ผลการตรวจชิ้นเนื้อค่ะ (จากกระทู้ 33898)

จากกระทู้ http://www.jeban.com/viewtopic.php?t=33898

นะคะ ^^

ก่อนอื่น ไม่รู้จะกล่าวคำไหนนอกจาก "ขอบคุณค่ะ"  ขอบคุณมากจริงๆในความมีน้ำใจของสาวจีบัน
ถึงแม้ว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ซึ้งในน้ำใจจริงๆค่ะ
วันนั้นที่ตั้งกระทู้และได้กลับมาอ่านความเห็นถึง 260 คอมเม้นท์
บอกได้คำเดียวว่า "กำลังใจมาเป็นกองเลยค่ะ"
จากที่วันนั้นจิตใจห่อเหี่ยวมากๆ แต่หลังจากได้อ่านทุกๆคอมเม้นท์ มีกำลังใจดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ แล้วก็ไม่เครียดเลยล่ะค่ะ
ยังไปโรงเรียน สอบ และร่วมงานปัจฉิมกะเพื่อนๆได้อย่างมีความสุึขมาก

วันนี้ก็เพิ่งกลับมาจากกทม.ล่ะค่ะ ไปฟังผลชิ้นเนื้อมา ก็สัญญาไว้แล้วว่าจะมารายงานผลให้สาวๆทราบด้วย
ผลก็คือ เป็นมะเร็งชนิดเดิมค่ะ  Hodgkin's Lymphoma
ตอนหมอบอก ขอสารภาพเลยว่า "น้ำตาตก" ค่ะ
คือ ความรู้สึกมันเหนื่อย ... รักษามาเป็นปีๆ ทรมานก็เยอะ แต่ทำไมถึงกลับมาเป็นอย่างเดิมอีก
ตอนนั้นก็ท้อนะคะ แต่พอออกมาจากห้องหมอ แม่ก็นั่งรออยู่ เราก็พยักหน้าบอกแม่ว่า เป็นอีกแล้วแม่
... เห็นสีหน้าแม่แล้วก็รู้เลยว่าแม่เหนื่อยกว่าเรามากนัก
เราก็เลยทำฮาไปเลยค่ะ บอกแม่ว่า โหยยแม่ แอ้ทนมาได้ตั้งรอบนึงแล้ว อีกรอบจะเป็นอะไรไป @!
หลังจากนั้นก็ต้องวิ่งขึ้นไปอีกชั้นนึง เพื่อไปหาคุณหมอที่ให้ยาเคมีค่ะ แต่ปรากฎว่าหมอกลับบ้านไปแล้ว
แง่ว วว
พยาบาลเลยให้ฝากแฟ้มระเบียนของเราไว้ แล้วให้เบอร์ แม่ไว้  แล้วเดี๋ยวเค้าจะโทรนัดใหม่อีกครั้งเอง
พ่อและทางครอบครัวก็เครียดมากเลยอ่ะค่ะ  ทางบ้านเค้าก็เห็นเราเจ็บปวดมามากพอแล้ว
เพื่อนๆก็เห็นใจ แต่ทุกคนก็บอกให้สู้ สู้ต่อไป
นอกจากเพื่อนแล้ว ขอบอกตรงๆว่า คนที่ให้กำลังใจดีๆและอยู่เคียงข้างเราอีกคนคือ แฟนค่ะ
เค้าเป็นคนที่ดีมาก ตั้งแต่เราคบกันมา เค้าดูแลเรา ให้กำลังใจ เคียงข้างเราเสมอ
ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น เห็นเราผมร่วงหรือปผลข้างเคียงจากยาคีโมอื่นๆ  เค้าคงเตลิดเปิดเปิงไปนานแล้ว
คึือจริงๆเราคบกะแฟนเหมือนเพื่อนรู้ใจกันมากกว่าน่ะค่ะ แต่เค้าก็ทำอะไรดีๆให้เราตลอด
เมื่อวาน พอเราโทรไปบอกเค้าว่าเราเป็นอีกแล้ว T^T
เค้าก็บอกว่า ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง เค้าก็ยืนเคียงข้างเราเหมือนเดิม จะดูแลเราจนกว่าจะหายอีกครั้ง
มันซึ่งค่ะ คือ เข้าใจไหมว่า คนๆนึงเข้ามาในชีวิตเราอย่้างเพื่อน อย่้างคนรู้ใจ แต่กลับรักเรา สู้ไปกับเราด้วย

หลังจากออกจากโรงพยาบาล ชวนแม่ไปชอปเลยค่ะ 555+
คือแก้เครียดให้แม่ด้วย
ก็พาแม่ไป เซ็นจูรี่ พาไปเคมีอ.อุ๊ (พาไปเพื่อ?) คือแม่อยากเห็นที่เราเรียนพิเศษน่ะค่ะ (ตอนปิดเทอมตุลา เราไปเรียนที่กทม.)
แล้วก็พาเดินจุตจักร  แม่ก็นะ ร่าเริงทันที - -*

ตอนนี้ก็ไม่เครียดแล้วล่ะค่ะ ยังไงๆเราก็ยังโชคดีที่หาเจอเร็ว แบบที่ยังไม่ต้องทรมานร่างกาย
เจอก้่อนเนื้อ ไปผ่าตัดออกแล้ว อย่างน้อยๆมันก็ออกไปจากร่างกายเรา
ส่วนจะให้ยาคีโมหรือจะทำอย่างไรต่อไปนั้น ก็คงต้องรอพบหมออีกทีอ่ะค่ะ

เรื่องผม  คือตอนนี้มันขึ้นมาเป็นผมซอยสั้นแล้ว
แตุ่้ถ้าต้องให้ยาอีกครั้ง ผมก็คงร่วงหมดอีก T__T
ต้องไปซื้อวิกมาตุนอีกแล้ว  เอิ้กส์ๆๆ
คือ ตอนที่ให้ยาครั้งแรกก็มีวิกผมอยู่ 4 ทรงค่ะ
มี ผมซอยประบ่า บ๊อบเท ผมยาวกลางหลัง 2 อัน
แต่ทว่า หลังจากผมงอก ก็ไม่ได้ใส่อีกเลย น้องเอาไปเล่นกันหมด วิกเลยพังๆไม่สวยแล้ว
คราวนี้ ได้ไปชอปวิกอีกล่ะค่า  555+
(ถือเป็นข้อดีของการให้คีโม - -*)


โอยย ตายๆๆเพิ่งกลับไปอ่าน และเห็นว่าตัวเองพิมพ์ไปเยอะมากกก
ยังไงๆก็ขอโทษด้วยน๊า ถ้ามันยาวเกินไป  แหะๆๆ

สุดท้ายย ขอบคุณทุกๆกำลังใจอีกครั้งจ๊า  ^^

"ชีวิตไม่ได้เกิดมาเพื่้อ ท้อ ... แต่ชีวิตเกิดมาเพื่อเจออุปสรรคที่แก้ได้ด้วยคำว่า สู้"