ฟ้าผ่า...ประสบการณ์เฉียดตายกะเพื่อนCha2m

เกดไปอยู่บ้านเพื่อน Cha2m (แม่นางคาลิปโซนั่นละ) ตั้งแต่วันที่ 24 เพื่อนย้ายไปอยู่ห้องใหม่ เป็นห้องเล็กๆต่อเอง เห็นแล้วจะนึกถึงห้องเก็บของขนาดย่อมๆค่ะ

บ้านเพื่อนเป็นอู่เรืออยู่ในกทม. ห้องที่เพื่อนย้ายไปอยู่อยู่ติดริมแม่น้ำ ย้ายแยกออกจากห้องพ่อมา คือ ถ้าขับรถเข้าซอยมาจะเป็นลานใหญ่ๆตรงกลาง ห้องเพื่อนอยู่ซ้ายในสุดริมน้ำ ห้องพ่ออยู่ขวาใกล้ทางเข้าที่สุด เป็นห้องเดียวที่มีห้องน้ำ ส่วนห้องพี่ชายอยู่ตรงกลางหน้าท่า ริมน้ำค่ะ..อธิบายยากหน่อย มันกว้างมากๆ

เพื่อนย้ายมาอยู่ห้องนี้ประมาณ 2-3 เดือนได้แล้ว ไม่มีปัญหาอะไร เพราะฝนยังไม่ตกหนักมากๆ

ก่อนหน้านั้นวันที่ 25 เกดไปเปิดไฟในห้องเพื่อน แล้วมือไปแตะถูกแผ่นหุ้มกระจกสีเงินๆ นึกออกมั้ยคะ ห้องที่ติดกระจกดำๆจะหุ้มขอบด้วยแผ่นโลหะน่ะค่ะ

ทีนี้ มันช็อตมือเกด ก็เลยบอกเพื่อนว่ามันช็อตนะเนี่ย ตรงนี้มันเป็นโลหะนี่นา เพื่อนก็บอกว่าคิดไปเองรึเปล่า ตอนนั้นก็ยังไม่คิดอะไรมากค่ะ

บ่ายวันก่อน ฝนตกหนักมาก ปรากฏว่า หลังคารั่ว

 ป๊าดดด รั่ว 3 จุดค่ะ หลังทีวี ใกล้ๆเสาอีก 2 จุด เพื่อนงงมาก บอกว่าอยู่มาไม่เคยรั่วเลยนะเนี่ย ก็เอาโหลปลาทองที่ปลาไปสวรรค์แล้ว 2-3 โหลไปรองน้ำค่ะ สักพักก็หยุดรั่ว..หลังจากนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร

ทีนี้เข้าเรื่อง...เพื่อนกะจะทำห้องใหม่อยู่แล้ว ตรงหน้าท่าติดกับห้องพี่ชายน่ะค่ะ แต่ยังไม่ได้ทำ(ตอนนั้นยังไม่มีกำหนด) ตอนบ่ายเมื่อวานเกดก็เดินไปบอกพ่อเพื่อน(เจอนั่งพักอยู่พอดี) ว่าฝนตกเมื่อวาน น้ำมันรั่วน่ะพ่อ พ่อก็เลยว่าพรุ่งนี้จะเริ่มย้ายของมาไว้ห้องพ่อเพื่อสร้างห้องใหม่ แล้วเกดก็ต้องกลับมาอยู่หอตัวเองก่อน เพราะที่นอนไม่พอ

ตกกลางคืน ไม่แน่ใจว่ากี่ทุ่มค่ะ..น่าจะสามทุ่มได้เพราะไม่ได้ดูนาฬิกากันเลย นั่งเขียนงานกันอยู่ค่ะ

ฝนก็ตกลงมาแรงขึ้นๆ พร้อมกับปรากฏการฟ้าร้องฟ้าผ่าที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ตอนฟ้ายังไม่ร้องมาก นั่งเปิดคอมกันอยู่ เกดอยู่หน้าคอมนั่งบนโต๊ะ เขียนงานและดู EHB ไปพลางๆ ส่วนเพื่อนพู่นั่งเพ้นเล็บอยู่ด้านล่างพื้นที่ปูพรม ด้านหลังเกด(และด้านข้างของพู่) จะมีเสาเหล็กกลมๆอยู่หนึ่งเสา เหมือนเสาค้ำหลังคาน่ะค่ะ..เราก็นั่งทำงานไป คุยไป ดู EHB ไป

เกด : พู่ ปิดคอมมั้ย ฟ้ามันร้องมาไกลๆนะ
พู่ : ไม่เป็นไร ไม่ลงๆ

ก็นั่งกันต่อไป สักพักใหญ่ๆสัก 4 ทุ่มกว่า ฟ้าร้องดังมากกกกกก 

 แบบหลังคาสั่นเลยค่ะ (หลังคาต่ำมากๆ เกดสูง 156 หลังคาสูงจากเกดไปประมาณ 2 คืบได้

เกด(กลัวแล้ว) : พู่ ปิดคอมนะ
พู่ : เออ ปิดเลย

ปิดคอมเสร็จแล้วนั่งเขียนงานกันต่อ เพื่อนเพ้นเล็บเกือบเสร็จแล้ว..

เกด (มองไปรอบๆเพดาน หารูรั่ว) : ตรูรู้สึกไม่มั่นคงในชีวิตเลย มันจะถล่มใส่กบาลตรูมั้ย (ปกติกพูดจาติดตลกกันอย่างนี้ค่ะ)
พู่ : เฮ่ย มิงก็พูดไป แต่มันก็จริง จะได้นอนกันมั้ยเนี่ย

ห้าทุ่มกว่า ฝนยังไม่หนุด แรงขึ้นๆๆๆ ฟ้าก็บรึ้มๆๆ หลังคาเจ้ากรรมเจ้าเวรก็รั่วตรงที่เดิมอีกตามคาด บอกตรงๆ เกดกลัวเสียงมัน แบบว่า..มันเป็นอะไรที่ใหญ่ๆแล้วก็ดังง่ะ สรุป..โคตรกลัว จะไม่ไปไหนเวลาฝนตกเด็ดขาด

พู่ : ตรูปิดแอร์นะ
เกด : เออ ปิดเลย ตรูหนาวๆแล้วด้วย

เพื่อนก็ไปปิดแอร์ เป็นแอร์แบบตั้งพื้นน่ะค่ะ เครื่องใหญ่ๆ อยู่ริมติดประตู หลังเสาเหล็ก สักพักเพื่อนก็เอาท็อคกิ้งดิกไปชาร์ทแบทไว้หลังตู้ไม้เตี้ยที่อยู่หลังเสาเหล็ก

หลังจากนั้นพู่ก็ขึ้นมานั่งทำงานลงสีบนเตียงไม้ด้านในสุด โต๊ะคอมจะอยู่ติดหัวเตียงเลยค่ะ

เกดนั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้คอมหมุนๆได้ ห่างจากเสาเวรนั่นประมาณ 1 ช่วงแขนกว่าๆ เพื่อนพู่อยู่บนเตียงห่างจากเสาประมาณ 2 ช่วงแขนกว่าๆ (หน่อยวัดงี่เง่ามาก)

ฟ้าลงโครมครามอีก แต่ ณ ตอนนั้นเครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหมดถูกปิดแล้ว ยกเว้นไฟค่ะ

เกด : พู่ นอนกันมั้ย น่ากลัวว่ะ
พู่ : เฮ่ย ไม่เป็นไรหรอกน่า

คือ ปกติเกดนอนเตียงเพื่อน เพื่อนนอนข้างล่างเอาที่นอนเอาเบาะมาปูเพราะมันนอนดึกกว่าเกด (เล่นคอม) เวลาเพื่อนนอน เท้าจะอยู่ประมาณเสาเวรนั่นพอดี

เกือบเที่ยงคืน..และโดยไม่มีสัญาณบอกกล่าว ฟ้าก็ผ่าลงมา

เปรี้ยงงงงงงงงงงงง (ดังแบบ...บหาย)

เปรี๊ยระ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

^
^^
^^
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

มันผ่าลงมาค่ะ ย้ำ!! ผ่าลงมาใส่เสาเวรนั่นที่อยู่ใกล้ๆเราสองคน
เป็นประกายไฟสีแดงๆแบบชัดเลยค่ะ

พู่ : เฮ้ย กุปิดแอร์แล้วนะมันลงอะไร
เกด : ..........................พูดไม่ออกช็อคชีวิตและจิตใจ แต่คิดว่าท็อคกิ้งดิกมันพังแน่

เพื่อนเดินเหล่เข้าไปอย่างรวดเร็ว และเราได้กลิ่นเหม็นไหม้จางๆพร้อมกับหันมาบอก : ......บหาย ตรูรู้แล้วว่ามันผ่าอะไร
เกด : ...............อะไรล่ะ
พู่ : ไปนอนห้องพ่อเร็ว
เกด : .....แต่ ของล่ะ

คือ เกดเอาของมาไว้ที่ห้องเพื่อน ไม่ได้เอาไว้ที่ห้องพ่อค่ะ

ที่พูดว่าของล่ะ ไม่ใช่กลัวหาย กลัวน้ำท่วมหรืออะไร แต่ว่า เราไม่อยากออกไปค่ะ ไม่อยากออกไปจริงๆ สภาพที่ฝนตก ฟ้าร้องฟ้าผ่า เกดโคตรกลัวค่ะ แต่ก็ไม่อยากอยู่ด้วย ฟ้าผ่าจะๆแบบนั้นแล้ว กลัวมากจริงๆค่ะ

พู่ : เออ ไว้นี่แหล่ะเร็วเข้า เอามือถือไปอย่างเดียว ตรูลืมไปเราอยู่ใต้ต้นไม้
เกด : ................อยากร้องจ๊ากกกกค่ะ

คือ ห้องเพื่อนมันอยู่ใต้ต้นไม้ค่ะ เป็นต้นโพธิ์ใหญ่มากๆ กิ่งก้านเยอะ ใบเรี่ยหลังคาเลยค่ะ
เกดหยิบมือถือ และร่ม ด้วยมือไม้สั่น บอกตรงๆสั่นไปทั้งตัวค่ะ กลัวที่สุดในชีวิต

พู่ : ถือร่มไว้ออกไปรอตรูข้างนอก จะปิดไฟ (เพราะเกดเตะโหลปลาค่ะ กลัว มองไม่เห็นด้วย)
เกด : ตรูกลัวว่ะ
พู่ : เออ ไม่เป็นไรๆ

เกดพูดซ้ำๆอยู่อย่างนั้น เพราะกลัวจริงๆ

พอออกมาข้างนอกแล้วเลยถามจะไปทางไหน
พู่ : ต้องไปทางนี้ ไม่ไปหน้าท่า
เกด : หา?

ไปทางนี้ คือ ฝ่าฝนไปค่ะ วิ่งตัดลานกว้างไป ระยะทางประมาณสยามเซ็นถึงพารากอนค่ะ
ไม่ไปหน้าท่า คือ น่าจะเป็นเพราะอ้อมไป อีกอย่าง หน้าท่ามีพวกเหล็ก พวกอุปกรณ์ต่อเรืออยู่มหาศาลเลยค่ะ

หลังจากนั้นเราก็วิ่งกันไป หางจุกตูดก็ว่าได้ ดีว่าตอนนั้นฟ้าไม่ผ่าลงมาแรงๆอีกไม่งั้นช็อคตายไปแล้ว
น้ำมันขังอยู่พอเกดวิ่งๆมันเปียกกางเกงหมดเลยค่ะ

วิ่งไปเกือบถึงแล้ว ฟ้าแวบบบบบบ
เกด-พู่ : เฮ้ยยยยย

เกดอุดหูครับ ตอนนั้นก้าวไม่ออกแล้ว หลบเข้าข้างทาง จะมีโรงรถใหญ่ไว้จอดรถของธนาคารอยู่

พู่ : เอางี้ ตรูจะหุบร่มนะ มิงวิ่งไป เข้าบ้านไปเลยจะถึงแล้ว
ตรู เอ๊ยย เกด : ไม่เอา!!

พู่ : เออ ไปๆ ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวกุตามไป

เกด : ............วิ่งครับ อุดหูและวิ่ง เพื่อนพู่ตามมาติดๆ ไปถึงห้องพ่อ เปิดบานเลื่อน(เหมือนที่ปิดร้านค้าน่ะค่ะ) และพุ่งเข้าไปทันที เกดวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที ประมาณว่า..ตรูจะห่างจากฝนให้มากที่สุด ไปเจอแม่เพื่อน แม่ร้องว้ายย ตกใจที่โผล่มาพรวดพราด เราเลยเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น....

เฮ้อออออ ผ่านไปแล้วค่ะ รอดมาได้ เสี่ยงตายสุดชีวิต เมื่อวานนอนแทบไม่ได้เลย เพราะฟ้ายังร้องและผ่าตลอด เรานอนในห้องกับพ่อและแม่ค่ะ ปูที่นอนกันหน้าหิ้งพระเลย..อุ่นใจขึ้นมากๆ

อยากบอกว่า ขอบคุณพู่ที่ช่วยปลอบไม่ให้กลัว ไม่รำคาญที่เรากลัวขนาดนั้น
ขอบคุณที่พามาจนถึงที่ปลอดภัย ที่จะหลับได้โดยไม่เสียวกบาล
...ชอบใจเน้อเพื่อนฮัก

สรุปว่า..ถ้าเมื่อวาน เพื่อนนอนไปแล้ว มันคงเป็นแม่นางคาลิปโซไปจริงๆแน่ๆ
สรุปว่า..ฟ้าผ่าลงมาที่ต้นไม้ แล้วมันลงเสา ทั้งๆที่เสาไม่ได้โผล่ออกไปนอกหลังคาเลย
สรุปว่า..ห้องเพื่อนทั้งหลัง ประกอบด้วยเหล็กจำนวนมาก เพราะมันห้องติดกระจก ติดแอร์ เคยเป็นออฟฟิสที่ติดลูกกรงมาก่อน
สรุปว่า..ถ้ามันผ่าลงมาอีกที ตอนเราเปิดประตูเหล็ก เราคงตายคู่ไปแล้ว

สรุปว่า...ควรอยู่ในที่ปลอดภัยที่สุด เมื่อฝนตก อย่าอยู่ใกล้เหล็กและต้นไม้ อย่าทำ อย่าทำ

ฮาจิมา.....................(อย่าทำ)


สรุป ด้วยประการฉะนี้แล เขียนไว้เตือนภัยเพื่อนๆกันนะคะ ยาวไปหน่อยค่ะ

ปล.หากมีตกหล่น พิมพ์ผิดไปบ้างขอโทษด้วย เพราะมันยาวว