ระบายหน่อย T^T

เราเรียนหมอได้ปี 4 แล้ว รู้สึกไม่มีความสุขเลย เพิ่งรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวเราเอาซะเลย T^T เบื่อการตื่นเช้าๆ เบื่อการนอนดึก ตาเป็นหมีแพนด้าไปทุกวันๆๆๆ การแข่งขันกันก็น่าเบื่อเป็นที่สุด มีแต่คนไข้ให้เห็น ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสือแล้วก็ดูคนไข้ รู้สึกแย่มากๆ พอมาเจออ.แกชอบด่าจิกๆยิ่งแล้วใหญ่ แบบว่าหน้าเราคงดูเหมือนเด็กเรียนล่ะมั้ง แกเลยคิดว่าเรารู้ไปซะทุกอย่าง โดนด่าหลายๆวันติดแล้วว่าอมภูมิบ้างล่ะ หมกเม็ดหวงความรู้ กลัวเพื่อนรู้บ้างล่ะ จริงๆที่เราเงียบๆเฉยๆไม่พูดอะไรเลยเพราะว่าเราไม่รู้เรื่องและไม่มีความสุขต่างหาก อีกอย่างง่วงนอนแล้วเพลียมากด้วยที่ต้องนอนดึกแล้วตื่นเช้าทุกวันๆไม่เว้นเสาร์อาทิตย์ อ.แกก็ว่าแต่เราคนเดียว ไม่รู้เราไปทำอะไรให้แกไม่พอใจตอนไหน เซ็งมาก ตอนนี้สับสนอยู่ว่าจะเอาไงดี รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเรา แล้วก็รู้สึกว่ารับไมได้ที่มาว่าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกันเพียง 2 อาทิตย์เอง อยากลาออกมากๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าออกไปแล้วจะเรียนอะไรดี กลัวเคว้ง ระบบใหม่ไม่ให้เด็กซิ่วหลายๆปีด้วย ฮือๆๆ ไม่มีความสุขเลย

Discussion (17)

มาแชร์ประสบการณ์
ตอนนี้เราเรียนปี3 วิศวะ เป็นอะไรที่ไม่ใช่อย่างแรง
แต่เราทำอะไรไม่ได้ เพราะเรียนมา 3 ปีแล้วค่ะ
ที่สำคัญ เราเรียนวิศวะ อิเล็กทรอนิกส์
แ่ต่ทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง
ไม่เป็นเลยจริงๆ ไม่ชอบด้วย วงจรไฟฟ้าอะไรกัน เรียนหนัก โปรเจค
โปรเจคเนี่ย ทำตามเพื่อนตลอด เราไม่รู้จะรอดมั้ย ก็ได้แต่ถูไถไป

อีกกรณี เพื่อนเรารุ่นเดียวกัน เรียนหมอจะขึ้นปี 5 ซิ่วมาเรียนเหมือนเราค่ะ
คืออายุเค้าตอนนี้ก็ 20 เท่าไรไม่รู้ รู้แต่ว่าแก่กว่าเรา 5 ปีได้ค่ะ
เราไม่รู้ทำไมเค้าถึงซิ่วมาทั้งๆ ที่ขึ้นปี 5 เราไม่กล้าถาม
และเค้าก็ไม่บอกด้วยค่ะ
มาช่วยเป็นกำลังใจคะ อีก 2 ปีเอง สู้ ๆ นะคะ
อดทนๆๆ สู้ๆๆนะคะ
มีคนเป็นกำลังใจให้อีกเยอะ
เพราะคนเป็นหมอต้องมีความอดทน และเสียสละมากๆๆๆ
เห็นแต่คนไข้กะหนังสือแบบนี้
อดทนนะคะ

นึกถึงรอยยิ้มของพ่อกับแม่ไว้

นึกถึงคนไข้ในอนาคตไว้นะคะ

น่าจะทำให้มีกำลังใจขึ้นนะ

เราก็เป็นอีกคนนึงที่เรียนมาแล้วสี่ปีแล้วมานั่งคิดว่ามันใช่แล้วหรอ อื้ม,,แถมเรายังเปอร์ด้วยแหละ
ถ้าจะซิ่วก็ไม่รู้ว่าจะซิ่วไปเรียนอะไร แล้วต้องมานั่งคิดว่าใช่แล้วหรออีกครั้ง ไม่เอาไม่ซิ่วดีกว่า
เราก็นึกถึงพ่อกับแม่เนี่ยแหละ มีกำลังใจขึ้นเยอะ สู้ๆๆ

ปล.เราเรียนปิโตรเคมี ไม่ได้เรียนหมอน้า แต่อยากให้มีคุณหมอดีดีเพิ่มอีกคน สู้ๆๆนะคะ
เห็นด้วยกับเม้นท์ที่ 11 นะคะ น้องต้องถามใจตัวเองก่อนว่าไม่ไหวจริงๆกับทุกอย่างของคณะแพทย์ จริงหรือเปล่า หรือเพียงแค่เหนื่อยหน่ายกับ อ.คนนี้เท่านั้น ถ้าทบทวนแล้วค้นพบคำตอบจริงๆแล้ว ก็ตัดสินใจเลยค่ะ ว่าจะอยู่หรือจะไป ถ้าไม่มีความสุขกับทุกสิ่งจากคณะนี้จริงๆพี่ว่าน้องก็เบนไปเรียนอย่างอื่นที่ใจอยากดีกว่ามั๊ยคะ เพราะถ้าจบมาแล้วไปทำงาน งานมันคงหนักกว่านี้ เพราะว่าหมอคือคนที่กุมชีวิตคนไข้ไว้ในมือ ถ้าเราไม่ใส่ใจมากแล้วงานที่ทำคงออกมาไม่ดีหรอกค่ะ ลองทบทวนความรู้สึกตัวเองดูดีๆนะคะ พี่ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรง ^____^  "ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ"
สี่ปีแล้วสิน่ะ...น้องคงจะค้นหาตัวเองช้าไปหน่อย....
แต่ยังไงก็ขอให้กำลังใจค่ะ
ค่อยๆคิดหาทางออกที่ลงตัวน่ะค่ะ