Proud 2nMom ตอน...เมื่อเราติดโควิด...โอไมครอนทั้งบ้าน

สวัสดีค่า หายไปนานเลย พอดีตอนนี้มีเรื่องตื่นเต้นของแม่เองอยากมาแชร์ เลยรีบเขียนเดียวจะลืมรายละเอียด ><
ก็อย่างที่รู้กันว่า เราได้ผจญกับโรคโควิดกันมาหลายซีซั่นแล้วเนอะ ซึ่งแม่ก็รอดมาอย่างหวุดหวิดหลายครั้งอยู่เหมือนกัน แต่...ครั้งนี้ไม่รอดจ้า เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ขั้นตอนการรักษาตัวต่างๆ และที่สำคัญที่สุดคือน้องนายด้วยค่ะ

ลง Timeline คร่าวๆให้ดูก่อนนะคะ

วันที่19 ที่เพื่อนๆมาทานข้าวที่บ้าน ก็ตามประเพณีเนอะ เราจะตรวจ atk กันก่อนมาเจอกัน ทุกคนปลอดภัยดี

หลังจากป๊าตรวจพบ2ขีด จึงขับรถไปตรวจ PCR ที่รพ.ปริ้นซ์ บางนา ราคา 2,700 บาท และกลับมารอผล เพื่อนำไปยื่นที่ hospitel ที่หอพักมิ้นท์1คืน ส่วนมิ้นท์กับน้องนายกลับบ้านเพื่อแยกกันก่อน

เช้าวันที่26 มิ้นท์รู้สึกคันจมูกแปลกเลยตรวจ อีกทีนี้ขึ้น2ขีดจางๆค่ะ เลยโทรบอกป๊าว่า ไม่ต้องไป hospitel ละ กลับมาอยู่กับชั้นที่บ้านนี่555
ส่วนน้องนายยังตรวจไม่ขึ้นนะคะ ก็คลีนบ้าน ใส่แมสอยู่กับลูกก่อน เผื่อฟลุ๊คลูกจะไม่ติด กะว่าเดี๋ยววันจันทร์จะพาไป pcr เลยทีเดียว
วันจันทร์ก็ต้องเปิดเรียนsummerแล้ว แหม่😅😅😅

เช้า27 น้องนายร้องงอแงบอกว่า นายแสบตา นายเจ็บหัว เอาแล้ว แม่จับดูคือตาร้อนผ่าว ตัวร้อนมาก จับวัดไข้ได้เกือบ 39องศา รีบป้อนยา และเช็ดตัว ซึ่งระหว่างนั้นหัวหมุนมาก ห่วงลูก ป๊าก็ไม่อยู่ออกไปรับยาตั้งแต่6โมงเช้า กลับมามือเปล่า เพราะรพ.บอกว่า จะหายแล้วไม่ต้องกินยาแล้ว อิหยังวะ แล้วให้ไปเพื่อ.....
จับเวลา4ชม.วัดไข้ แต่ไม่ลง เราเปลี่ยนเป็นยาแก้ไข้สูง (ยาที่มีตัวยาไอบูเฟ่น ซึ่งจะแรงกว่ายาพารา) และเช็ดตัวไปด้วย วัดมาลงนิดนึง เลยตัดสินใจพาน้องนายไปตรวจ PCR ที่รพ.วิชัยเวช ระหว่างอยู่ในรถร้องไห้งอแงมากว่าปวดขา แม่นวดไป ดีว่าถึงรพ.แล้วหลับ เลยให้นอนในรถระหว่างที่แม่รอคิว รอประมาณ 1.30 ชม.ก็ได้ตรวจ ค่าตรวจ 2,000 ผลออกอีกวันนึง

กับถึงบ้านไข้ไม่ลง เช็ดตัวไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นแม่ก็โทรหารพ.เพื่อจะพานายไปแอดมิท แต่ทุกที่เต็มหมด จนเกือบทุ่ม เพื่อนแม่โทรมาว่าหาเตียงได้แล้วให้เก็บเสื้อผ้าด่วน เร็วเดอะแฟลชก็แม่นี่แหละ เก็บของอย่างรวดเร็ว ถึงรพ.ประมาณ2ทุ่ม
เราได้เตียงที่รพ.ไทยนครินทร์ บางนา ระหว่างที่รอไข้ยังไม่ยอมลง พยาบาลให้เรานั่งรอที่ห้องแยก และเอายาลดไข้มาให่น้องนาย และทำการ swab และx-ray ปอด ได้ขึ้นห้องประมาณ 22.30 น.

ตอนขึ้นห้องนี่เราต้องเตรียมของขึ้นมาเลยนะคะ เฝ้าลูกได้แค่คนเดียว คือขึ้นไปแล้วจะลงมาไม่ได้อีก และคนอื่นก็ไม่ให้ขึ้นตึกค่ะ แม่เลยขนของแบบทุลักทุเลมาก ดีว่ามีพี่จนท.ช่วยถือค่ะ
จากนั้นพยาบาลก็เข้ามาเจาะเลือดน้องนาย เนื่องจากเป็นไข้สูงเส้นเลือดเห็นไม่ชัด น้องนายเลยโดนเจาะไป3รอบกว่าจะได้ ร้องไห้ แต่ไม่ดิ้น คือแม่เนี่ยน้ำตาไหลแล้วสงสารลูกมาก แต่ทำได้แค่กอดและบอกให้เค้าอดทน

จากนั้น เค้าจะให้เราแอดไลน์ เพื่อส่งรายงานการวัดไข้ และออกซิเจน สรุปง่ายๆคือ แม่ต้องแปลงร่างเป็นพยาบาลนั่นเอง ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง แล้วรายงานผลทางไลน์ ซึ่งโชคดีตรงที่มิ้นท์ไม่มีอาการอะไรเลย เลยมีกำลังที่จะดูแลลูกคนเดียว และก้อมียาลดไข้วางเผื่อไว้ให้ค่ะ

พยาบาลจะเข้ามาวันละ3รอบ คือตอนที่เอาข้าวเอายามาส่งนะคะ

ดีที่น้องนายร่าเริงดี แต่ทานได้น้อย ดีว่าได้น้ำเกลือช่วยไว้ มีไข้ตลอดแต่ไม่สูงมาก แต่จะชอบมาสูงช่วงกลางคืน ซึ่งไม่ต้องบอกว่าแม่นั้น แปลงร่างเป็นแพนด้าไปเรียบร้อยแล้ว

ก็อยู่ให้ยาดูอาการจนถึงวันอังคารเช้า จนถึงเช้าวันพุธ ไม่มีไข้กลับมาแล้ว คุณหมอจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้ค่ะ ให้กลับไปกักตัวให้ครบตามจำนวนวัน ซึ่งคุณหมอบอกว่าต้องนายจะกลับไปเรียนได้วันที่6 มี.ค. เย้ แม่เป็นอิสระแล้ว555

ตอนนี้เราทุกคนก็กลับบ้านมากักตัวให้ครบวัน น้องนายกินยาฟาวิให้ครบโดส ก็จะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้แล้วค่ะ

ส่วนอาการของป๊าคือ มีไข้ ปวดหัว ก็กินฟ้าทลายโจร+พาราค่ะ

อ่อลืมบอกไป น้องนายมีประกันของ AIA แม่เลยเบาใจ เบิกได้หมดค่ะ มีแค่ค่าเตียงที่เกินมานิดหน่อย เราจ่ายเองได้เซฟไปเยอะเลยค่ะ

สุดท้ายต้องขอบคุณ อี๊ยา

ตอนนี้ทุกคนไม่มีอาการอะไรเหลือแล้ว น้องนายร่าเริงดี มิ้นท์หวังว่าโพสต์นี้จะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆบ้าง ไม่มากก็น้อยนะคะ