จากละครเรื่องลูกไม้เเปลี่ยนสี "ในชีวิตจริงมีเพื่อนแบบนี้ด้วยหรอคะ?"

เคยโดนค่ะ แบบว่าเพื่อนคนนี้เป็นเหมือนเพื่อนที่สนิทที่สุดแล้ว
ไปไหน มาไหนด้วยกันตลอด คบกันมาตั้งแต่ประถม เพราะไปกลับโรงเรียนทางเดียวกันทุกวัน
เหมือนฝาแฝด ไม่ว่าเห็นเราที่ไหนก้อต้องเห็นเพื่อนคนนี้ตลอด
พ่อแม่เราก้อรู้จักกัน สนิทกัน ไปไหนก้อต้องมาขอให้อีกฝ่ายได้รับรู้
จนใครๆก้อรู้ว่าเราอ่ะ เพื่อนสนิทกันสุดๆ ทำไรแทนกันได้หมด เรารักเขามาก

แล้วคราวนี้
สมัยจบม.6ใหม่ๆ กำลังรอผลเอ็นทรานซ์
แต่เพื่อนได้โควต้านักกีฬา เลยได้เรียนภาคฤดูร้อน
วันหนึ่ง เขาชวนเราไปเยี่ยมที่มหาลัย ซึ่งเขาพักอยู่ในหอมหาลัย
เราก้อไป อยากรู้มหาลัยเขาเป็นแบบไหน
เพราะรู้ตัวดี ว่าคงเอ็นสะท้านม่ะติด 555+

ตอนนั้น เพื่อนเราคงอยากอวดว่าเขาชอบผู้ชายคนนึง
เป็นเพื่อนในคณะเขา ซึ่งหน้าตาดีมากๆคนหนึ่ง
เขาอวดว่าเขาชอบ แต่เหมือนผู้ชายไม่ได้ชอบเขา
แล้วพอเราเข้าไปมหาลัย ไปเจอเขาและพวกเพื่อนๆเขา
ผู้ชายในคณะเขา ก้อค่อนข้างจะออกแนวม่อเรากันเกือบหมด
(สมัยนั้น หน้าตาเราคงน่ารักอ่ะมั้ง >>ขาว หมวย สมัยนิยม ^^)
แล้วผู้ชายที่เขาชอบ ก้อแสดงท่าทางว่าชอบเรา แบบออกหน้าออกตามาก
จนใครๆก้อดูออก แล้วจะแซวๆ ทั้งเพื่อนเรา ผู้ชายและเรา
แต่เราก้อไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
รู้ว่าเพื่อนเราชอบ ก้อเลยไม่อยากจะยุ่งวุ่นวายอะไรมาก
แต่ก้อไม่ได้ทำท่าทีอะไรที่บอกว่ารังเกียจ เพราะเขาไม่ใช่คนน่ารังเกียจนิ
เราก้อทำท่าทางวางเฉย พูดมา ก้อตอบ
เพราะส่วนใหญ่ เพื่อนเราจะแทรกเข้ามาตอบแทนเองตลอด

จนวันนึง ช๊อตเด็ดล่ะ ถึงคราววันโดนเพื่อนหักหลัง!!!
(เล่ามาซะยาว กว่าจะถึง ถ้าไม่ท้าวความ มันคงไม่หนุกอะน๊า)
พวกเพื่อนๆ และรุ่นพี่เขา ชวนไปเที่ยวสวนสนุกกัน
จนเย็น ค่ำ เลยแวะไปบ้านรุ่นพี่ของเขาคนนึง
เพื่อรอเพื่อนๆคนอื่นตามมาสมทบ เพราะกลับเข้าหอกันไม่ได้แล้ว
เลยต้องหาที่นอนกัน ลงตัวที่บ้านรุ่นพี่คนนี้

ด้วยความเหนื่อยล้า ที่เดินเล่นกันมาทั้งวัน
เราเลยขอตัวไปงีบ หลับ ในห้องที่เขาจัดไว้ให้
แล้วเราก้อหลับไป~~~~~
จนมาสะดุ้ง ได้ยินเสียงคนกำลังคุยกัน

รุ่นพี่: โหย หลับไปซะล่ะ คงเหนื่อยมาก
เพื่อนเรา:คงงั้นมั้งพี่
รุ่นพี่:น้องเขา (เราเองอ่ะ) น่ารักดีนะ
เพื่อนเรา: หรอ - -
รุ่นพี่:อ่าหะ น่ารักจริงๆ เห็นไอ้...(ชื่อผู้ชายที่เพื่อนเราชอบ) จีบจนออกนอกหน้าเลย
เพื่อนเรา : เหอะๆ เห็นน่ารักๆ หงิ๋มๆติ๋มๆแบบนี้ ร้ายนะพี่
รุ่นพี่ : ร้ายอะไร น้องเขาเงียบดีออก ดูท่าทางเรียบร้อยดี
เพื่อนเรา : โหยยยยยยพี่.. สมัยมัธยมนะ ผู้ชายชอบมันมาก มันอ่ะคบไปทั่ว มันเคย.......(พูดจารุนแรงมาก) บลา บลา บลา ((ไม่อยากเอ่ย T__T))
รุ่นพี่: ....... หะ อืม อืม
เพื่อนเรา : บลา บลา บลา (สาธยายอะไรของหล่อนไปเรื่อย ใส่ร้ายต่างๆนาๆ)

เราได้แต่นิ่ง อึ้ง ฟังไปเรื่อยๆ จนเขาพากันออกจากห้องไป
ได้แต่นอนน้ำตาตกใน
นี่โดนเพื่อนรัก หักเหลี่ยมโหดเต็มๆเลยหรอนี่
เรานอนนึก เพียงเพราะผู้ชายคนเดียว ทำให้เธอสามารถพูดจาใส่ร้ายเพื่อนได้ต่างๆนาๆ
เราที่เป็นเพื่อนกันมา10กว่าปี กับเพื่อนที่เขาพึ่งเจอกันในมหาลัยเพียง 2เดือน ย้ำว่า เพียง 2เดือน!!
เพราะผู้ชายคนเดียว คนเดียวจริงๆ
ที่ต้องพูดไปแบบนั้น เพราะหวังว่า รุ่นพี่จะไปบอกผู้ชายของเขาต่อละมั้ง
แล้วจะได้ไม่ชอบเรา...หันไปชอบเขาแทน เหอะๆ
แต่ขอโทษ จากที่ได้ยินมา ผู้ชายคนนั้นไม่เคยคบมันเลย
ถึงไม่มีเรา เขาก้อไม่เอามันอยู่ดี ^^

พอวันรุ่งขึ้น เราเลยขอตัวกลับเลย
ไม่ต้องการอยู่ให้เจ็บใจอีก เสียความรู้สึกมาก
ทำไมถึงต้องทำขนาดนี้ ถ้าเป็นคนอื่นมาบอก เราคงไม่เชื่อ
แต่นี่เราได้ยินเองสองหูเต็มๆ...เจ็บ เจ็บสุดๆ ร้าวไปทั้งใจ
หลังจากวันนั้น เราไม่เคยคิดจะคบมันเป็นเพื่อนอีกเลย
ได้แต่ภาวนาว่า สิ่งที่เขาทำในวันนี้ สักวันเขาจะโดนคืนจากเพื่อนที่เขารักมากที่สุดเหมือนกัน
แล้วเราก้อไม่ติดต่อมัน ไม่เคยคิดไปตอแยอะไรด้วยอีก
แต่ก็ได้เจอกันบ้าง ด้วยความบังเอิญ เราก้อคุยด้วยปรกติ แต่ไม่ใช่แบบเดิม
ทุกวันนี้ ก้อได้ยินข่าวเขาบ้างตามกระแส

ทั้งๆที่เหมือนเพื่อนตายกันได้
เคยอ้างพ่ออ้างแม่ไปหนีเที่ยวด้วยกัน
เคยไปขี่รถล้ม จนเราหน้าแหก มาด้วยกัน
เคยลอกข้อสอบของกันและกัน เพราะเลขที่ใกล้กัน
เคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันมาตลอด
เธออยู่ไหน ฉันก้อจะอยู่นั้นด้วย
แต่สุดท้าย คำว่า เพื่อน คำว่า จริงใจ
เธอมันไม่เคยมีให้กับฉันเลย

บางที ชีวิตคนเราก้อไม่ต่างจากละครหรอกเนอะ

เพื่อนรัก หักเหลี่ยม

ยาวได้ใจ - -* จบซะที