คิดว่าตัวเองรับมือกับมันได้ สุดท้ายก็แพ้ความเหงา... เคยเป็นกันมั้ยคะ?

ขออนุญาติระบายนะคะ เพราะว่าเข้ามานั่งอ่านเว็ปนี้ประจำ
ก็ไม่รู้จะไปบ่นที่ไหนแล้ว แบบว่าเราไม่เคยเป็นแบบนี้มานานมากๆแล้ว

เราปลื้มคนๆนึงอยู่
ซึ่งเขาดีเกินไป สำหรับเราน่ะนะ สูงมาก ไม่สามารถคว้ามาได้ 555 เราก็ได้แค่ปลื้มๆมันอยู่คนเดียวงี้แหละ
ยังคุยกับเพื่อนๆอยู่เลย ถ้าสักวัน เขามีความรัก เขามีแฟนไรงี้ เราก็คงเศร้า แต่เราก็รับได้แหละ
แหม เราชอบเค้า ไม่ได้ชอบแฟนเค้านี่ 55+

ก็พยายามถดถอยความรู้สึก ให้มันน้อยลงกว่านี้ ปลื้มเบาๆอย่าถลำลึกมาก เดี๋ยวเค้ามีแฟนขึ้นมา จะชี้ช้ำเอาได้

แต่สุดท้ายวันนั้นก็มาถึงล่ะ เขามีคนที่ชอบแล้ว(จนได้) ตอนรู้ครั้งแรกเลย คือขำและดีใจด้วยซ้ำ
เพราะเห็นเค้ามีความสุข(กว่าปกติที่เคยเป็น) เออดีเนอะ มีความรักมันก็ดีงี้นี่เองแหละนะ
เราก็พลอยแฮปปี้ไปกับเขาด้วยนะ เห็นคนที่ตัวเองปลื้มมีความสุข ก็สุขตาม

แต่ว่ามันเริ่มมีอะไรเปลี่ยนไป เอาเป็นว่ามันทำให้เรารู้สึกว่า เราห่างกันมากขึ้น

เราก็ต้องเข้าใจ แหม คนมีความรัก ไม่เอาเวลาไปให้กับคนที่ตัวเองรักแล้วจะให้ครายยยย จริงมะ
เป็นเรา เราก็คงทำแบบเดียวกันเน้อ ไอ้เรามันแค่น้องคนนึง ก็ต้องท่องไว้ว่าอดทน อดทน เดี๋ยวก็ชิน

มันเหงาๆ แปลกๆ บอกไม่ถูกหรอก ก็พยายามหาโน่น หานี่ทำ แก้เหงาไป
นั่งคิดๆ ตัดใจเห๊อะ ไรงี้ ก็ตัดได้นะ ก็ทำได้อยู่ แต่ช่วงนี้มันจะเหงาๆ น่ะ เราก็พยายามบอกตัวเองนะ ว่าเลือกจะปลื้มเงียบๆเองนะ
มันเป็นสิทธิของเค้าแหละ ที่เขาจะรักใคร เค้าไม่ใช่ของเราาาาาาาาา จริงมะ

ก็ภูมิต้านทานสูงมาสองวัน (แต่แอบนอนไม่หลับทั้งสองคืน)
แต่วันนี้ เปิดดูรูปไปเรื่อยๆ เจอรูปเขา เราก็นั่งมอง แล้วสุดท้าย เราก็นั่งร้องไห้เลยอ่ะ มันเหงามากๆ
บอกไม่ถูก อย่างที่หลายๆคนก็เคยเป็น อยู่กับเพื่อนๆเป็นสิบก็ยังเหงาได้ อารมณ์มันก็ประมาณนั้นแหละ

เราก็ได้แต่บอกตัวเอง ให้อดทนเหมือนเดิม ^^ แล้วเดี๋ยวปรับตัวได้ มันก็คงชินไปเอง

แต่อยากหาใครบ่นให้ฟังสักหน่อย เท่านั้นแหละ
ps. ตอนนี้นอนไม่หลับ ปกติเราหลับง่ายมาก และเป็นคนไม่นอนดึก สองสามคืนมานี้ นอนตีสองตีสามตลอด เฮ้ออ
หนังหน้าก็โทรมได้อีก แง่วววววว

ควรร้องเพลง แพ้กลางคืน อย่างแรงงงง