ขอบ่นเพื่อนค่ะ

ก่อนอื่นขอท้าวความก่อนะคะ

เอเป็นคนที่ไม่เคยทำอะไรกับหน้าตาเลย

แบบว่าแต่งหน้าไม่เป็น กรีดอายไม่เป็น

พอเวลาไปเที่ยวกันเอก็จะขอให้เราแต่งให้ และทำให้ทุกครั้ง

เราก็ไม่อะไรนะ แต่ทีนี้มันบ่อยขึ้น จนเหมือนเราเป็นคนใช้

แต่งเองไม่เป็นไม่เท่าไหร่ ไม่มีเครื่องสำอางค์เป็นของตัวเองอีกนี่สิคะ

เราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเอไม่ซื้อ ก็มาใช้กะเรา

ถ้าออกงานสังคมเมื่อไหร่ ก็จะมาให้เราแต่งให้ ทุกครั้ง(เครื่องสำอางค์เราด้วย)

ตรงนี้ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ เรื่องมันอยู่ที่ว่า เอเอาสีผมมาให้เราย้อมให้

เพราะชีไปย้อมร้านแล้วไม่ติด  เราก็โอเค ได้ ย้อมให้ก็ได้

พอย้อมออกมาเสร็จ สีสวยถูกใจ ยิ่งนานสียิ่งออกชัดเจน สวยถูกใจ ใครๆ ก็ชม

แล้วถามว่า ไปทำสีที่ไหน เอก็บอกว่า เราทำให้ ทีนี้แหละค่ะ เป็นเรื่องเลย

ใครๆ ก็จะให้เราทำให้ ยิ่งเพื่อนกัน ยิ่งไปใหญ่เลย

แห่กันมา  แล้วเอยู่หอไงคะ อะไรก็ไม่เอามา เอามาแต่สีผม แบบว่าไม่ได้เป็นช่างจริงๆ

ไม่มีผ้าขนหนู ไม่มีแปรง ไม่ม่ที่ใส่สี  ทำไงล่ะ ก็ต้องเอาอุปกรณ์ในห้องเราสิคะ

แชมพู ผ้าขนหนูเรา ห้องน้ำ หมดทุกอย่างค่ะ

ไม่รู้จะทำไงดีแล้ว พรุ่งนี้ก็จะมาให้ทำอีกคนนึง

คนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเอ สมมติว่าชื่อ บี บีเป็นเพื่อนสนิทของเอ ตอนอยู่มหาลัย

เราก็รู้จักบีนะ แต่ไม่สนิท เพราะเพิ่งรู้จักกัน  เคยเจอกันครั้งเดียวไง

แล้วเอก็โทรมาหาเราบอกว่า ขอให้ทำสีผมให้บีหน่อย เราก็โอเค

ได้ไม่มีปัญหา แล้วเมื่อเช้า บีโทรมาหาเราโดยตรงเลย บอกว่า

เนี่ยบีขอให้ทำสีให้พี่สาวบีอีกคนได้ป่าว  เราก็อึ้ง

ไม่รู้จะตอบว่ายังไง  ก็เลยตกลงไป แบบว่าจะให้พูดว่าไม่ได้ ไม่ทำให้

มันก็ยังไงอยู่ใช่มั้ยคะ  แบบว่าตอนนี้เบื่อมากเลย

ตังค์ก็ไม่ได้  เสียเวลาก็เสีย  เราไม่เห็นจะได้อะไรเลย

เราควรทำไงดีคะ แบบว่าปฏิเสธยังไม่ให้น่าเกลียดอ่าค่ะ

แบบว่าเบื่อมากเลยที่เป็นแบบนี้ 

ขอบคุณนะคะ ที่อ่านจนจบ  ขอบคุณค่ะ