...

Discussion (32)

ผลัดกันอะคะ ส่วนมากก็ไม่ใช่เราจ่ายหรอก
- -"
เเต่ลองๆคุยกันดูนะคะ
น่าจะคุยกันได้นะ
มันเเบบเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
ละเอียดอ่อน เเต่สั่นคลอนความรู้สึกหน่ะ
ง่ายๆค่ะ 
ควักส่วนของคุณออกมา ยื่นให้เค้า
เค้าก็ไม่ต้องเลี้ยงคุณ คุณก็ไม่ต้องออกทั้งหมด ยุติธรรมดี

จริงๆก็มีความรู้สึกว่า ผู้ชายควรจะเลี้ยงคุณซะเป็นส่วนใหญ่
แต่ก็นะ ถ้าเค้ามีส่วนดีที่หักล้างข้อเสียข้อนี้ไปได้ ก็คบต่อไปเถอะค่ะ
ถ้ามันทำให้คุณสบายใจ




ไม่ต้องรอให้เป็นแฟนกัน แล้วผู้ชายเป็นฝ่ายจ่ายหรอกค่ะ

ป้าตั้งแต่สมัยสาว ๆ จนกระทั่งออกเรือน หุหุ ปู้ชายจ่ายตลอด

เรามันอ่อนแอ ต้องการการปกป้องและดูแล หุหุ



อ่านของคุณพี่วุ้นเส้นแล้วอดขำไม่ได้ เพราะแฟนของคุณน้องชอบเรียกคุณน้องว่า น้องบอบบาง



เราว่านะ ฝ่ายผู้ชายอายุ 20 เอง...ทำงานแล้ว แต่ยังเรียนไม่จบ  รายได้คงน้อย
อันนี้ต้องดูด้วยว่า ครอบครัวเขาเป็นยังไง หาก เงินเดือน 8000 แต่ต้องรับภาระอันหนักอึ้งอันนี้ก็น่าจะเห็นใจฝายชายด้วยนะคะ แต่ถ้ากลับตรงกันข้าม ผู้ชายฐานะดี อันนี้คงเป็นที่นิสัย หาแก้ได้ไม่


พูดยากจัง...ของเราเนี่ยก้อส่วนใหญ่เราจะซื้อ พวกขนม ผลไม้ ของกินให้เค้าเองอ่ะ เวลาไปเที่ยวแฟนมีตังก้อเอามาให้เราหมด เวลาเค้ามีตังก้อแบ่งให้เรา และเก็บส่วนนึงที่เค้าจำเป็นต้องใช้ไว้อ่ะ (แฟนเรายังเรียนอยู่ค่ะ แต่เราทำงานแล้ว) เวลาจะซื้อของชิ้นใหญ่ๆ ก้อเทหน้าตักให้เราเลย ช่วยกันออกน่ะ แม้บางทีเราจะออก มาก-น้อย ก้อไม่สำคัญอ่ะ ต้องดูว่าคุณแฟนสถานการณ์ เงินช่วงนั้นเปงไง ถ้าอย่างเราบอกว่า ไม่มีตัง เค้าก้อจะไม่ไปเที่ยว และก้อให้ตังเราอ่ะ แม้จะไม่เยอ่ะแต่เป็นน้ำใจ ที่คนรักให้กันมากกว่าค่ะ มีหรือไม่มี ไงก้อต้องพูดกันให้เข้าใจค่ะ

โห้ พูดไม่ออกเลยอะ ทั้งของจขกท.แล้วก็บางคห. สุดโต่งไปทั้งสองทางก็ไม่ไหวนะคะ

ผู้หญิงได้เปรียบเรื่องนี้หรอ สำหรับเราอาจจะคะ เราหยิ่งมั๊ง จนนะ แต่ไม่ให้เลี้ยง หรือเลี้ยงได้ แต่เราต้องขอเลี้ยงกลับ ไม่ก็จ่ายค่าหนัง เค้าจ่ายค่าข้าว อะไรประมาณนี้

ไม่ใช่ว่าเป็นผุ้ชายแล้วต้องจ่าย เป็นผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายรับ มันเป็นnormหรือป่าวเราไม่รู้ แต่ในเมื่อผู้หญิงเองก็ยืนด้วยตัวเองได้ มีบทบาทหน้าที่ หลายๆครั้งก็เรียกร้องความเสมอภาค แล้วทำไมตรงนี้เราถึงจะเสมอภาคไปด้วยไม่ได้

เราเองก็เคยคบคนที่เด็กกว่า แล้วก็ต้องไปเลี้ยงเค้า จ่ายค่าโน่นค่านี่ให้ ตอนหลังก็ทนไม่ไหว เลิกไปเหมือนกัน ยอมรับว่ามันเป็นปัญหาในระยะยาว(แม้ว่าจะรักมากแค่ไหนก้ตาม) ไม่ต้องมาเลี้ยงเราหรอก แต่ให้เราเลี้ยงตลอดมันก็ไม่ไหว เราว่าที่เราเคยเจอ หนักกว่าจขกท.อีกนะ เพราะเราต้องไปส่งเค้าที่บ้านทุกเย็นหลังเลิกเรียนด้วย ไม่ไปก็โกรธ คบไม่ไหวคะ เกินจะทน

เคยคบกับคนที่จ่ายทุกเรื่องก็เคย ขอจ่ายอะไรก็ไม่ยอม แต่เราก็แอบเอาเงินไว้ที่ห้องเค้า ไม่ก็รถเค้าตลอด ไม่ต้องพูดออกมา แต่เราก็อยากให้เค้ารู้ว่าเราเกรงใจ แล้วเราก็ไม่ได้เหลือขอขนาดนั้น ถึงจะยังไม่ได้ทำงาน แต่พ่อแม่เราก็มี เงินเราก็มี

เคยคบกับคนที่ยอมcompromiseในเรื่องนี้ คือยอมให้เราจ่ายได้ในส่วนเล็กน้อย ก็รู้สึกดี แล้วก็แฮปปี้กับความสัมพันธ์แบบนี้มากที่สุด รู้สึกเหมือนเป็นpartner เป็นalliance เราเท่าเทียมกัน ไม่มีใครต้องแบกรับหน้าที่เรื่องใดเรื่องนึงตลอดไป

รักกันก็ต้องเอาใจใส่ความรู้สึก เอาใจใส่ความเป็นอยู่ของเค้าด้วย คิดแต่จะได้หรือต้องเสียตลอดเวลาก็ไม่ไหวหรอก พอดีๆดีกว่าคะ ^^