อุทาหรณ์คนชอบโหมงานหนัก

     ต่อเนื่องจากกระทู้ที่แล้วนะคะ สาเหตุที่แอ้เข้ารพ.มันมีสาเหตุมาจาก เครียดมาก ทำงานจนดึกมาตื่นอีกที่ตีสามตีสี่ แอบบวกมี

แอลกอฮอล์จากการสังสรรค์หลังปิดกล้อง ถ่ายสารคดีเสร็จและแน่นอน การถ่ายละคร สารคดี แบกกล้องตากแดดทั้งวัน งานนรกจริงๆ

เชียวนี่ขนาดแค่ปีหนึ่งยังโหดมากมาย อันที่จริงก็รู้ตัวค่ะว่าตัวเองเป็นสาเหตุให้เป็นแบบนี้ แอ้เคยเป็นลูคีเมีย

เรื้อรังตั้งแต่ตอน3ขวบ มารักษาหายตอน16เมื่อ3ปีที่แล้ว ก็ไม่ได้คิดว่าจะกลับมาเป็นอีกครั้ง

    พอหมอบอกว่ากลับมาเป็นอีกเราแทบช็อกเลย อยู่ๆจำนวนเม็ดเลือดขาวก็สูงขึ้นกว่าปกติ สาเหตุมาจากยาบางตัวที่เราใช้อยุ่ เป็น

ยาประเภทบำรุงผิวขาว(ขออนุญาตไม่เอยชื่อยานะคะ) มีเลือดออกตามไรฟัน เลือดกำเดาไหล คลื่นไส้อาเจียน ท้องอืด ปวดศรีษะ มี

ไข้สูง

  แต่เป็นคราวนี้ร้ายแรงกว่า เพิ่มมะเร็งต่อมน้ำเหลืองมาอีก แถมลูคีเมียเป็นชนิดเฉียบพลัน หมอจ่ายยา

hydroxyurea ,sporol,mercaptopurine,dicloxacillin ยาทั้งหมดช่วยรักษาโรคแต่กลับทำให้เราทรมานมากกว่าเดิม 

เพราะทั้งหมดมีผลค้างเคียง ทำให้ท้องอืด ปวดศรีษะ อาเจียน ฯลฯ ทำให้ต้องทานอย่ารักษาอาการต่างๆๆที่จะตามมาด้วย รวมตอนนี้

ทานอย่าทั้งหมด16ชนิด 19เม็ดต่อมื้อ+ก่อนนอน

  วันนี้อาการดีขึ้น แต่แอบงงฉีดยามะเร็งแล้วขาวทั้งตัวเลย บริ้งค์อะไรประมาณนี้ แอบนั่งขำกะแม่ อุตสาห์ไปทำดำมาจะขาวอีกแล้ว

หรอ แต่วันนี้ก้ต้องเข้าทำครีโมแล้วล่ะค่ะ 

  ฝากสาวในที่นี้ทุกคนนะคะ อย่าโหมงานหนัก อย่าเครียด ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ขอขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ อย่าฝากบอกคนที่

กำลังมีปัญหายังมีคนข้างหลังที่รักและเป็นห่วงคุณเสมอ สุดชีวิตก็ยังเป็นของเรา ทุกข์หรือสุข อยู่ที่ใจเราจะคิด คิดบวกเข้าไว้

อีกไม่นานทุกอย่างจะผ่าน อย่างน้อยเราก้ยังหายใจอยู่ สักวันเราเข้มแข็งได้ 

สู้ๆๆค่ะ