เป็นมะเร็ง ... อยากได้กำลังใจ

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พี่น้องชาวจีบันทุกคน (ขอใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า "หนู" ละกันนะคะ แหะๆ)
ตอนนี้หนูอายุ 18 ย่าง 19 แล้วนะคะ สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว ค่ะ กำลังจะเป็นนักศึกษาในเทอมหน้า


ตอนหนูอายุ 16 หนูพบว่าตัวเองเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง
ในระยะที่เรียกว่า แค่พบเชื้อ
ตอนแรก มีก้อนนูนขึ้นมาบริเวณไหปลาร้าข้างซ้าย (ก้อนเห็นไม่ชัดเลย)
แต่บังเอิญว่าวันนั้น หนูไปคุยกับอาที่บ้านย่า อาสังเกตเห็นว่าทำไมมันนูนแปลกๆ
เย็นวันนั้นหนูก็เลยตัดสินใจไปรพ.เอกชนแห่งหนึ่งของจังหวัด และผ่าตัดชิ้นเนื้อเลยค่้ะ
ผลปรากฎว่า่ ไม่เป็นอะไร เป็นแค่ต่อมน้ำเหลืองอักเสบ คุณหมอก็ให้ยามาทาน ประมาน 2 เดือน
แต่ก้อนนั้นไม่ยุบเลยค่ะ แม่ก็ตัดสินใจพาหนูไปรักษาที่กทม.
โดยนำเนื้อชิ้นเดียวกันไปตรวจที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ
ก็ปรากฎว่าพบเชื้อมะเร็ง

หนูรักษาโดยการใช้เคมีบำบัด (ให้คีโม)
4 เข็ม โดยแบ่งเป็น 8 ครั้ง 3 อาทิตย์ต่อ 1 ครั้ง
ช่วงนั้นรักษาตัวเกือบๆปีค่ะ
ทรมานมากกกกกกกกก ทั้งเจ็บ ทั้งแพ้ยา ผมร่วง
เป็นช่วงชีวิตที่ทรมานมากที่สุด
แต่หนูอยู่มาได้เพราะกำลังใจค่ะ
พ่อแม่ พี่้น้อง เพื่อน ทุกคนรอบตัวหนูดีมากๆๆ
จนหนูหาย และสอบเข้ามหาลัย+คณะที่ตัวเองชอบได้

จนเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ หนูคลำเจอก้อนเนื้ออีกครั้ง ใกล้ๆรอยเดิม
หนูกังวลมากๆๆเลยค่ะ เลยบอกแม่ ตัดสินใจไปผ่าตัดอีก
นี่หนูเพิ่งกลับมาจากสถาบันมะเร็งค่ะ เจ็บแผลผ่าตัดอยู่เลย
ตอนที่ผ่าเสร็จ คุณหมอบอกว่า่ "น่าจะเป็นโรคเดิมนะ"
เท่านั้นแหละค่ะ หนูใจหายไปเลย
มันทรมานมาก หนูไม่อยากนึกถึงวันเวลาที่ต้องให้ยา มันทรมานอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ
หนูรักษาตัวเองดีมาตลอด พยายามไม่กินเนื้อเลย ของปิ้งของย่างไม่ต้องพูดถึง ไม่เคยแตะเลย

ทำไมโรคมันถึงกลับมาได้เร็วขนาดนี้ T^T
หนูกลัวากๆๆ ค่ะ กลัวว่าจะกลับมาเป้นอีก
นี่หนูหยุดให้ยามาแค่ 4-5 เดือนเองนะคะ ทำไมมันกลับมาเร็วอย่างนี้
ตอนที่ให้ยาคราวที่แล้ว หมอคอนเฟิมว่า หายขาดแน่ๆ เพราะหนูเปนแบบไม่ร้ายแรง

เฮ่ออ ตอนนี้คุณหมอนัดฟังผลชื้นเนื้อวันที่ 14 กุมภา วันแห่งความรักเลยค่ะ
กังวลใจมากๆๆ ไม่มีสมาธิจะอ่านหนังสือเพื่อสอบ O-NET เ้ลย
หนูกลัวว่าจะต้องให้ยาอีกครั้ง หนูคงต้องตายแน่ๆ T__T ไม่ไหวแล้วจริงๆ
มันสุดๆๆเลยล่ะค่ะ

แม่บอกว่า ถึงยังไงเราก็ยังโชคดีกว่าคนอื่นๆที่เค้าไม่มีทางรักษา
เพื่อนๆก็บอกว่า ให้สู้ๆ เข้าไว้ เคยผ่านมาแล้ว ทำไมจะสู้อีกไม่ได้
แต่หนูเหนื่อยจริงๆค่ะ T^T

ตอนนี้ผมก็ขึ้นมาเหมือนตัดผมซอยแล้ว (ผมยาวเร็วมากค่ะ แถมเปลี่ยนเปนสีน้ำตาลประกายเทาด้วย)

สุดท้าย ก็ขอฝากให้เพื่อนๆพี่น้อง ดูแลรักษาสุขภาพให้ดีด้วยนะคะ
อย่าคิดว่าอายุน้อยแล้วจะไม่เป้นโรคนี้
หนูเปนตอนอายุ 16 สุดๆๆเลยค่ะ ทรมานมาก T^T


EDIT ค่ะ

T__T
ซึ้งใจมากมาย (นั่งยิ้มหน้าคอมคนเดียวแร๊ว)
จริงๆอยู่เว็บจีบันมาตั้งแต่ให้ยาครั้งแรกแล้วล่ะค่ะ
แต่ไม่กล้าตั้งกระทู้แบบนี้  กลัวจะเป็นคนละเรื่องกะเนื้อหาเว็บน่ะค่ะ

ขอบคุณสาวๆทุกคนมากๆๆเลยนะคะ
มีกำลังใจที่สู้ต่อไปแน่นอนค่ะ ^^
ยังไงวันที่ 14 นี้ ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ก็จะสู้ สู้เหมือนครั้งที่เคยผ่านมา
^_______^

คิดไม่ผิดเลยจริงๆที่สมัครสมาชิกเว็บนี้ตั้งแต่แรก 
ขอบคุณมากๆๆๆนะค๊า