรึกษา อยากระบาย .......

Discussion (16)

โอ้ยเส้า เมื่อคืนเราก้อร้องไห้ทั้งคืน เปงกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้จิตใจคุนเข้มแข็งมากขึ้นนะค่ะ
ลองส่งเมสเสดไปบอกเค้าดูก่อนไหวคะ ว่าตอนนนี้จขกท.รุ้สึกยังไงกับเค้า
แล้วก็ขอตกลงเคลียร์กันให้รุ้เรื่อง
ยังงัยก็เอาใจช่วยนะคะ

เราว่าคุยกันให้รู้เรื่องนะคะ เรื่องแบบนี้ทำความเข้าใจกันทั้งสองฝ่ายได้ ว่าจะทำยังไง
ถ้ายังรักกัน ระหว่างที่เค้าห่างไปก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร คบกันไปเรื่อยๆก็ได้
ลองถามเค้าดูนะคะว่า ถ้าจบกันไปตอนนี้ เราจะเสียดายไหมถ้าเราไม่ได้คบกันต่อทั้งๆที่เรารักกัน
สู้เรามาเดินไปด้วยกันพร้อมๆกันไม่ดีกว่าหรอ อย่างน้อยถ้าอนาคตมันไม่เป็นอย่างหวัง
ก็ไม่ต้องมานั่งเสียดายว่าทำไมเราไม่เปิดโอกาสให้ทำอย่างที่ใจเราสองคนต้องการจริงๆ
ทำไมต้องกลัวเจ็บในสิ่งที่ยังไม่มาถึงด้วย ถึงเวลานั้นถ้าจะเจ็บก็คงยังไม่สายเกินไปมั้งคะ

เวลาก้จะเป้นเครื่องพิสูจน์เองนะ ถ้าเค้าและเรายังรักกันนะ ผ่านไปปีนึงอาจจะได้กลับมาเจอกันใหม่รักกันเหมือนเดิม ตอนนี้ถ้าติดต่อไม่ได้ก็ปล่อยเค้าไปก่อน ก็อย่าไปคิดในแง่ร้ายว่าเป็นการขอเลิกเพราะยังงัยทั้งเค้าและเราจากกันโดยไม่ได้ไปมีคนอื่นฉะนั้นเวลาเท่านั้นที่จะช่วยให้เรื่องดีขึ้นเอง ร้องให้ไปทำไมถ้าเค้าทิ้งเราไปมีคนอื่นค่อยร้องนะ นี่เค้าแค่พูดตัดบทเพื่อให้โอกาสเรา แสดงว่าเค้าหวังดีกับเรานะ จขกท. น่าจะดีใจนะที่เจอคนที่ห่วงความรู้สึกเรามากจนยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งเจ็บเอง เราก็ใช้ช่วงเวลานี้แทนที่จะมานั่งร้องให้ก็พิสูจน์ตัวเองด้วยเวลารอเค้ากลับมา 1 ปี เป็นกำลังใจให้นะ คิดในแง่ดีเข้าไว้

เราเพิ่งเสียคนที่รักไป  ดีใจที่คุณมากความรัก  มีโอกาสได้บอกรักแฟนคุณ  แม้เค้าจะเป็นคนไม่มั่นใจแบบที่คุณว่า  เราว่าเค้าไม่ได้ไม่มั่นใจหรอก  แต่เพราะเค้ารักคุณมาก  มากจนกังวลโน่นนี่ไปหมด  เค้ามองว่าคุณมีค่ามากมายจนเค้ามองว่าตัวเองไม่ดี  ในกรณีนี้แม้มันจะทำให้คุณคิดมากไปบ้างแต่เราว่าดีนะคะ  เพราะเค้ารักคุณมากเลย

ลองส่งเมสเสสไปหาเค้า  ลองพยายามติดต่อเค้าไป  บอกความรู้สึกของเราให้เค้าได้รู้ได้เข้าใจว่าเรารักเค้ามากมายแค่ไหน  เพราะเค้ารักคุณอยู่แล้ว  คำว่ารักของคุณย่อมมีความหมายกับเค้าแน่นอน 

ขอให้รักกันนานๆนะคะ