(นอกเรื่อง) มีใครที่ต้องมีรักทางไกลอย่างเรามั้ยค่ะ
Sugar_Bunny18ช่วงที่เค้าอยู่ ไม่มีคำว่าเหงาเลยค่ะ เจอกันทุกวัน ดูหนัง เดินห้าง วาดรูป มีความสุขมากๆ
แต่ตอนนี้เค้ากลับไปแล้ว ตื่นมาแล้วอยากนอนต่อเลยค่ะ เหงามาก พอดีรอเรียนโทด้วยกว่าจะเปิดเทอมก็ตั้งมิถุนา
วันๆเลยไม่มีไรทำเลย พอเค้าโทรมา กลับไม่มีเรื่องอะไรคุยซะงั้น
ทั้งๆที่เค้าก็กลับมากลับไปหลายรอบแล้วน่ะ แต่ทำไมยังไม่ชินซักที
ต้องเป็นยังนี้อีก 3 ปี ไม่อยากจะนึกเลย
แถมกรกฎานี้เค้าอาจจะกลับมาไม่ได้ เพราะทางบ้านเค้าอยากให้ อยู่อ่านหนังสือสอบ และ เปลืองค่าตั๋วเครื่องบิน ทั้งๆที่มันเป็นช่วงวันรับปริญญาเรานะ เลยอาจได้เจอกันปีใหม่เลย
เฮ้ออ เศร้า T T
Discussion (18)
เวลาเค้ากลับมามีความสุขมาก เวลาเค้ากลับไปก็ร้องไห้ไปส่งทุกที อิอิ
แต่ก็โทรคุย แล้วก็เมลล์หากันทุกวัน อย่างที่พี่โอ๋ส่าเลย ความซื่อสัตย์ การไว้ใจกัน และการทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ความเหงามันก็ลดลงแล้วจ้า
เคยค่ะ ญี่ปุ่นเหมือนกันเด๊ะ
เราจะเป็นคนทำใจไม่ได้เลย ถ้าต้องอยู่ห่างกัน ตอนที่เค้าตัดสินใจจะไปเรียนต่อ เราร้องไห้ทุกวัน ร้องเป็นเด็กเลยด้วย ตอนแรกเค้าจะไป 2 ปี ไปๆ มา ๆ เหลือ 1 ปี เราก็ยังร้องไห้ บ้าๆ อยู่ดี
ระยะเวลา 1 ปี เค้ามีกลับมา 2 ครั้ง อยู่ไทยประมาณ 1 สัปดาห์ เวลาเค้ากลับมาไทยเราไปรับเค้าค่ะ แต่พอจะบินกลับไปญี่ปุ่น เราไม่ไปส่งเลยค่ะ ทำใจไม่ได้กับการจากลากัน
จำได้เลยว่า ตอนเค้าอยู่ญี่ปุ่น คุยโทรศัพท์ กับ MSN ทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะจนค่าโทรพุ่งเลย เพราะเราขี้หึง โทรไปไม่รับนี่ เราจะโทรเป็น ร้อยๆ รอบเลย จริงๆนะ ทรมานโคตรๆอ่ะ
สุดท้ายก็กลับมารักกันค่ะ
เคยมีคนบอกรักแท้แพ้ชิดใกล้ ตอนนี้เราว่ามันไม่จริงแล้วค่ะ
แต่ถามว่า ยอมไหม ถ้าเค้าจะกลับไปเรียนอีกเป็นปีๆ คำตอบคือ ไม่ยอมค่ะ
มีสาวๆ หัวอกเดียวกันเพียบเลย
ยังไงก็สู้ๆกันเนอะ
เราไม่ได้ใช้ Skype แล้วหละ นานทีใช้
ตอนนี้ใช้ IP Phone แทน
อยากให้ถึงสามปีเร็วๆจัง
ของเรานะ บางทีคิดถึงก็ไม่ได้คุย โทรก็ไม่ได้
เค้าทำงานเรือค่ะ
บางทีต้องรอเรือเทียบท่า เล่นเน็ตก็ไม่ได้ เพราะว่าทำงานเรือ ต้องเข้าเวร
มีเวลาออกไปเล่นเน็ต ก็ได้ไม่นาน เฮ้ออ
แต่เราก็อดทนมาได้ 1 ปี ตอนนี้เค้ากลับมาแล้ว
แต่ซักหน่อยก็ต้องไปอีก เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆค่ะ เพราะเป็นงานของเค้า
ที่ทำได้คือไว้ใจ และเชื่อใจกันค่ะ แล้วก็อดทนรอ
รอช่วงที่เรือเทียบท่า ได้คุยโทรศัพท์ให้หายคิดถึง
สู้ๆนะค๊า สาวๆทั้งหลาย
อาการแบบนี้เจอแล้วเจออีกคะ ปีเว้นปี ปีเว้นปี ปีนี้ภาวนาว่าอย่าไปน๊า แต่จะรั้งไว้ก็ไม่ได้เนอะ ก็เพื่ออนาคตของเราทั้งคู่ ยอมคะ ๆ ทำใจ ๆ ทำไมเราไม่เป็นฝ่ายไปบ้างนะ ฮ่าๆ แต่ก็เหงาทั้ง 2 แบบแหละ
สู้ๆ คะ นานๆไปก็ชิน ยังไงก็ได้โทรคุยกันบ้างไรบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าจากไปไม่เจอกันอีกเลยยย มันเศร้ามากกว่านะ T_T คิดอย่างงี้ก็คุ้มที่จะรอคะ