เริ่มไม่ถูกเลย แต่เดี๋ยวเรียบเรียงได้ขอค่อยมาเล่านะคะ

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ เกือบ 30 ปีที่แล้วตอนช่วงประมาณมัธยม (ได้โปรดอย่าถามหาอายุพี่ 😅 ) ตอนแรกก็ยังไม่รู้ตัวเองค่ะ ว่าชอบแต่งหน้า แต่เวลาว่างๆ มักจะชอบหาเอาดินสอสี สีน้ำ หรือไม่ก็ ปากกาเมจิก มาระบายบนหน้านางแบบตามนิตยาสารต่างๆค่ะ ระบายที่ตาบ้าง ปากบ้าง แก้มบาง เจือจางสี ผสมสี แล้วเกลี่ยบนนิตยาสาร ตอนนั้นรู้สึกสนุกและมีความสุขมากค่ะ พอโตมาก็เปลี่ยนจากนางแบบในนิตยาสารมาแต่งหน้าตัวเองเปลี่ยนจากหาปากกาเมจิกต่างๆ มาหาลองใช้เครื่องสำอางใหม่ๆทุกครั้งที่ได้ลองเครื่องสำอาง ได้แต่งหน้าตัวเอง ก็รู้สึกมีความสุขมาก รู้ตัวอีกที ก็มาอยู่ตรงนี้แล้วค่า  ^^

เริ่มแต่งจริงๆจังๆ​ ตอนโควิดรอบแรกเมื่อปีที่แล้วค่ะ​ ว่างจัด​ หัดแต่งไปเรื่อยๆ​ จนถึงตอนนี้ก็ยังหัดแต่งอยู่​ ยังแต่งงูๆปลาๆ​ อยู่เลย​ เพลินดีนะ​คะ​ พอได้แต่งแล้ว​ เหมือนได้หลุดไปอยู่อีกโลกนึงเลย

เริ่มต้นแต่งหน้าตอนเข้าปี1เลยค่ะ ที่มหาลัยมีสอนเรียนแต่งหน้าตั้งแต่นั้นมาเข้าวงการแต่งหน้าเต็มตัวเลยค่ะ ชอบดูรีวิว วิธีแต่งหน้า เพลินและสนุกมากๆเลยค่ะ

เริ่มแต่งตอนมหาลัย ปี 1 ค่ะ เหมือนโตขึ้น สมัยเรียน เราแต่งหน้าไม่ได้ แต่ปี 1 แต่งหน้าใสๆไปมหาลัยได้ และก็อยากดูดีขึ้น อยากสวยย ก็เริ่มแต่งมา จำได้ว่า ลองผิดลองถูกอยู่เยอะเลยค่ะ เริ่มจากคิ้วปลิง ตอนนั้นไม่รู้เทคนิคการเขียนอะไรเลย หัวถึงหาง น้ำหนักเส้นเท่ากันหมด แต่ก็คิดว่าตัวเองดูดีประมาณนึง 5555 และเมื่อก่อน Youtube หรือ พวก Beauty Blogger ไม่ได้บูมมาก ได้มาเริ่มดูจริงๆก็โมเมพาเพลินเนี่ยแหละค่ะ ก็เริ่มฝึก เริ่มค่อยๆแต่ง จนได้เทคนิคมาเรื่อยๆ เก่งขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มมีหลายๆบล็อกเกอร์ หลายๆช่องทางให้เรียนรู้ค่ะ จนถึงทุกวันนี้