...
Doglover7721สวัสดีค่ะ
เป็นแฟนjebanมานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่เคยมาpostซะที ช่วงนี้เกิดอาการจิตตก เหงา เหนื่อย ท้อ เลยเข้ามาหาเพื่อนคุย ตอนนี้ใช้ชีวิตอยู่ต่าง ปท เหงาจับใจเลยค่ะ ไม่มีที่ไหนสุขใจเหมือนบ้านเราเลยจริงๆ คนไทยมีน้ำใจ น่ารักกว่าเยอะ อยู่ที่นี่เพื่อนไม่ค่อยเยอะเลยยึดติดกับแฟนที่เด็กกว่าค่อนข้างมาก แรกๆอะไรๆก็ดี น่ารัก ขี้อ้อน ขี้เอาใจ แต่พอนานๆเข้ารู้สึกเหมือนเค้ารักเราน้อยลง ยังไงก็ไม่รู้ ไม่ใส่ใจดูแลเหมือนก่อน ติด game ติดเพื่อน ติดบอล เราก็พยายามจะเปิดใจกว้างนะคะว่าเค้ายังเด็ก อาจจะยังคิดไม่ไ้ด้ แต่ก็น้อยใจเหลือเกินที่ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเราเลย อยู่ที่นี่ไม่ค่อยมีใครเลยจริงๆ งานที่ทำอยู่ก็ไม่ชอบเลยค่ะ อยากกลับบ้านมากๆ เป็นช่วงเวลาที่ร้องไห้บ่อยที่สุดในชีวิต เครียดทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว เราอยู่ที่นี่เหตุผลนึงก็เพราะเค้า เวลาบอกว่าอยากจะกลับบ้านแล้ว เค้าก็หงุดหงิดทุกทีว่าเราทำไมยอมแพ้ง่ายๆ เวลาน้อยใจเค้าก็จะบอกเสมอว่ารักเราที่สุด รักเราคนเดียว แต่ก็มักจะปล่อยให้เราเหงาอยู่คนเดียวบ่อยๆ เรารู้สึกเหมือนเป็นฝ่ายเดียวที่ต้องนั่งรอว่าเมื่อไหร่เค้าจะมาหา บางทีก็เซ็งตัวเองแต่เราเหงาจริงๆ.....ถ้าอยู่ที่ไทยก็คงจะเลิกไปนานแล้วค่ะ ไม่เคยยอมให้ใครขนาดนี้มาก่อน เรารู้สึว่าเราให้ใจไป100แต่ไดกลับมา50....เหมือนเราทำได้ทุกอย่างเพื่อเค้าแต้เค้าไม่เห็นความสำคัญเลยน่ะค่ะ พยายามจะเลิกอยู่หลายทีแต่ก็ทำใจไม่ได้ซะที เรารู้ว่ากำลังยึดติดมากเกินไป แต่มันไม่รู้จะทำยังไงเลยจริงๆ เหนื่อย เหงา ท้อจริงๆเลยค่ะ ไม่รู้ว่าผู้ชายส่วนมากเป็อย่างนี้กันหมดหรือเปล่าแต่แฟนเก่าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ตรงข้ามกันเกือบทุกอย่าง บางครั้งก็คิดว่าหรือเราจะเรียกร้องมากเกินไปไหม แต่ตอนี้เป็ช่วงที่เราอ่อนแอที่สุดอยากได้ใครซักคนที่พร้อมจะเคียงข้างเราน่ะค่ะ แต่เค้าให้เราไม่ได้ :)
เฮ้อออออ อยากกลับบ้านจังเลยค่ะ
เป็นแฟนjebanมานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่เคยมาpostซะที ช่วงนี้เกิดอาการจิตตก เหงา เหนื่อย ท้อ เลยเข้ามาหาเพื่อนคุย ตอนนี้ใช้ชีวิตอยู่ต่าง ปท เหงาจับใจเลยค่ะ ไม่มีที่ไหนสุขใจเหมือนบ้านเราเลยจริงๆ คนไทยมีน้ำใจ น่ารักกว่าเยอะ อยู่ที่นี่เพื่อนไม่ค่อยเยอะเลยยึดติดกับแฟนที่เด็กกว่าค่อนข้างมาก แรกๆอะไรๆก็ดี น่ารัก ขี้อ้อน ขี้เอาใจ แต่พอนานๆเข้ารู้สึกเหมือนเค้ารักเราน้อยลง ยังไงก็ไม่รู้ ไม่ใส่ใจดูแลเหมือนก่อน ติด game ติดเพื่อน ติดบอล เราก็พยายามจะเปิดใจกว้างนะคะว่าเค้ายังเด็ก อาจจะยังคิดไม่ไ้ด้ แต่ก็น้อยใจเหลือเกินที่ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเราเลย อยู่ที่นี่ไม่ค่อยมีใครเลยจริงๆ งานที่ทำอยู่ก็ไม่ชอบเลยค่ะ อยากกลับบ้านมากๆ เป็นช่วงเวลาที่ร้องไห้บ่อยที่สุดในชีวิต เครียดทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว เราอยู่ที่นี่เหตุผลนึงก็เพราะเค้า เวลาบอกว่าอยากจะกลับบ้านแล้ว เค้าก็หงุดหงิดทุกทีว่าเราทำไมยอมแพ้ง่ายๆ เวลาน้อยใจเค้าก็จะบอกเสมอว่ารักเราที่สุด รักเราคนเดียว แต่ก็มักจะปล่อยให้เราเหงาอยู่คนเดียวบ่อยๆ เรารู้สึกเหมือนเป็นฝ่ายเดียวที่ต้องนั่งรอว่าเมื่อไหร่เค้าจะมาหา บางทีก็เซ็งตัวเองแต่เราเหงาจริงๆ.....ถ้าอยู่ที่ไทยก็คงจะเลิกไปนานแล้วค่ะ ไม่เคยยอมให้ใครขนาดนี้มาก่อน เรารู้สึว่าเราให้ใจไป100แต่ไดกลับมา50....เหมือนเราทำได้ทุกอย่างเพื่อเค้าแต้เค้าไม่เห็นความสำคัญเลยน่ะค่ะ พยายามจะเลิกอยู่หลายทีแต่ก็ทำใจไม่ได้ซะที เรารู้ว่ากำลังยึดติดมากเกินไป แต่มันไม่รู้จะทำยังไงเลยจริงๆ เหนื่อย เหงา ท้อจริงๆเลยค่ะ ไม่รู้ว่าผู้ชายส่วนมากเป็อย่างนี้กันหมดหรือเปล่าแต่แฟนเก่าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ตรงข้ามกันเกือบทุกอย่าง บางครั้งก็คิดว่าหรือเราจะเรียกร้องมากเกินไปไหม แต่ตอนี้เป็ช่วงที่เราอ่อนแอที่สุดอยากได้ใครซักคนที่พร้อมจะเคียงข้างเราน่ะค่ะ แต่เค้าให้เราไม่ได้ :)
เฮ้อออออ อยากกลับบ้านจังเลยค่ะ
Discussion (21)
เราก้อมีแฟนเด็กกว่าเหมือนจขกทเลยคะ เหนื่อยใจมาก ร้องไห้บ่อยๆท้อจริงๆเลยค่ะ
กำลังเหนื่อยเลยคระ ตอนนี้เจอเหตุการณ์เดียวกันเลย ห่างกนัตั้ง 6 ปีช่วงแรกก็ชี้อ้อน เอาใจเก่งน่ารักๆ คบกานมาได้ กำลังจะเข้า สิบเดือน หลายๆอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มเอาแต่ใจ ต้องการให้เราเป็นทุกอย่างที่เค้าอยากให้เป็น ตอนนี้คุยอะไรกันก็จะเหวี่ยงกันตลอด เหนื่อยใจมากคระตอนนี้...แต่เข้าเวบนี้มาอ่านเม้นเพื่อนก็ทำให้เ้ข้าในโลกมากขี้นนะคระ
จขกทต้องทำอะไรที่ตัวเองชอบค่ะ อย่าไปยึดติดอย่าไปรอ ทำ how to ทำสวยไรของเราไปเรื่อยเปื่อย มีงานอดิเรกอะไรเอามาทำให้หมด Enjoy yourself ค่ะ ดีที่สุด
ของเราก้อ เด็กกว่าค่ะ แต่แค่ปีเดียว แค่นี้ก็ยังต่างเลยค่ะ เรา จบแล้ว แฟนยังเรียนอยู่ค่ะ
เราคิดว่า ทำอะไรก็ได้ ให้เค้า รู้สึกว่า สบายๆ ในความสัมพันธ์ ไม่ยึดติด ให้มันมาก เพราะเค้าอาจจะเป็นคู่แท้ หรือไม่ใช่ก็ได้ค่ะ รู้จักประคองใจตัวเองนะคะ
สู้ๆๆๆ ค่ะ เราก็ บอกตัวเองแบบนี้บ่อยๆค่ะ รักตัวเองให้มากกว่ารักเค้า อย่าไปอะไรให้มาก เราก็อยู่คนเดียว เหงา บ้าง ค่ะ แต่ ก็ พยายาม คิดถึง อนาคต ของเราก่อนนะคะ
ตอนนีี้ก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างค่ะ อย่างน้อยก็ได้รู้ว่ายังมีคนที่เข้าใจความรู้สึกแบบนี้บ้าง เราก็พยายามจะไม่ไปยึดติดกับเค้ามากแล้วค่ะ อาจจะยากหน่อยเพราะอยู่ที่นี่ไม่มีใคร ก็ยังเหงาอยู่ แต่ก็ต้องพยายาม ยิ่งคิดถึงเรื่องที่เค้าเคยทำให้เสียใจแล้วก็ยิ่งรู้ว่าบางที่มันอาจจะไม่ใช่ก็ได้ อาจจะเป็นด้วยอายุ และช่องว่างระหว่างความคิดมั้งคะ อายุห่างกันมากๆบางทีจดมุ่งหมายก็ต่างกัน เค้ายังค่อนข้างเด็กมากน่ะค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกหน่อยจะดีหรือร้าย และจะทนได้จนถึงเมื่อไหร่ แต่ก็พยายามจะปลงและลดการทุ่มเทให้กับคนที่เค้าไม่ค่อยเห็นความสำคัญของเราน่ะค่ะ ยอมรับว่ายังอ่อนแออย่แต่ก็จะพยายามค่ะ
ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับความรักนะคะ สาวๆจีบันน่ารักและมีน้ำใจจังค่ะ