พึ่งรู้วันนี้ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานอีกไม่กี่เดือน

    ดีคะ...วันนี้มีเรื่องช๊อกที่ยังบอกไม่ถูกถึงอารม คือจากที่เคยเล่าว่าเราอยู่ในช่วงทำใจให้เข้มแข็ง กับสถานะกิ๊กมา 7 ปี และวันนี้ก็รู้ว่าเค้ากำลังจะแต่่งานจากญาติๆๆของเค้า
   
   โดยจิงๆๆแล้วทางบ้านเค้ารักเรามาก และต้องการให้เรากับเค้าแต่งานกัน แต่มันผิดที่เรามาหลัง และเค้าคบกับแฟนมาก่อนเรา แต่ทางบ้านเค้าไม่ชอบผู้หญิงคนนี้มากมากๆๆ จนขนาดที่ว่า...ถ้าพ่อเค้าไม่เสียชีวิตต ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้เข้าบ้านเค้าแน่ๆๆ
    แต่ทำไงได้ ผู้หญิงที่เป็นแฟนเค้าบอกว่าจะฆ่าตัวตาย แต่เค้าเลิกไป...ถ้าคนนั้นเค้าคิดไม่ได้ แต่ฉันคิดได้ ว่าเรามีการศึกษา และทุกอย่างที่ดีกว่า เราก็ต้องเป็นคนถอยออกมา
  
  ตลอดเวลาฉํนก็โดนผู้หญิงคนนั้น โทรมาด่าบ้าง...โทรมาเยาะเย้ยบ้างว่าเค้ากำลังมีีความสุขกับคนที่เรารัก....แต่ตลอดเวลาผู้ชายก็ยังดีกับเราเสมอมา แม้กับที่บ้านเค้า แม่เค้าร้องไห้...ขอโทษที่ผู้ชายเค้าทำให้เราเสียใจ
    และวันนี้พี่สะใภ้เค้าก็บอกว่า...ผู็้หญิงคนนั้นกำหนดวันแต่งงานมาแล้ว ...ทั้งๆๆที่บ้านถามฝ่ายชาย ฝ่ายชายไม่เคยพูดสักคำว่าจะแต่ง จนฝ่ายหญิงต้องจัดการทุกอย่าง และบอกว่าพ่อแม่กำหนดวันมาแล้ว ทั้งที่บ้านฝ่ายชายยังไม่เคยไปสู่ขอ

    แต่ถามจิงๆๆว่าเรื่องนี้ฉันก็เตรียมใจมานาน..แต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นแล้ว เพราะทุกวันนี้เค้ายังเหมือนเดิม และบอกว่าให้เราเชื่อเค้า เค้ายังรักเราเสมอ    แต่ที่บ้านฝ่ายชายก็เอาดวงเค้าไปดู บอกว่าทั้งสองคนอยู่ด้วยกันต้องเลิก เพราะง่ะเค้าต้องการให้เลิก ก็เลยยอมให้แต่งๆๆกันไป เรื่องนี้ฝ่ายชายก็รู้ทุกอย่าง

    แต่ตัวฉันไม่สนใจอะไรขอให้ตัวเองยืนได้ ปล.ตัวฉันเองเป็นโรคหัวใจ ก็พยายามเข้มแข็งที่สุด วันนี้ก็ฝืนทำงานจนจบวัน ไม่มีอาการให้ใครเห็น และขับรถกลับบ้าน ทั้งที่รู้สึกเจ็บหัวใจ กุ้มหน้าอกมาตลอดทางร้องไห้กับตัวเอง เพราะไม่อยากให้ที่บ้านเป็นหว่ง
แม้แต่กับเค้า เราก็บอกไม่ได้ว่าเรารู้เรื่องทุกอย่าง เพราะไม่อยากให้เค้ามีเรื่องกับพี่สะใภ้ที่เอาเรื่องมาบอกเรา

    รู้สึกอึดอัดไม่รุ็ว่าคืนนี้จะนอนได้ไง...จะทำน้ำเสียงเป็นปกติได้ไง และต้องทนกับคำถามได้ไง แล้วเดือนที่เค้าจะแต่งกันก็เดือนเกิดของเรา ทำไม่ต้องเป็นอย่างนี้ด้วย..ก็เข้าใจว่าผู้หญิงคนนนั้นดูดวงว่าถ้าเกินเดืนนั้นเค้าจะไม่ได้แต่ง แต่คนจีนเค้าไม่ชอบเดือนหก ทางบ้านฝ่ายชายก็ไม่อยากให้แต่ง แต่ที่บ้านฝ่ายหญิงบังคับมาแล้ว ขอเงินแสนหนึ่งทั้งหมดนี้ฝ่ายชายไม่เคยพูดเลย
  พี่น้องฝ่ายชายเค้าก็บอกว่าไม่อยากให้เอาไปก็ต้องเลิกกันอยู่ดี บ้านฝ่ายหญิงคงจะเอาเงินไปใช้หนี้  เหมือนละครแต่นี้คือชีวิตจิงคะ ฉันต้องทำตัวยอมรับและทำตัวเข้มแข็งมากขนาดไหน ทั้งๆๆที่อยากร้องไห้เหลือเกิน.....

Discussion (52)

หลายครอบครัว  ที่ผู้ใหญ่อาจจะไม่ยุ่ง  ไม่ก้าวก่ายกับการเลือกคู่ของลูก  เพราะถือว่าโตๆ  กันแล้ว  ถ้าอีกฝ่ายเค้าไม่ได้เหลวแหลก  หยำเป  หรือทำตัวให้เสื่อมเสียวงศ์ตระกูลคู่สมรส  เค้าก็คงให้แต่งๆ  กันไป  ด้วยเหตุผลที่ว่า  ลูกเรารัก

แต่กรณีนี้  อยากรู้ว่า
สรุปแล้ว  ผู้ชายรักใคร 

ตัวเค้าเองมีเหตุผลอะไรลึกๆ  รึเปล่า?

ถ้าเราเป็นผู้ชาย  และถ้าเรารักเจ้าของกระทู้

เราจะไม่แต่งเด็ดขาด  ถ้าฝ่ายหญิงอ้างว่ามีอะไรกับเ้ค้าแล้ว  เราก็จะอ้างว่าเราก็มีอะไรกับเจ้าของกระทู้เหมือนกัน 

ขนาดยังไม่แต่งยังเลิกไม่ได้  ถ้าแต่งแล้วจะยอมเลิกรึ

เอาใจช่วยนะคะ เราเข้าใจความรู้สึกนี่ดีค่ะ เพราะเราเองก็กำลังเจออยู่  เรากลายมาเป็นคนที่มาทีหลัง
โดยที่ไม่รู้ตัว เพราะเค้ากลับไปคบกับแฟนเก่าโดยที่บอกว่าเลิกกะเราไปแล้วทั้งๆที่เรายังไม่เลิกกันเลย

และเค้ามีPlan ว่าจะแต่งงานด้วยกัน..แต่กับผู้ชายเค้าก็ไม่ขาดจากเราทุกวันนี้เราก็เหมือนคุณ คือทีบ้านเค้ารับรู้เรื่องเรา ..และเค้าก็ทำดีกับเรา

แล้ววันนี้เราก็ได้รู้ว่าเค้าจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ถูกต้องตามกฎหมาย



เสียใจเหมือนกันนะ แต่เราต้องอยู่ให้ได้นะคะ  ยังไงก็จะให้กำลังใจน๊า

สู้ๆค่ะ

สู้ๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้

((คิดเหมือนกันนะว่า  ถ้าเอาเข้าจริงๆ  ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางคิดสั้นเด็ดขาด
  ถึงจะทำลงไปจริงๆ ก็ต้องรีบโทรหาให้ผุ้ชายไปช่วย ถึงไม่ไปช่วย 
  เค้าก็คงคิดสั้นต่อหน้าใครสักคน  เผื่อจะได้มีคนช่วยแน่นอน))

สู้ๆๆๆนะคะ

เราว่าอย่าไปจมกับความรู้สึกแย่ๆเลย ไม่ต้องไปหาคำตอบอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องโทษใคร หรือโทษตัวเอง  แต่ต้องยอมรับความจริง ถ้ายังทำใจไม่ได้และมีเวลาที่จะอยู่กับตัวเอง ขอแนะนำไปเข้าคอร์สวิปัสสนาเผื่อจะเกิดปัญญาเห็นเหตุแห่งทุกข์และทางปล่อยวางได้

สู้ค่ะ ของๆเรายังไงมันก็จะเป็นของๆเรา ถ้าคุณกับเค้าทำบุญด้วยกันมาแค่นี้ ก็ต้องยอมเข้าใจค่ะ เชื่อว่าคุณต้องสู้ และผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ อย่างแน่นอน

ปล่อยทุกอย่างมันเป็นไปตามที่มีนควรจะเป็น ส่วนคุณต้องดูแลสุขภาพให้ดีๆนะคะ อย่าคิดมากหละ ไม่ดี เพราะคุณเป็นโรคหัวใจ

ยังไง ก็เอาใจช่วยค่ะ ปล่อยมือที่กอดคนอื่น มากอดตัวเองบ้างนะคะ