*เพิ่งรู้แทบขาดใจเป็นแบบนี้เอง*

หลังจากปล่อยตัวมานานเป็น 10 ปี ก็เริ่มสำนึกว่าควรเอาจริงสักที  ก็คุณสามีใจดี support เต็มที่ จ่ายค่า Personal Trainner ให้ สอนเราได้ 1ปี  สงสารจัง....เขาขอเรามา10 ข้อ ตอนนี้ขอข้อเดียวช่วยลดน.น.หน่อยนะจ๊ะ ก็เอาว่ะสู้ๆๆๆๆ

ต้องบอกก่อนว่าเราเคยออกกำลังกับ PT มาก่อนหลายคนแล้ว    แต่คราวนี้ไม่เหมือนคนก่อนๆจริงๆ she ให้เล่นหนักมาก ใส่รายละเอียดเยอะ แขม่วท้อง ขมิบก้น ย่อลงให้สุด หนีบแขน ดึงให้หลังติดกัน etc. ไอ้ท่าที่เคยทำได้แบบ เบเบ คราวนี้มันไม่เบซะแล้ว เพราะshe มาใส่รายละเอียดไม่ข้ามเทคนิคเล็กๆ   มันทำให้ความเหนื่อยและผลที่ได้แตกต่างกัน  เรารู้แล้วว่าถ้าจะให้ได้ผลต้องทำให้สุด  ๆ ถูกท่า อดทนกับน้ำหนักที่ใส่ให้ และต้องไม่ล้มเลิกกลางทาง เชื่อมั๊ยเราไม่เคยคลอดลูก ไม่รู้ว่าไอ้คำว่าแทบขาดใจเป็นไง แต่เราเพิ่งมาซึ้งก็คราวนี้แหล่ะ  มันเหนื่อยแทบขาดใจในทุกๆ set ที่ทำ  ไอ้ตอนที่ยกน.น. 40 กก.แล้วต้องแยกขากว้างย่อลงต่ำๆ แล้วยืน ทำ3 setๆละ 12 ที แค่ 6-7 ครั้งก็แทบตายแล้ว มันหนักมากแทบยืนไม่ไหว แต่ดีที่ she คอยsupport อยู่ทำให้เราสามารถประคองจนครบทุก set   นี่เพิ่งเล่นไปได้แค่ประมาณ 10 ชม.เท่านั้น หนทางยังอีกไกล เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ