ภาคต่อ..จากเมื่อรู้ว่าเค้ากำลังจะแต่งงาน

ขอเล่าเรื่องงราวต่อแล้วกันนะคะ จากนั้นมันก็รู้ๆๆอยู่ว่ามันแทบจะขาดใจ เจ๊บปวด แต่ก็พยายามอยู่ให้ได้
จากนั้นเลยตัดวินใจที่จะถามความจิงจากเค้า....แต่เค้าก็ไม่พูดหรือปฏิเสธ อย่างนั้นมันก็หมายความว่าน่าจะใช่แน่ๆๆ

เมื่อเป็นอย่างนั้นเราก้ต้องพยายาม แต่เมื่อเราถามเค้าว่าทำไมต้องมาแต่งงานเดือนเกิดเราด้วย..เค้าก็อ้งไปแล้วพูดว่า ถ้าเราไปฟังใครมาเค้าก็ไม่อยากคุยกับเราอีก..เราก็เลยบอกว่าก็บอกสิว่ามันไม่จิง แต่เค้าก็ไม่พูดเหมือนเดิม

จากนั้นเค้าก็ได้แต่พูดว่าหว่งเรามาก แล้วก็นัดเจอกันเพื่อเอาของไปให้..วันนั้นเราก็ไม่คิดว่าเค้าจะทำเซอร์ไพร์ส โดยการซื้อเค้กรูปหัวใจมาวางไว้บนตัก
เราถามว่าซื้อมาทำไมเค้าก็แค่พูดว่าก็เห็นอยากกิน ซึ้งอะดิ...

จากนั้นในหัวเราคิดว่าไงก็ไม่มีทางเป็นเหมือนได้อีก และคิดว่ามันคงเป้นครั้งสุดทายที่เราเจอกัน เค้าก็แค่พูดว่าฉันกับผู้หญิงคนนั้นมีความแตกต่างกัน
คือฉันเก่งทำงานเก่ง หาเงินเก่ง มีการศึกษา แต่คนนั้นเอาใจเก่งเป็นแม่บ้าน เรียบร้อย

แล้วไงเค้าต้องการไร ฉันก็งงว่าจะพูดทำไม

จากนันเมื่อเค้ารู้ว่าฉันรู้เรื่อง เค้าก็ไปถามแม่เค้าเรื่องนี้ ปรากฎว่าเค้าไม่เคยรู้เรื่องแต่งงาน มีแต่ผู้หญิงคนนั้นมาพูดเท่านั้น เค้าไม่เคยพูดเรื่องนี้ และบอกแม่เค้าว่า เค้าจะไม่แต่งงานตอนนี้

ถึ่งพ่อแม่คนนั้นจะบังคับ ฝ่ายชายยังไม่มาขอก็คงยาก ฝั่งแม่ผู้ชายเลยงงว่า
แล้วผู้หญิงมาจัดการทุกอย่างได้ไง
ทั้งที่ลูกชายเค้าไม่รู้เรื่อง สุดท้ายการแต่งงานนี้ก็เลือ่นไปไม่มีกำหนด

มันเลยทำให้คนที่บ้านผู้ชายสบายใจ เพราะจากที่บอกว่าบ้านเค้าไม่ชอบผู้หญิงคนนี้กันเลย
และอีกอย่างที่คิดคือ ผู้หญิงคนนั้นชอบดูหมอ และตามดวงคือ ต้องภายในต้นปีในงั้นก็ไม่ได้แต่ง นี้คงเป็นเหลุผลที่ผู้หญิงพยายามรีบรอ้นจัดการทุกอย่าง

ส่วนฉันที่บ้านเค้าก็ถามถึง แต่ฉันก็บอกว่าขอเวลาให้ทำใจ ฉันไม่ต้องการได้ชื่อว่าไปตื้อใคร..แล้วตอนนี้ฉันก็มีคนมาจีบ แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากมายเพราะมันต้องใช้เวลาอีกเยอะที่จะลืมมันไปได้ บอกตรงๆๆว่าฉันไม่รู้ว่าเค้าคิดจะทำไรหรือมีอะไรในใจ แต่รู้เพียงว่าสุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ทำเพื่อฉันอยู่ดี เพื่อนๆๆว่าไงคะ มีความคิดเห็นอย่างไง

ฉันก็บอกเค้าไปว่าขอให้เค้าเป็นพี่ชายฉันและฉันจะเป็นน้องสาวที่ดีของเค้าก็พอ แต่ดูท่าทางเรื่องราวมันจะไม่ลงเอยง่ายๆๆอย่างนั้นสิ