(ระบายและขอกำลังใจหน่อยค่ะ)สมัครงานธ.กี่ที่ๆ ก็ไม่ได้ เศร้าใจมากค่ะ Y.Y

สวัสดีค่ะเพื่อนๆจีบันทุกคน
คือว่าเรามีเรื่องไม่สบายใจเลยค่ะ ไม่ใช่อะไร ก็เรื่องสอบสมัครงานเนี่ยแหละค่ะ

ขอเกริ่นๆว่า ที่บ้านอยากให้เราทำงานเกี่ยวกับธนาคาร ไม่ก็รัฐบาล(ที่บ้านค่อนข้างหัวโบราณค่ะ คิดว่าทั้งสองอย่างนั้นเหมาะกัยเราที่เป็นผู้หญิง และค่อนข้างมั่นคง) แต่เรื่องของเรื่องคือ เราคงเข้ารัฐบาลไม่ได้อยู่แล้ส เพราะทุกวันนั้มีแต่จะลดขนาดและบทบาทของราชการลง เพราะงั้นจะเข้าได้ต้องมีเส้นสายค่ะ (เพื่อนเราแค่ฝึกงานเอง ก็ไม่รับ แต่พอมีเส้นล่ะก็ วันต่อมาได้ทันทีเลย)

แล้วส่วนตัวเราว่า เราเองก็คิดว่างานธนาคารก็น่าสนใจอยู่ ก็เลยสมัครไป แล้วไปสอบมาทั้งหมด 3 ที่แล้ว ผลที่ได้คือ

เราไม่ผ่าน EQ ซึ่งเป็นข้อสอบ Personality Test เลยซักที่อ่ะค่ะ ตอนนี้ก็เลยรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตมากๆ (จริงๆแล้วมีที่เรียนต่อโทอยู่แล้ว แต่ที่บ้านอยากให้หางานให้ได้เป็นการพิสูจน์ตัวเอง ให้ได้ชื่อว่า เรียนมามหาลัยดีๆ อย่าให้เค้าดูถูกว่าไม่มีงานทำเอาได้)

คือเรารู้ว่า ข่อสอบจะวัดประเภทที่ว่า นิสัยของเราเข้ากับการทำงานขององค์กรหรือเปล่า แต่เราไม่เข้าใจว่า ควรจะตอบยังไงให้ถูกใจเค้าอ่ะค่ะ

ทีแรกเราสอบของธนาคารกรุงไทย เราตอบตรงข้ามกะเพื่อนเราทุกอย่างเลย แล้วเราก็ตอบแบบเป็นตัวเองสุดๆคือ ไม่ชอบการแข่งขันกะเพื่อน แต่ชอบทำงานเป็นกลุ่ม ค่อนข้างเกรงใจเพื่อน แล้วพอเค้าถามว่า คุณสามารถทำทุกอย่างให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการหรือไม่ ปิดบังความจริงบางอย่างเพื่อรักษาประโยชน์อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะเราก้ตอบว่า ม่ายยยยยยยยยย ทั้งนั้นเลย ซึ่งต่างกับเพื่อนเราพอสมควร สรุปคือ เพื่อนเราทั้งสองคนได้อ่ะค่ะ ผ่านทั้งคู่ 

พอคราวนี้ เราก็เลยสอบของกสิกร โดยตอบแบบที่คิดว่า เพื่อนเราน่าจะเคยตอบแบบนี้ไป(เพื่อนเรานี่ คนนึงจัดว่า เห็นแก่ตัวมากๆค่ะ เป็นที่รู้กันและเอือมระอาของเพื่อนในกลุ่มมากๆ ซึ่งตัวเค้าก็รู้ตัวค่ะว่า เพื่อนๆไม่ชอบที่เค้าเห็นแก่ตัว แต่เค้าเขียนขื่อในเอ็มเป็นคำตอบว่า คนเราก็มีเห็นผลจำเป็นที่ต้องเห็นแก่ตัว เห่อๆๆๆ) ตอบคำถามคราวนี้ ไม่เป็นตัวเองเลย สุดท้ายออกมา ทั้งเราทั้งเพื่อนไม่ผ่านทั้งคู่ค่ะ ในขณะที่เพื่อนเราอีกคนนึงเพิ่งเคยสอบแบบนี้ครั้งแรก แล้วตอบว่า เน้นเอางาน เอาเพื่อน

ครั้งสุดท้าย เราตั้งใจว่า ไม่เป็นไร เอาใหม่ คราวนี้เราจะตอบเป็นตัวเองอีกครั้ง แต่ก็จะไม่ให้สุดโต่งมากนัก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เหมือนกันค่ะ จนตอนนี้เราเศร้ามากเลย อธิบายความเศร้าไม่ถูก แต่เหมือนว่า มันไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่ผิดหวัด แต่พ่อกะแม่เราอีกที่คอยหวังเอาไว้ แล้วยิ่งกลัวไปอีก เพราะตอนเราสอบของธ.กรุงเทพ เค้าให้เราทำแบบทดสอบบุคลิกภาพก่อน แล้วเอาไปตรวจเพื่อให้เรียกมาสัมภาษณ์ตอนบ่ายต่อไป แล้สพี่เค้ามาประกาศตอนเรากำลังเริ่มทำข้อสอบชุดสุดท้าย (คือข้อสอบภาษาอังกฤษค่ะ)  เราเองก็ความหวังของเพื่อน(ที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งมาด้วยกัน) เค้าไม่ค่อยเก่งภาษา ซึ่งเราก็โอเค จะช่วยๆเค้า จะทำให้ดีที่สุด แต่พอรู้ว่าเราไม่ติดสัมภาษณ์ โลกมันมืดค่ะพี่ เราอ่านโจทย์แล้วอ่านอีกก็ไม่เข้าหัว (คือ ข้อสอบไม่ยากซักนิด อ่านโจทย์แล้วมองๆในเรียงความก็เจอคำที่เป็นคำตอบแล้ว ไม่พลิกแพลงเลย) อ่านแล้วอ่านอีก อ่านซ้ำอ่านซากก็ไม่รู้เรื่อง เหมือนว่าไม่มีสมาธิแล้วค่ะ

ต่อไปจะทำยังไงดีคะ เราก็ไม่อยากไปสมัครงานอีกแล้ว แต่เราก็อยากให้พ่อแม่เราภูมิใจว่า มีงานให้ทำนะ แต่ไม่เอาเอง เพราะจะเรียนต่อ เห่อๆๆๆๆ

เราอยากให้แม่เราเข้าใจ(คือแม่เราเข้าใจว่า เราไม่ได้เพราะเราไม่เก่ง เราโง่ ไม่เอาไหน ประมาณนี้ค่ะ) ว่า เราไม่ผ่านแค่ personality test อย่างเดียว แต่ IQ เราผ่านนะ(ทั้งๆที่ทำข้อสอบไม่ทัน) 

หรือว่า เราจะหลงตัวเองก็ไม่รู้ ว่าเราอาจจะไม่ได้เป็นอย่างงั้นก็ได้ เฮ้ออออ

ปล.ขอบคุณทุกคนที่รับฟังจนจบค่ะ (เราเองก็มาเล่าแบบ ไม่ได้ใจความเท่าไร ขอโทษด้วยค่า)