^^

โดนค่ะ รักกันมาก ทุกคนอิจฉา อินเลิฟกันอีกครั้ง
กำลังจะไปเที่ยวแบคแพคกัน เค้าวางแผนรอเราเพื่อไปเท่ว
แล้วอยู่ดีๆก็จบด้วยคำว่า "อยากอยู่คนเดียว" ค่ะ

มันมีอะไรบางอย่างมั้งคะ บางทีเครียดเรื่องงานก็มีส่วนนะ
เลิกกันทั้งๆที่ยังรักกัน เจ็บทั้งคู่นะคะ แต่ว่าถ้าอยากไปก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ

ปล.ตอนนี้ก็ยังรักเค้าอยู่ เอิ๊กๆ

ขอให้อดทนนะคะ มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ ด้านบนมีความเห็นดีๆเยอะแยะเลย เหมือนที่เราอยากจะพูดเลยค่ะ สู้ๆนะคะ เวลาจะช่วยรักษาเราได้ เวลากับเรื่องราวจะทำให้เราเติบโตค่ะ โลกใบนี้ยังคงมีความหวังอยู่ทุกหนแห่ง อย่าท้อแท้สิ้นหวังกะชีวิตนะคะ คนเราเกิดมาคนเดียว ตายคนเดียวค่ะ พยายามฟื้นคืนมาให้ได้เร็วที่สุดนะคะ ชีวิตมีอะไรต้องเผชิญอีกเยอะเลยค่ะ

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รักตัวเองให้มากๆนะคะ !!!

ยินดีรับฟังนะค่ะ ขอให้เข้มแข็ง อดทน ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้นะค่ะ  เป็นกำลังใจให้

อ่านแล้วมันสะท้อนกลับมาที่เราเลยค่ะ เหมือนอ่านเรื่องของตัวเองเมื่อ เกือบ 2 ปีก่อนเลย

คือเลิกกันทั้งๆที่ไม่มีวี่แววว่าจะต้องเลิก จนเพื่อนๆตกใจว่าเฮ้ย เลิกได้ไง

ไม่เคยทะเลาะกัน มีบ้างเล็กๆน้อยๆซึ่งน้อยมาก ก่อนหน้านี้ก็รักกันมาก

แล้ววันนึงก็มาบอกเราว่าไม่ได้รักเราแบบนั้นแล้ว ก็เลิกกันไปค่ะ แต่ 1 วันเค้าก็มาขอคืนดี

ปรากฏว่าวันนั้นนัดเจอกัน เรารู้สึกได้เลยว่าเค้ามองเราเปลี่ยนไป

เหมือนกับที่ขอคืนดีเพราะความผูกพันบวกกับสงสาร คืนนั้นกลับบ้านออนเอ็ม

เราตัดสินใจทันทีเลยถามเค้าไปว่า "ถามจริงๆ อยากเป็นเพื่อนหรือแฟน"

เค้าขอเวลาคิด แต่ตอนนั้นในใจเราคือรู้คำตอบแล้วค่ะ เราตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าเรื่องมันต้องจบ

เลยถามออกไปให้เคลียๆกันเลย รั้งไว้ก็มีแต่จะเจ็บ สรุปคำตอบที่ได้คือ เพื่อนค่ะ

เราก็เลยแฟร์ เพื่อนก็เพื่อน แต่มันก็ไม่สนิทใจกันมากมายนัก เจอกันก็ถามไถ่กันบ้าง

ถ้าให้คุยเล่นปกติเรายังทำไม่ได้ เพราะมันกระทันหันเกินไป ประมาณว่ามันช็อคค้างค่ะ

แต่ผ่านมาจะ 2 ปีแล้ว ตอนนี้ให้คุยเล่นก็ทำได้แล้วจ้า มันต้องใช้เวลาในการรักษานะคะ

เค้านี่แหละที่ทำให้เราไม่คิดจะมีแฟนเลย แบบว่ามันไม่พร้อมที่จะมีใครใหม่ค่ะ

เราขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าอยากหาเพื่อนคุย ระบายเข้าเมล์เรามาเลยค่ะ ปัญหาเหมือนกัน -*-

เข้าใจดีเลยค่ะ ยินดีรับฟังนะคะ joli_ka@hot